Conlanger

mikiapole3

Co po niektórzy lepiej zorientowani zapewne wiedzą, że język żertwicki (žertvina kalba) to jeden z języków używanych w fikcyjnej Kenzirli. Język ludów pochodzenia bałtyckiego jest używany w autonomicznym regionie Żertwia i używa go niespełna 400 tysięcy mieszkańców. Język współistniał bardzo długo obok języka kenzirlskiego ([link widoczny dla zalogowanych]), co powoduje bardzo duże podobieństwo mimo różnego pochodzenia - ma też podobną fonetykę.

Różnice stanowią długie samogłoski: "ą", "ę", "į" oraz "ų" (kolejno /aː/, /ɛː/, /iː/, /uː/). Dwuznaki "zh" i "sh" zastępują "ž" i "š" (/ʒ/ i /ʃ/). Brak odpowiedników dla "ch", "dh", "gh", "kh", "ph", "th", "tsh" oraz "xh".

Słownictwo stanowi mieszankę wyrazów kenzirlskich, bałtyckich i słowiańskich.

Silmethúlë

Vilén · Gość

mikiapole3

Vilén · Gość

Kwadracik

mikiapole3

muggler

Ale oznaczały kiedyś.

Rémy

W żertwickim zapewne kiedyś również oznaczały, ale w żadnym z sąsiednich języków, a nawet w trochę dalszych (serbski, czarnogórski, grecki, rumuński, węgierski) nosówki nie występują, więc zanikły i w Żertwii.

mikiapole3

mikiapole3

To jedziemy z krótką charakterystyką rzeczownika: podobnie jak w kenzirlskim odmienia się przez 5 przypadków i jeden (6.) w hsitorii utracił. Rzeczowniki lp. również dzielą się na trzy rodzaje: męski (końcówka to spółgłoska badź samogłoska inna naiż "a"), żeński (końcówka to samogłoska "a") i nijaki (końcówka to "-(a/e/i/o/u)s". Liczba mnoga ma tylko dwie formy "-a" lub "-oj".

Wzór odmiany:
I Nominatas: cernat; tastana; feredas
II Genitivas: cernata; tastana; feredu
III Dativas: cernatę; tastanę; feredas
IV Akesativas: cernatų; tastanu; feredų
V Manitivas: cernatma; tastana; fereda
tłumaczenie: czerń; chwała; cmentarz

Końcówka liczby mnogiej zależy głównie od końcówki rzeczownika: rodzaj żeński i nijaki ma zawsze końcówkę "-oj", rodzaj męski ma do wyboru "-a" i "-oj z obocznymi formami":

N: feredoj; burada
G: feredon; burada
D: feredaę; buradę
A: feredou; buradu
M: feredia; burada
tł.: cmenatrze; bracia

Forma z końcówką "-a" jest rzadsza i powoli zanika, powodem jest zbytnie podobieństwo odmiany mnogiej do pojedynczej.

Vilén · Gość

Coż mi się ostatnio w związku z kandydatem MŻ przypomniało:

Rémy

Trzeba było się czepiać we wrześniu ;]

mikiapole3

Szczerze mówiąc nie znalazłem nigdzie tu podstaw litewskiego w historii alternatywnej, więc nie było się na czym wzorować. Idąc dalej to spośród długich samogłosek "į" najbardziej dąży ku wyginięciu, gdyż nie odgrywa żadnej większej roli w języku (inaczej niż 3 pozostałe, które są wazne przy odmianie).

To może co nieco o czasowniku:
1. ten może kończyć się na "-am" (I koniugacja) lub "-ąm" (II)
2. czasy są tylko trzy, więc nie ma tu zbyt wielu komplikacji
3. tryby też są trzy
4. strona bierna budowana jest w specyfinczy sposób (jeszcze go nie opracowałem Wink

)

Czas teraźniejszy:
bezokolicznik: nugatam; kalbąm (odchodzić; mówić)
1 os. lp. cz. ter.: nugatamę; kalbą
2 os. lp. cz. ter.: nugatameš; kalbeš
3 os. lp. cz. ter.: nugatamet; kalbet
1 os. lmn. cz. ter.: nugatamet; kalbąt
2 os. lmn. cz. ter.: nugatamot; kalbot
3 os. lmn. cz. ter.: nugatamžą; kalbžą

Czas przeszły:
1 os. lp. cz. prze.: nugatamęl; kalbąl
2 os. lp. cz. prze.: nugatamešol; kalbešol
3 os. lp. cz. prze.: nugatametol; kalbetol
1 os. lmn. cz. prze.: nugatametal; kalbątol
2 os. lmn. cz. prze.: nugatamotal; kalbotol
3 os. lmn. cz. prze.: nugatamžąl; kalbžąl

Czas przyszły:
1 os. lp. cz. przy.: nugatamšę; kalbšą
2 os. lp. cz. przy.: nugatamšęšl; kalbšeš
3 os. lp. cz. przy.: nugatamšęt; kalbšet
1 os. lmn. cz. przy.: nugatamset; kalbšąt
2 os. lmn. cz. przy.: nugatamšot; kalbšot
3 os. lmn. cz. przy.: nugatamžtą; kalbžtą

Vilén · Gość