Conlanger

Toivo

Pamiętacie pierwszy język, jaki tu zaprezentowałem, khezzer tung? Otóż postanowiłem zacząć go tworzyć kompletnie od nowa. Przypomnę, że z założenia ma to być język brzmiący twardo i topornie. Poza tym postanowiłem trochę poszaleć w fonologii Wink

. Język jest dopiero w powijakach, ale mimo to postanowiłem się nim pochwalić. Dalsze informacje będę dodawał na bieżąco.

FONOLOGIA

Samogłoski:

Przednie: e /ɛ/, ø /ø/, i /ɪ/, y /ʏ/
Tylne: a /ʌ/, o /o/, ư /ɯ/, u /ʊ/
Centralne: ă /ɐ/, ĕ /ɘ/

- występuje harmonia wokaliczna. Najprawdopodobniej będzie nawet dwuwymiarowa, tzn. przednia/tylna + zaokrąglona/niezaokrąglona.
- znak akcentu nad samogłoską (np. á, í) oznacza [link widoczny dla zalogowanych]; może występować tylko na samogłoskach akcentowanych.
- samogłoski centralne są zredukowane - nie występują w rdzeniach i są neutralne pod względem harmonii
- nie ma dyftongów; co więcej, gdy dwie samogłoski stoją obok siebie, są rozdzielane zwarciem krtaniowym

Spółgłoski

m /m/, n /n/, ng /ŋ/
ph /pʰ/, th /tʰ/, kh /kʰ/, qh /qʰ/
p /p/, t /t/, k /k/, q /q/
b /p'/, d /t'/, g /k'/, ĝ /q'/
c /t͡s/, ch /t͡ʂ̠/
j /d͡ʐ̠/
f /f/, þ /θ/, s /s/, sh /ʂ̠/, x /x/, rh /χ/, h /ħ/
v /v/, ð /ð/, z /z/, zh /ʐ̠/, gh /ɣ/, ĝh /ʕ/
l /ɫ/, r /ʀ/

"sh", "zh", "ch" i "j" są opisane jako retrofleksyjne, ale są wymawiane tak jak polskie "sz", "ż", "cz" i "dż", czyli bez zawijania języka.

GRAMATYKA

Najprawdopodobniej zdecyduję się na silnie aglutynacyjną, w stylu węgierski/turecki. Zrezygnowałem z dwóch alternatywnych pomysłów, czyli fleksyjnej w stylu staronordyckim (byłaby zbyt podobna do gemeenspraak) i alternacyjnej w stylu semickim (żeby nie zwalać od Tolkiena Razz

).

Nie wiem jeszcze, skąd będę brał słownictwo, najprawdopodobniej z różnych po trochu, podobnie jak przy Verenyel. Pasują mi do tego języka słowa np. z arabskiego, tureckiego, czy staronordyckiego, z dodatkiem własnej inwencji, co razem będzie tworzyć dość dziwną mieszankę.

Więcej informacji wkrótce.

Artaxes

Silmethúlë

Skoro /ɫ/ a nie /w/ to chyba "sceniczne", nie? Razz

Toivo

Zgadza się.

"l" jako /w/, to już byłoby przegięcie Wink

Artaxes

Leto Atryda

Toivo

Vilén · Gość

Kwadracik

Artaxes

Constantine Frank Hawkman · Gość

I nie tylko Khuzdul, ale i Adunaic był semityzującym.

Kwadracik

Toivo

Jeszcze raz od nowa. Postanowiłem, że język jednak będzie germański, choć znacząco odbiegający od wszystkich istniejących germańskich. Głównymi źródłami słownictwa i inspiracji są gocki i islandzki. Obecna nazwa: Khazmál.

FONOLOGIA

Samogłoski

W sylabach akcentowanych rozróżniamy następujące samogłoski:

a /ɒ/, æ /æ/
e /ɛ/, ø /œ/, o /o/
i /i/, y /y/, u /u/

Dodatkowo znak akcentu nad samogłoską (np. á) oznacza samogłoskę długą, wymawianą łamanym głosem (creaky voice, podobny do duńskiego stødu). Jego dystrybucja na razie jest niedopracowana.

Natomiast w sylabach nieakcentowanych występują następujące samogłoski zredukowane:
a /ɐ/, e /ə/, i /ɪ/, u /ɵ/

Spółgłoski

m /m/, n /n/, ng /ŋ/
p /pʰ/, t /tʰ/, k /kʰ/
b /b̥/, d /d̥/, g /ɡ̊/
pp /p'/, tt /t'/, kk /k'/
c /ts/, cs /tʃ/, kh /kx/
j /dʒ/
f /f/, þ /θ/, sz /s/, s /ʃ/, rh /χ/, h /h/
v /v/, ð /ð/, z /z/, zs /ʒ/, gh /ɣ/
l /l~ɫ/, lh /ɬ/, r /ʁ/, y /j/

Uwagi:
- /h/ jest realizowane [ħ] przed samogł. tylnymi i [h] przed przednimi
- y oznacza spółgłoskę, jeśli występuje przed lub po samogłosce; samogłoskę w przeciwnym wypadku
- kh, to spółgłoska zwarto-szczelinowa (podobnie jak c, cs, j)

GRAMATYKA

Mutacje samogłoskowe

Kluczową rolę w gramatyce odgrywają mutacje samogłoskowe. Wyróżniamy trzy ich rodzaje:

I-mutacja (uprzednienie):
a > æ
o > ø
u > y

U-mutacja (zaokrąglenie):
æ, e > ø
i > y

A-mutacja (obniżenie):
i > e
y > ø
u > o

Koniugacja

Poniżej przykładową odmianę czasowników: vær (być), riz (pisać), hav (mieć), bo (mieszkać), szitt (siedzieć):

ej ǽr, ríz, háv, bó, szítt
þu ǽrþ, rízþ, hǽfþ, bǿþ, szítt
han ǽr, ríz, hǽv, bǿ, szítt
við ørum, ryzum, havum, boðum, szyttum
þið ærþ, rizþ, hafþ, boþ, szitt
þø ør, ryz, hav, bo, szytt

(czasownik vær ma w cz. teraźniejszym nieregularny temat - ær)

Rzeczowniki

Rodzaj gramatyczny ani przypadek nie jest rozróżniany. Występują dwie liczby (pojedyncza i mnoga). Ponadto rzeczownik może mieć formę nieokreśloną lub określoną. Poniżej przykład odmiany dla rzeczowników: ház (dom), kong (król), ereð (góra), so (morze), tung (język), faðer (ojciec), ryzung (pismo):

N. ház, kong, ereð, só, tung, faðer, ryzung
O. hazze, konge, erðe, soðe, tunge, faðre, ryzunge
Pl. N. hæzr, køngr, erið, sør, tyngr, fæðir, ryzungir
Pl. O. hæzri, køngri, erði, søri, tyngri, fæðri, ryzungri

cdn.

Kwadracik

Gah, szkoda, poprzednio było bardziej oryginalnie Razz

(dostrzegam jakieś takie konlangerskie kontinuum: "ooo zrobię egzotyczny język będzie miał takie i takie cechy" > "eee zaraz nie ogarniam tego" > "no dobra, przerobię żeby przypominał jakiś indoeuropejski") Wink

Toivo

Nie do końca - w tym przypadku chciałem raczej pobawić się z tymi mutacjami samogłosek Wink

Ale ogólnie, to takie coś mi się też często przydarza.