Conlanger

Mônsterior

Próbowałem to...
Dudecetremilïyun cedecetaŭzen kwecetodecetkwe.
...szybko przeczytać na głos.
Nie da się Wink

Oprócz tego bardzo fajna historia Alewanii (dziwne jest tylko to, że Alewania zawsze dążyła do wiązania się z jakimś państwem).
Sam język? Hmm. Tradycyjnie wdzięczny będę za dłuższy tekst w Twoim języku.
Ach i nie zaczaiłem jednej rzeczy. Czy naprawdę posługujesz się wszystkimi wymienionymi przez Ciebie alfabetami, czy też wymyśliłeś po prostu, że kiedyś greka, potem cyrylica?
Czy też może było tak, że na początku naprawdę używałeś swego pisma, potem zastąpiłeś je greckim, potem... itd.?

Za

spitygniew

A skad ten jezyk się wziął na Bałkanach? Liczebniki wyglądają indoeuropejsko, ale ogólnie mam dziwne wrażenie, że jest on aprjoryczny. Czy zastanawiałeś się nad realizmem pod tym względem?

Za

Tutaj mogą być dwa rozwiązania:

1. Są ludnością autochtoniczną (jak Baskowie), zaś cała reszta skądś przywędrowała. Ta teoria ma dodatkowy plus, że można uznać pokrewieństwo i klasyfikację języka za nierozstrzygniętą.

2. Przywędrowali, jak reszta. Między Słowianami żyją przecież Węgrzy, Turcy, Albańczycy i Rumunii.

jasnysfinks

Pierwsze lepsze. Masz już gotowy przysłówek?

Za

Jaki przysłówek?

jasnysfinks

Końcówkę i stopniowanie

Za

Jeszcze nie, ale wymyśliłem coś innego:

Zaimki dzierżawcze:
Nie chciałem tworzyć zaimków, więc wymyśliłem nieco inne rozwiązanie. Aby wskazać na właściciela, używa się czasownika ëk, który w wolnym tłumaczeniu oznaczać "być posiadaczem". Tak wiec, aby powiedzieć "Jej książka", należy odmienić ëk przez osobę (czasownik ten nie występuje w formie innej niż teraźniejsza!) ëkïn wiwlyos - jej książka.

Różnice między ëk a ten (mieć):
-ëk w przeciwieństwie do ten, występuje tylko w czasie teraźniejszym
-ëk może zastąpić rzeczownik, np. w zdaniu:

Przykład:
Europa tenïn wiwlyosel. Europa (imię alewańskie) ma książkę.
Ëkïn ple. Jej (książka jest) niebieska.

BartekChom

Twoje imię jest ładne - "masz imię jest ładne"?
Nie słyszałem o takiej konstrukcji w żadnym języku naturalnym, ale chyba da się z tym żyć. Zresztą pewnie jednak gdzieś już jest to, albo coś podobnego.

A czy można używać ëk jako orzeczenia?
Ta książka jest twoja - masz tę książkę?

Za

Leto Atryda

Feles

Za

BartekChom

"Europa tenïn wiwlyosel. Europa (imię alewańskie) ma książkę.
Ëkïn ple. Jej (książka jest) niebieska."

Wiwlyos akï ple. Książka jest niebieska.

Ëkya wiwlyos ple. Twoja książka (jest) niebieska.

<To> akïn Europa. To jest Europa.
Ëkïn wiwlyos ple. Jej ksiażka (jest) niebieska.

Dobrze? Czy jak to się mówi?

Za

Tak. Tylko należy pamiętać, że w przeciwieństwie do języka polskiego, w drugiej osobie liczby pojedynczej istnieje rozróżnienie między rodzajem męskim, a żeńskim.