Conlanger

Kwadracik

Nowogradski to moja przeróbka gradskiego, czyli języka słówiańskiego który jakiś czas temu stworzyłem. Gradski był oparty na zachodniosłowiańskim słownictwie i wschodniosłowiańskiej fonologii, przy czym miał też pewne cechy niesłowiańskie - np. podwójna negacja była opcjonalna, wiele czasowników naturalnie zwrotnych nie miały "się", a czas przeszły nie miał rozdziału na płeć, mimo że wywodził się od formy czasownikowej z "l".

Teraz z tego dziwactwa zrobiłem jeszcze ciekawsze. Nowogradski jest zapisywany alfabetem łacińskim (gradski był pisany cyrylicą) i zaszła w nim fonetyczna palatalizacja samogłosek miękkich, według poniższych zasad.

g, d > ž /Z/
k > č /tS/
t > ć /ts`/
n > ń /J/
l /5/ > ĺ /l/

W pozostałych przypadkach, palatalizacja nie zaszła, np. "zjemja" przeszło w "zema". W przypadku m, v, b i p zaszła palatalizacja przejściowa (np. forma "zemja / zemia"), ale ostatecznie przestała istnieć. Tak np. "być" stało się ostatecznie "bić".

Palatalizacja przejściowa zaszła też w przypadku r, które przeszło w miękkie ŕ, ale znów stało się r.

Fonologia nowogradskiego nie powinna być skomplikowana, za wyjątkiem "i", które czyta się /i/ po wszystkich samogłoskach spalatalizowanych (patrz wyżej), ale /I/ w innych przypadkach (jak w ang. "bit").

Nowogradski uprościł system deklinacki gradskiego, i tak zamiast dwóch dla każdego rodzaju (miękka i twarda), powstała tylko jedna dla każdego rodzaju.

W nowogradskim, jak w gradskim, istnieją cztery przypadki:

1. mianownik: trava, člavek, ńebo
2. dopełniacz: travi, člaveka, ńeba
3. celownik: trave, člaveku, ńebu
4. biernik: travu, člaveka, nebo

I przykłady dla liczby mnogiej:

1. mianownik: travi, člaveči, ńeba
2. dopełniacz: travaj, člavekov, ńeb
3. celownik: travam, člavekam, ńebam
4. biernik: travi, člaveči, neba

(forma "člaveči" jest nieregularna)

Czasowniki w gradskim podlegają dekilnacki w czasie teraźniejszym i przeszłym.

Bezokolicznik: milovać, zeĺenović, jechać, chćeć, vižeć, bić
Tryb rozkazujący: miloj, zeĺenov, jež, chćej, viž, buž

(liczba mnogu trybu rozk. przez dodanie -ta/-da, np. chćejta, bužda)

Czas teraźniejszy:

1. sin. miloju, zeĺenovu, jažu, chćeju, vižu, jestu
2. sin. miloješ, zeĺenoviš, jažeš, chćeš, vižeš, jesteš
3. sin. miloje, zeĺenovi, jaže, chće, viži, jest
1. pl. milojemi, zeĺenovimi, jažemi, chćemi, vižemi, jesmy
2. pl. milojeta, zeĺenovita, jažeta, chćeta, vižeta, jesta
3. pl. milojut, zeĺenovut, jažut, chćejut, vižut, sat

Czasownik "zeĺenović" znaczy "być zielonym / zieloną" i stanowi orzeczenie czasownikowe. Kolejny element niesłowiański.

Czas przeszły ma tylko jedną formę, wyłączając nieregularności:

1. sin. vižeĺu, biĺu
2. sin. vižeĺiš, biĺiš
3. sin. vižeĺi, biĺi
1. pl. vižeĺmi, biĺmi
2. pl. vižeĺta, biĺta
3. pl. vižeĺat, biĺat

Czas przeszły tworzy się przez odmienioną formę "bić" + bezokolicznik.

1. sin. bužu
2. sin. bužeš
3. sin. buže
1. pl. bužemi
2. pl. bužeta
3. pl. bužat

A, no i jeszcze epentezja zachodzi przez samogłoskę "a", np. matač - matči; oćač - oćči; pas - psi (odpowiednio ojciec, matka i pies).

I to w zasadzie tyle. Nie za pokaźne Wink

Naerian

Kwadracik

No... technicznie tak. Razz

Serpentinius

Najbardziej podoba mi się jeż. Nie nadąrzam za tymi palatalizacjami, bo co chwila zachodzą zmiany. Może jak zobaczę coś więcej, to będę w stanie więcej powiedzieć.

Kwadracik

W zasadzie to trochę to śmiesznie wygląda z "ć", ale nie z "dź". Chciałem przerobić "ć" na "č" ale to już za dziwaczne. Próbowałem też zrobić jakiś język pochodny, ale powychodziły mi dziwolągi ze zwarciami krtaniowymi Wink