Conlanger

Henryk Pruthenia

Chciałbym wam przedstawić swój nowy konlang. Na razie nie wiem jaki jest bowiem opracowałem tylko fonologję i zapis, a resztę się zobaczy później.
Spółgłoski sonorne: [mˠ] [mʲ] [nˠ] [nʲ] [lˠ] [lʲ] [rˠ] [rʲ] [w] [j]
-||- zwarte: [pˠ] [pʲ] [bˠ] [bʲ] [kˠ] [kʲ] [gˠ] [gʲ] [tˠ] [tʲ] [dˠ] [dʲ] [ʔ] [ʔʲ]
-||- szczelinowe: [fˠ] [fʲ] [vˠ] [vʲ] [sˠ] [sʲ] [zˠ] [zʲ] [ɦ] [ɦʲ]
Samogłoski:
przymknięte: [i] [u]
półprzymknięte: [o]
średnie: [ə] [ɤ] (mniej więcej bułgarskie ъ)
otwarte: [ɑ]
Samogłoski mogą być nosowe. Są dwa stopnie długości:
a) krótkie (trochę krócej wymawiane niż w polszczyźnie)
b) długie (około 1,5 dłuższe)
Akcent zawsze na pierwszej sylabie.
Alfabet:
Aa - [ɑ]
Bb - [pʲ], [bʲ]
Dd - [tʲ], [dʲ]
Ee - [ə]
Ff - [fˠ], [vˠ]
Gg - [kʲ], [gʲ]
Hh - [ʔ], [ɦ]
Ḥḥ - [ʔʲ], [ɦʲ]
Ii - [i]
Jj - [j]
Kk - [kˠ], [gˠ]
Ll - [l]
Ḷḷ - [lʲ]
Mm - [mˠ]
Ṃṃ - [mʲ]
Nn - [nˠ]
Ṇṇ - [nʲ]
Oo - [o]
Pp - [pˠ], [bˠ]
Rr - [rˠ]
Ṛṛ - [rʲ]
Ss - [sˠ], [zˠ]
Tt - [tˠ], [dˠ]
Uu - [u]
Vv - [fʲ], [vʲ]
Ww - [w]
Yy - [ɤ]
Zz - [sʲ], [zʲ]
Noty:
1. Długość samogłosek zaznaczamy poprzez ich podwojenie.
2. Spółgłoska jest wymawiana dźwięcznie pomiędzy samogłoskami. W innych pozycjach jest wymawiana bezdźwięcznie. Wyjątkiem od tej reguły jest położenie spółgłoski bo nosówce. Wtedy zawsze jest bezdźwięczna.
3. Nosowość samogłosek jest zaznaczona poprzez 'm' po samogłosce ale tylko wtedy, kiedy następuje po niej spółgłoska.
4. Jeśli po samogłosce jest 'ṃ', a po 'ṃ' jest jeszcze jedna spółgłoska to samogłoska ulega nazalizacji oraz dyftongizacji (+[j]).
Na przykład:
Gaṃtyr ['kʲ̃̃̃̃̃̃ɑ̃jtˠɤrˠ] "sołnce"
Własny system zapisu przedstawię później, i myślę, że oprę go o dewanagari.
GRAMATYKA:
Czasownik
Odmienia się poprzez czasy i tryby. Takiego czegoś jak bezokolicznik niet. Jegoż funkcję pełni rzeczownik odsłowny. Ale jest supinum.
Końcówki:
Supinum: -umd
Czas nieprzeszły dokonany: -umes
Czas nieprzeszły niedokonany:-uṃo
Czas przeszły dokonany: -umah
Czas przeszły niedokonany: -uṃem
Rzeczownik
Brak rodzajów. Brak liczb.
Przypadki:
Mianownik: -0
Dopełniacz: -a
Celownik: -os
Biernik: -y
Partytyw: -ad
Prepositionalis: -im
Jeśli rzeczownik kończy się samogłoską to wstawiamy protezę 'w'
Rzeczownik odsłowny tworzy się dodając do postaci supinum -on. Jeśli oznacza wykonawcę czynności, to znajduje się na końcu zdania, a jak coś innego to gdzie bądź, byle nie na końcu.
Przymiotniki
Odmiana przez przypadki taka sama jak u rzeczowników..
Stopniowanie:
stopień braku (lub zaprzeczenia, on jest bezzębny, on nie jest wysoki, czyli całkowity brak jakiejś cechy): -aj
stopień mniejszego natężenia: -osa
stopień równy: -udu
stopień wyższy:-ii
stopień najwyższy:-imr
Przymiotnik (a tu dokładniej występowanie jakiejś cechy) tworzy się dodając do rzeczownika, od którego pochodzi -yynes.
Jeśli jest to rzeczownik odsłowny wykonawcy/agensa to dodaje się to samo, ale on i rzeczownik którego określa wędrują na koniec zdania. Jeśli określany rzeczownik nie jest rzeczownikiem odsłownym wykonawcy (jaka jest profesjonalna teho nazwa?) to stoi po rzeczowniku, a jeśli jest, to stoi przed rzeczownikiem. Przydawka zawsze powinna stać przed rzeczownikiem w innych przypadkach.
ZADANIE DLAWS (chciałem nawet napisać dlaus, ale byście w ogóle nie zrozumieli)
Na postawie słówek, które wymienię napisz jak ze trzy zdania (w IPA też Smile

). Jako tako poprawnych:
sygodze - kwiat
ḥarumdon - chodzenie
koemw - pies
syyd - po (czymś)
ṇooṛ - szybko
ḥivi - i, oraz

PS: Osoba, która pierwsza napisze zdanie, będzie twórcą pierwszego tekstu w tem języku Very Happy

Mônsterior

W pierwotnej wersji arbastyjskiego 'ḥivi' (oczywiście bez kropki pod 'h') znaczyło 'lekcja'. Dziś 'lekcja' to 'civvi' Smile

Podoba mi się konsekwencja - jeden rodzaj diakrytyku na oznaczenie jednego rodzaju zjawiska fonetycznego.

Feles

To ortograficzne oznaczenie miękkości w miejsce dźwięczności jest takie... wdupiające. Neutral

Henryk Pruthenia

Feles