Conlanger

Oskargot

Od jakiegoś czasu tworzę język galindzki - mowę jednego z plemion jaćwieskich, Galindów. Nie jest to rekonstrukcja języka, tylko rekonstrukcja rekonstrukcji - pierwszy językiem tym zajmował się niemiecki uczony Grabov, żyjący w XIX stuleciu. Jednak Grabov do swojej rekonstrukcji języka (dialektu?) Galindów dodawał własne pomysły, które często nijak miały się do tematu.
Moja rekonstrukcja jest próbą oczyszczenia działań Grabova.

Rémy

Może być ciekawe, ale chciałbym zobaczyć alfabet czy cuś w tym stylu. Wink

Oskargot

Alfabet języka galindzkiego składa się z 31 liter:
A, B, C, Č, D, E, E, F, G, H, H, I, J, K, L, M, N, O, Ó, Ô, P, R, S, Š. T, U, U, V, Y, Z, Ž
a, b, c, č, d, e, e, f, g, h, h, i, j, k, k, m, n, o, ó, ô, p, r, s, š, t, u, u, ž

Wymowa
W języku galindzkim występują głoski, które nie występują w języku polskim, toteż należy wyjaśnić ich brzmienie i odpowiedzieć na pytanie, jak należy je odczytywać.
Č – wymawia się jak polskie „cz”.
Ē – wymawia się jak długie, miękkie „e”.
H – wymawia się jak „h” bezdźwięczne.
H – wymawia się jak polskie „ch” dźwięczne.
Ó – wymawia się jak długie „o”, nie ma nic wspólnego z polskim „ó”.
Ô – wymawia się jak polskie „ą”
Š – wymawia się pośrednio między polskim „sz” a „ś”.
U – wymawia się jak polskie „ł”.
Ž – wymawia się pośrednio między polskim „ż” a „ź”.

to jest moja translacja z alfabetu Grabova. W oryginale wszystkie 'świszczące' spółgłoski są zastępowane niemieckimi odpowiednikami.

Akcent
Akcent pada:
1. w wyrazach dwuzgłoskowych na zgłoskę ostanią: lietes
2. w wyrazach o trzech lubo więcej zgłoskach, na zgłoskę przedostanią: slavina.

Słowa (melvu)
Asmat, at – jest
Ati – co
Aukes – słońce
Barija – lis
Driaug – brat
Drutes – przyjaciel
En – w
Ga - czy
Garta – dom
Guma – ziemia
Himles – głowa
Hvatar – kto
Karna – księga
Keltes – ojciec
Kobes – ptak

To tyle. Później napiszę jakiś tekst wprowadzający w zagadnienie języka galindzkiego i jego odkrywcy (twórcy?) - dra Grabova.