Conlanger

muggler

Faíchín to świat wymyślony przeze mnie około miesiąc temu. Szerzej o nim napiszę kiedy indziej w dziale Conworldy, tutaj natomiast zajmę się opisywaniem języków weń używanych.

Sama nazwa faíchín (wym.: [fai:çin]) oznacza świat w języku lajkidochajneńskim, który to przede wszystkim zamierzam przestawić. W chwili obecnej mam przygotowane fragmenty właśnie lajkidochajneńskiego i starochajneńskiego.

Podstawy gramatyki języków chajneńskich na podstawie lajkidochajneńskiego

Części mowy:
- rzeczownik - odmienny przez osoby i przypadki
- czasownik - odmienny przez czasy, osoby i przypadki (przyjmuje odmienną formę dla narzędnika i dla relatywu)
- przymiotnik - odmienny przez osoby i przypadki
- anighelta - nieodmienne części mowy, dzielone na: składniowe (spójniki, niektóre partykuły, itp.), narzędnikowe (przyimki łączące się z narzędnikiem), relatywowe (przyimki łączące się z relatywem), wykrzyknikowe (niektóre partykuły i wykrzykniki)
- przysłówki - nie występowały w starochajneńskim, powstały w wyniku formalizacji i uproszczenia konstrukcji jest+przymiotnik; nieodmienne

Czasy gramatyczne
Występują dwa czasy gramatyczne:
- realny - najczęściej używany, opisuje czynności i stany pewne, dziejące się w teraźniejszości, potwierdzonej przeszłości i plany na przyszłość
- nierealny - opisuje czynności i stany niepewne, przypuszczalne, niepewną przeszłość i daleką przyszłość (takoż niepewną)

Osoby
Występują trzy osoby (podano najpopularniejsze użycia):
- intymna - używana w funkcji indoeuropejskiej pierwszej osoby, w kwestiach łóżkowych i w modlitwach niektórych religii
- bliska - używana jako druga osoba, trzecia osoba o osobach obecnych w towarzystwie, jako wysoce formalna pierwsza osoba i w modlitwach większości wyznań
- daleka - używana jako oficjalna trzecia osoba w odniesieniu do ludzi, poza tym jako trzecia osoba o rzeczach martwych i abstrakcyjnych

Przypadki
- mianownik - nie wymaga komentarza Wink

- narzędnik - używany dla dopełnienia, gdy to jest obiektem oddziaływania czynności mającej nań jakiś wpływ
- relatyw - używany dla dopełnienia, gdy to jest obiektem oddziaływania czynności niemającej nań wpływu; ponadto dla przydawek
- wokatyw - w lajkidochajneńskim języku literackim nie występuje, zachował się w gwarach, skąd trafił do młodzieży ubogich dzielnic i został spopularyzowany przez falę muzyki nalk

I na razie to na tyle, interesuje mnie co o tym sądzicie, czy jest sens dalej to ciągnąć i czy nie znudziły się wam języki fleksyjne Wink

.
W następnym odcinku: fonetyka, liczby, więcej o starochajneńskim.

Vilén · Gość

Naerian

Hmm... Jakby to powiedziec... Jezu! Dziwnie skonstruowany, ale mi sie podoba Very Happy

pittmirg

muggler

Ponieważ mi się trochę nudziło, postanowiłem przetłumaczyć "Ojcze nasz" na lajkidochajneński (oczywiście chrześcijaństwa w Faíchín nie ma).

Podałem tłumaczenie generalnie dosłowne, z zaznaczeniem części form gramatycznych.
Iheri bhaídí, hajo faítijn av tívori,
Nasz ojcze (M., os.bl.), co jesteś (R., os.bl., cz.r.) w niebie (R., os.d.)
At lajija konvri díjnonyí,
Niech święci (N., os.bl., cz.n.) (się) twoje imię (N., os.bl.)
At kiatija konvri lítëjnají,
Niech przyjdzie twoje królestwo,
At faítija konvri bhaëtí,
Niech będzie twoja wola,
Haji av tívori, taji av faíchínri;
Jako w niebie, tak na ziemi;
At iheri sonrin hllojnëi fatsoni sodivíj iheryí,
(Niech) naszego powszedniego chleba (N., os.d.) dzisiaj (przysł.) daj (N., os.b., cz.r.) nam,
Aí at iherin nalonëi ajvavíj iheryí,
I (niech) nasze grzechy odpuść nam,
Haji aí ihe ajvavíj iheryí naloghinëi;
Jak i my odpuszczamy naszym winowajcom;
Aí at anilítija iheryí so naldivori,
I (niech) nie wódź nas na pokuszenie,
Sij at ajvavíj iheryí oí nalri.
Ale (niech) zbaw nas ode złego.

Vilén · Gość

Tomassen

muggler

Leto Atryda

Vilén · Gość

zavadzky

Czemu Faíchín [fai:çin], skoro í to [i:, ji]?

muggler

Leto Atryda

zavadzky

Sam sobie napisałeś odpowiedź - wszystkie języki poza angielskim Wink

zdetronizowałem PC, teraz to ja jestem największym spamerem

EDIT: restauracja, piszę coś z sensem
Muggler właśnie chciał podkreślić, że jest zębowa; tak przynajmniej wynikało z opisu. I nie sądzę, że można zmienić zapis fonetyczny i głoskę dlatego, że większość języków nie odróżnia zębowych od dziąsłowych...

Vilén · Gość