Conlanger

Silmethúlë

Zacząłem tworzyć conlang... czy może lekko modyfikować i łączyć dwa istniejące języki (ktoś zgadnie jakie? :P). Wyszło mi coś takiego:

<center><b>Norðsprak</b></center>

<b>WYMOWA</b>
samogłoski
a [a], ä [{], e [E], i [i], o [o], ö [9], u [u], y [}]
á [a:], â [{:], é [E:], í [i:], ó [o:], ô [9:], ú [u:], ý [}:]

spółgłoski
b [b], d [d], ð [D], f [f], g [g], h [x], j [j], k [k], l [l], m [m], n [n], p [p], r [r], s [z], t [t], þ [T], w [w], v [v],

<b>ZAIMKI</b>

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">1.</th><td>ik</td><td>wir</td></tr><tr><th scope="row">2.</th><td>ðu</td><td>ír</td></tr><tr><th scope="row">3.</th><td>er, sí, es</td><td>ðér, ðär, ðy</td></tr></table>

<b>ODMIANA RZECZOWNIKÓW</b>
rodzaj męski (maskulinr)
deklinacja nieokreślona

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>-</td><td>-en (przegłos e)</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>-s</td><td>-as</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>-a</td><td>-ana</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>-i</td><td>-um (przegłos u)</td></tr></table>

przykład:

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>hund (pies)</td><td>hynden</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>hunds</td><td>hundas</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>hunda</td><td>hundana</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>hundi</td><td>hundum</td></tr></table>

deklinacja określona

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>-er</td><td>-eren (przegłos e)</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>-ers</td><td>-eras</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>-era</td><td>-erana</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>-eri</td><td>-erum (przegłos u)</td></tr></table>

przykład:

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>hunder (ten pies)</td><td>hynderen</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>hunders</td><td>hunderas</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>hundera</td><td>hunderana</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>hunderi</td><td>hunderum</td></tr></table>

rodzaj żeński (femininr)
deklinacja nieokreślona

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>-</td><td>-en (przegłos e)</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>-ar</td><td>-a</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>-i</td><td>-ir</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>-i</td><td>-um (przegłos u)</td></tr></table>

przykład:

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>kad (kot)</td><td>käden</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>kadar</td><td>kada</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>kadi</td><td>kadir</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>kadi</td><td>ködum</td></tr></table>

deklinacja określona

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>-í</td><td>-ijen (przegłos e)</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>-ijar</td><td>-ija</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>-íj</td><td>-íjr</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>-íj</td><td>-ijum (przegłos u)</td></tr></table>

przykład:

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>kadí (ten kot)</td><td>kädijen</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>kadijar</td><td>kadija</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>kadíj</td><td>kadíjr</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>kadíj</td><td>ködijum</td></tr></table>

rodzaj nijaki (nöter)
deklinacja nieokreślona

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>-</td><td>-er (przegłos e)</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>-s</td><td>-a</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>-</td><td>-</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>-i</td><td>-um (przegłos u)</td></tr></table>

przykład:

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>buk (książka)</td><td>byker</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>buks</td><td>buka</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>buk</td><td>buk</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>buki</td><td>bukum</td></tr></table>

deklinacja określona

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>-as</td><td>-äser (przegłos e)</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>-ases</td><td>-asa</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>-as</td><td>-as</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>-asi</td><td>-ösum (przegłos u)</td></tr></table>

przykład:

<table border="1"><tr><td></td><th scope="col">sg.</th><th scope="col">pl.</th></tr><tr><th scope="row">Nominativ</th><td>bukas (ta książka)</td><td>bykäser</td></tr><tr><th scope="row">Genetiv</th><td>bukases</td><td>bukasa</td></tr><tr><th scope="row">Akkusativ</th><td>bukas</td><td>bukas</td></tr><tr><th scope="row">Dativ</th><td>bukasi</td><td>bukösum</td></tr></table>

To narazie tyle... jak będzie mi się chciało... to jutro opracuję i wrzucę odmianę czasowników w czasie teraźniejszym :P

A teraz powiedzcie jak bardzo idiotycznie i ohydnie (ew. niezrozumiale) to wygląda :P

EDIT: zmieniłem jeden szczegół w przegłosach... ;)

Rémy

Niemiecki z islandzkim?

Silmethúlë

Prawie

. Niemiecki ze staroislandzkim Razz

Rémy

Post-runiczne litery mi się z islandzkim skojarzyły Wink

Kwadracik

Silmethúlë

Silmethúlë

Więcej o przegłosach

Teraz taki krótki post Razz

.

Przegłosy (umlauty) są częścią chyba wszystkich języków germańskich (ich ślady widać nawet w angielskiej odmianie nieregularnej w niektrych wypadkach), polegają one na zmianie samogłosek, które mają upodobnić je w wymowie do innych samogłosek. W niemieckim jak i w Old Norsie występują przegłosy, więc w norðspraku również się one znajdują.

Występują dwa przegłosy: "przegłos e" i "przegłos u"

Pierwszy występuje najczęściej w odmianie, gdy do tematu słowa dochodzi końcówka z głoską e, w przegłosie tym zachodzą takie zmiany:
a => ä
á => â
ä => e
â => é
o => ö
ó => ô
ö => e
ô => é
u => y
ú => ý
jó => ý
jú => ý
au => é

Przegłos u występuje najczęściej w odmianie, przy końcówce "-um", zachodzi tylko jedna zmiana:
a => ö
(i odpowiednio długie a: á => ô)

Niedługo wrzucę pewnie koniugację...