Conlanger

Hapana Mtu

Język powstał chyba pod koniec 2757r. (2005 AD). Ma, na stan dzisiejszy, 891 słów (wliczając nazwy geograficzne). Lubię go za ortografię, brzmienie i wszendobylskie r.
Qraqenë G’qëåqe (czyt. krakεɲε ɣɔkε) to język zamieszkujących północ Valkea Korppi Krakirów. Odgrywa o tyle wažną rolę, že jest językiem najwažniejszej religii Valkotu: Srokizmu (wg. której świat wykrakała Wszystkokracząca Sroka).
Ze względu gramatycznego jest to typowy język fleksyjny, ma sześć przypadków, trzy tryby, trzy czasy… – nic, nad czym warto się rozwodzić. Na tę chwilę ograniczę się do wymowy i próbki tekstu.
Samogłoski:
A Å (wym. ɔ) E I Ø* (ɨ) U
*W dadwniejszej ortografii O.
Spółgłoski:
T D P B Q (k) G L M N R S Z ઢ (st)
Zmieniona wymowa spółgłosek przed ë:
T (θ) D (ð) P (f) B (v) Q (x) G (j) N (ɲ) S (ʃ) Z (ʒ) ઢ (ʃθ) ઢs (ʃt͡ʃ)
Znak ë modyfikuje wszystkie spółgłoski w grupie poprzedzającej go, chyba že rozdziela je apostrof: bge [vjε] zde [ʒðε] ale b’ge [bjε] z’de [zðε]. Głoska ë jest niema przed samogłoskami, w innych wypadkach (przed spółgłoską, wygłos, apostrof + samogłoska) czytane jest jak [ε], np bëa [va] gëi [ji] ale dëq [ðεk] pë [fε] smë’a [ʃmεa].
Tekst:
Tråble bë qengrirqam tråblen, u bam qraqirraenë bagë Qraqirruqåsit Bëalqit Qraqat. Qraqirra Bëalqim Qraqamt bum asqedri, zate bumzatamt bum Qraqirral. Bumzata bum Qraqirramt. Bëalqi Qraqa bë geltem qraqirru, squq bëllu rageltumઢ. Bub sqåઢqa razatumઢ. Bëalqi Qraqa bëgzil qraqirrum qåinas.
Tłumaczenie:
Świat nie powstał z siebie (ze świata), on został (był) wykrakany przez Wszystkokraczącą (Kraczącąkolwiek) Srokę (Białą Kruczycę). Krakanie Sroki (Białej Kruczycy) jest odwieczne, istota (materia) istnienia (jest-stanu, stanu bycia) jest [zawarta] w Krakaniu. Istnienie (jest-stan) jest Krakaniem. Sroka (Biał. Kru) nie ustanie krakać, więc nic się [nie] koňczy. Lecz wszystko się zmienia. Sroka (B.K.) nigdy [nie] kracze tak samo.
Komentarz:
Tråble „świat“, tråblen „ze świata, przeciwcelownik“, bë „nie“, qengrirqu „powstać“, (-am koňcówka 3.os.sing.past), u „on, czyli świat, męski, bo zakoňczony na -e“, bu „być“, qraqirraenë „wykrakany“, qraqirru „krakać“, qraqirra „krakanie“, qraqirral „w krakaniu, miejscownik“, bagë „przez (kogoś robione), wprowadza narzędnik“ qraqirruqåsenë „wszystkokraczący, w przenośni wszechwiedzący, mogący wszystko, boski“, -qås „kolwiek“, bëalqi qraqa „sroka, takže w aspekcie zoologicznym“, bëalqenë „biały“ (fem. bëalqi), qraqe „kruk“, qraqa „kruczyca“, asqedrenë „wieczny“, zate „materia“, bumzata „istnienie“, bum „jest“, zata „stan (skupienia)“, (-um koňc. 3.os.sing.praes), geltu „przestać, ustać“, (-em koňc. 3.os.sing.fut), rageltu „skoňczyć“, rageltuઢ „skoňczyć się“, squq „więc“, bëllu „nikt, słowo to zawiera w sobie przeczenie, więc drugie „nie“ juž nie wystąpiło“, bub „ale, lecz“, sqåઢqa „wszystko“, razatu „zmieniać“, razatuઢ „zmieniać się“, bëgzil „nigdy, syt. anal. do bëllu“, qåinas „tak samo“ (-as koňczy przysłówek), qåinenë „taki sam“.

Pijotrfieczerst · Gość

Drogi człowieku o imieniu greckim, pochodzącym od pewnej krainy w świecie starożytnym.
Widzę, że lubujesz się w dodawaniu "udziwnionych" diakrytyków do alfabetu łacińskiego. Nic w tym złego, ma to nawet swój urok, ale niestety trochę rozprasza czytającego.
Co do samego języka, nie widzę powodu, by pisać, że jest czymś niespecjalnym, bo takie naciągane conlangi, które mają po 17 czasów, 16 przypadków, 42 tryby itd. są takie, hmmm, nijakie. Nikt nigdy się nimi posługiwać nie będzie. W każdym razie ja jestem zwolennikiem języków stosunkowo prostych.
Na temat religii się nie wypowiadam, bo jestem chyba uprzedzony :wink:
Czekam na to, co jeszcze zamieścisz.

Hapana Mtu

Na razie drugi tekst (pozareligijny). Gramatykę podam može później.
Ålirt Pågir Påmqiram bumi sorgëirt telebëzenël umqleal, qil bum edëprëi bagë qaqë Blagegërirt Åmmiram, qirt nåmumst Pe, Tënqe-Bë, Langëa e Depse. Mulatas apuqlum apsela pëagåttat ålbiram måtulenë Påge studan Nåbaraqan, qenë Påge bagër Påmqirat Tågepirat asëam tågepim tarumpamt e qenë sorgëam qërsëm tarumpamt åbelitsim studan Pëuqs’gëan bub qenë bë pilam, qaq meam buqëgëam un ugëirtam åbelitsamt.
Źli trenerzy pokemonów są więzieni telewizyjnej twierdzy, w której są bronieni przez cztery Požeracze Mózgów, które zwą się Po, Myślik-Mróžek, Lala i Dyspsy. Bardzo zasłužył się przy łapaniu bandytów pewnien trener z miasta Nowy Barak, który z pomocą (poków) Togepich (=alkoholików) rozbił gang alkoholowy i (który) uwięził szefa rowerowego gangu z miasta-Róžy, lecz (który) nie zauwažył, jak ktoś ukradł mu jego rower.
Ålenë “zły”, påge „nauczyciel, trener”, påmqe „pokemon”, bu „być”, sorgrënë „więziony”, sorgënë „więzienny” sorgëu „więzić”, telebëzenë „telezizyjny”, umqleal „twierdza”, qenë “który, jaki”, edëprënë „broniony”, edëpënë „obronny”, edëpëu „bronić”, blagegëre „zjadacz”, blagegëu „jeść”, åmma „umysł, mózg”, nåmust „nazywać się”, e „i”, mulatas „bardzo”, apuqlu „zasłužyć się”, apsela „w temacie szegoś, przy czyś”, pëagåtta „łapanie”, ålbe „złoszyňca, bandyta”, måtulenë „jakiś”, studa „miasto”, tågepe „togepi, alkoholik, to taka moja przypadłość, že ten pokemon kojarzy mi się z kimś nietrzeźwym”, asëu „rozbić, rozerwać”, tarumpa „grupa”, qërsë „wódz, herszt”, åbelitsenë „rowerowy”, åbelitsa „rower”, pëuqs’gëa “róža”, bub “ale”, bë “nie” pilu “zauwažyć”, qaq “jak”, meam “ktoś, nieodmienne”, buqëgëu “ukraść”, u “on” ugënë “jego”.

Jak widać przez litość darowałem sobie w tym tekście ligaturkę

Pijotrfieczerst · Gość

Ett is chrachswod Wink

Timpul

Hapana Mtu

Hapana Mtu

Deklinacja. Mamy dwa rodzaje, dwie liczby i sześć przypadków. W liczbie mnogiej znika rozróžnienie przypadków. Rzeczowniki rodz. žeňskiego koňczą się na -a, męskiego na -e, (lub -ë), w liczbie mnogiej jest -ir. Przymiotniki męskie: -enë (-ënë), žeňskie -i, mnogie -irt.

Przypadki
1.Mianownik
2.Dopełniaczo-biernik – kogo, czego? (po rzeczowniku) kogo, co? (po czasowniku)
3.Narzędnik – kim, czym?
4.Celowik – komu, czemu? dokąd?
5.Przeciwcelowik – od kogo, cego? skąd?
6.Miejscownik – gdzie? w czym?

Odmiana: issterna „kamieň“, gårpe „próg“, blabëir „ściany“ (blabë „ściana“), urti „zimna“, lirmrenë „lodowaty“, qludrirt „mokrzy“

1 issterna - gårpe - blabëir - urti - lirmrenë - qludrirt
2 issternamt - gårpem - blabëiram - urtim - lirmrenëm - qludrirtam
3 issternat - gårpet - blabëirat - urtit - lirmrenët - qludrirtat
4 issternagë - gårpegë - blabëiragë - urtigë - lirmrenëgë - qludrirt‘gë
5 issternan - gårpen - blabëiran - urtin - lirmrenën - qludrirtan
6 issternal - gårpel - blabëiral - urtil - lirmrenël - qludrirtal

Kwadracik

Co oznacza apostrof w qludrirt‘gë?

I poza tym, to chyba jedyną rodzajowo odrębną końcówką jest mt. Trochę dziwne, ale ładne.

Hapana Mtu

pittmirg

O ile wiem, w unikodzie są już zamieszczone przynajmniej dwie normalne ligatury typu s+t: <ﬆ> <ﬅ>.

Qrczak

Hapana Mtu

pittmirg

Hapana Mtu

Hapana Mtu

Koniugacja.

Bezokoliczniki kończą się na -u.

Odmiana w czasie przeszłym (i zaimki osobowe)
"epeigiru" rysować
sg.
1.(ugë) epeigirup
2.(irgëa) epeigirupë
3.(u/a/llu)epeigirum
u -on, a -ona, llu - ono, to

pl.
1.(nëa) epeigirupi
2.(irgëa) epeigirupë
3.(agë) epeigirumi

Czas przeszły ma w końcówce a zamiast u:
epeigirap "rysowałem"
Przyszły ma e
epeigirepë "narysujesz"

Dodatkowo dwa tryby - przypuszczający na -së i rozkazujący na -qu.
Eqrebu "pisać", eqrebamsë "pisałby (w przeszłości)" eqrebepisë "pisalibyśmy (w przyszłości)", eqrebapëqu "pisz (teraz)", eqrebemqu "niech napisze (w przyszłości)"

Czasowniki zwrotne kończą się na -st (-ઢ).
Lbëanalu "myć", lbëanalust "myć się", lbëanalupst "myję się", lbëanalupëqust "myj się"

Niby proste, ale na tekstach można se język połamać...