Conlanger

Luki

Język mieszany - co to takiego i skąd ta nazwa?

Najpierw wstępne założenia, które są następujące:

- prosta i regularna gramatyka

- słowa łatwe do wymówienia

- całość traktuję jako dobrą zabawę a nie jakiś niesamowicie poważny projekt

Skąd biorę słownictwo? Czerpię je głównie z języków germańskich, romańskich i słowiańskich (tak, z polskiego też!). Tak, jest to ewidentny europocentryzm (w gramatyce też to pewnie wyjdzie), a jest to spowodowane tym, że mam jedynie jako takie pojęcie o językach indoeuropejskich (no może jeszcze trochę o ugrofińskich), a o innych rodzinach językowych już niekoniecznie. Ale cóż, to są początki mojej działalności, cały czas staram się poszerzać swoją wiedzę, więc być może pokuszę się kiedyś o inny, już nie eurocentryczny projekt. A na razie jest jak jest, dopiero zaczynam zabawę, a od czegoś zacząć trzeba.

Skąd nazwa języka? Otóż w słownictwie języka elementy germańskie, romańskie i słowiańskie są dokładnie przemieszane. Jedynym kryterium, jakim się kierowałem przy doborze poszczególnych słów, było to, aby słowo "dobrze brzmiało" i było łatwe do wymówienia (oczywiście wszystko w moim subiektywnym odczuciu!). Dlatego też wiele słów różni się całkiem poważnie od oryginału, gdyż zostały dosyć mocno "obciosane", czasem wręcz zmieniły się spółgłoski. Np. słowiański "wieczór", "vjeczier" itp. to u mnie... beser. Po prostu brzmiało to w moich uszach lepiej niż "vecher" i tyle Smile

A końcówki gramatyczne czasem mam totalnie aprioryczne, choć nie zawsze.

A teraz przykładowe zdanie oddające moje dosyć swobodne podejście do słowotwórstwa:

Podczas bitwy stracił dużo krwi. - Duri la batil on tratan file sange.

duri - "podczas", po "obciosaniu" angielskiego "during"

la - przedimek określony, typowo romański wydźwięk

batil - "bitwa", słowo dosyć międzynarodowe Smile

on - "on", zdecydowanie słowiańskie

tratan - cz. przeszły czasownika "stracić", temat "trat" i końcówka cz. przeszłego "-an". Samo "trat" pochodzi od polskiego "strata", początkowe "s" odpadło, gdyż uznałem, że "trat" brzmi lepiej, niż "strat". Ogólnie staram się maksymalnie unikać spółgłoskowych zbitek, zostawiam je esperantystom Smile

file - "dużo", od niemieckiego "viel"

sange - "krew", zdecydowanie romańskie

Nie jest jednak tak, że słowotwórstwem nie rządzą żadne reguły. Rządzą w zakresie fonotaktyk, ale o tym już jutro.

I to tyle tytułem wprowadzenia, za chwilę opis fonologii.

Luki

Fonologia - Uczciwie mówię, że opisywanie fonologii to dla mnie póki co czarna magia, więc jeśli zobaczycie gołym okiem brak profesjonalizmu, to postarajcie się wybaczyć. Starałem się jak mogłem Smile

Akcent pada zawsze na drugą sylabę od końca.

Alfabet:

a, b, ch, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, r, s, sh, t, u, v, w, x, y, z, zh

Znaków diakrytycznych wystrzegam sie i już!

Spółgłoski

ch – czytamy jak polskie „cz” – np. choklet (czekolada) – czyt. „czoklet” (nie „czioklet”!)

h – wymowa taka, jak w angielskim i niemieckim na początku wyrazów (np. ang. „hot”, niem. „heiss”)

j – czytamy jak polskie „dż”

r – wymowa tej spółgłoski bliższa jest angielskiej, niż polskiej. Na końcu wyrazów „r” ma tendencje do zanikania (coś jak np. w angielskim „rather”) – np. w wyrazie oster (wyspa) końcowe „r” jest ledwo słyszalne

sh – czytamy jak polskie „sz”

w – krótkie „u” – np. lawde (pochwała) – czyt. „laude”, yawen (mieć) – czyt. „jauen” (w obu wyrazach „e” czyta się nieco inaczej, niż w polskim, ale o tym będzie przy omawianiu samogłosek)

y – czytamy jak polskie „j”

zh – czytamy jak polskie „ż”

Resztę spółgłosek czytamy tak, jak w jęz. polskim.

Samogłoski:

Ogólnie obowiązuje zasada, że samogłoski akcentowane (akcent pada zawsze na przedostatnią sylabę) są wydłużane, zaś nieakcentowane dosyć mocno skracane – np. słowo legen (czytać) nie wymawia się tak, jak po polsku, gdyż akcentowane „e” jest wydłużone, a nieakcentowane „e” jest ledwo słyszalne, coś jak np. w niemieckim „leben”.

a – czytamy tak, jak po polsku, w pozycji akcentowanej lekko wydłużone

e – w pozycji nieakcentowanej ma tendencję do zanikania (aczkolwiek pozostaje słabo słyszalne, coś jak w niemieckim „bitte”), w pozycji akcentowanej wydłużone – jak pierwsze „e” w niem. „leben”

i – wymowa zbliżona do wymowy jak w angielskim „kill”, „nickname”, „listen” itp.

o – w pozycji akcentowanej wydłużone, jak w niem. „boot”

u – czytamy tak, jak po polsku, w pozycji akcentowanej lekko wydłużone

Dyftongi:

ay – czytamy jak polskie „aj”

ey – czytamy jak polskie „ej”

oy – czytamy jak polskie „oj”

aw – czytamy jak polskie „au” - np. awto (auto, samochód) czytamy jak polskie „auto”

ow – czytamy jak polskie „ou” – np. trow (rzut) – czyt. „trou” (tudzież „troł” Smile

I na koniec:

an, en, in, on, un – w wymowie starannej „n” jest wyraźnie słyszalne, a więc przykładowo „en” wymawiamy jak w angielskim „agency” a nie jak w polskim „agencja”. W wymowie szybkiej dopuszczalne są dźwięki takie jak w polskim „awans”, „bunkier” itp.

No dobra, a teraz możecie się nade mną popastwić Smile

Jeśli coś jest dla Was niejasne, lub czegoś brakuje, chcielibyście wiedzieć coś więcej itd., to pytajcie śmiało, chętnie odpowiem.

PS. A w sumie to mogłem zrobić, jak niejaki Zamenhof, tj. stwierdzić jednym zdaniem “każdy wyraz czyta się tak jak pisze” i nie musiałbym się dwie godziny męczyć nad opisem tej całej fonologii Smile

A jutro coś o fonotaktykach i być może trochę gramatyki.

Artaxes

Luki

Po przejrzeniu tych strasznych tabel IPA stwierdzam, ze /ʃ/ , /ʒ/ , /dʒ/, /tʃ/

No i /ə/

No owszem, język jest nieco "kreolowaty", to też robię z niejaką premedytacją, bo interesują mnie dosyć mocno języki kreolskie, ich struktura i procesty powstawania.

Toivo

Luki

Ale bez masakrycznych zbitek spółgłoskowych Very Happy

Poza tym ja się tylko dobrze bawię, nie kieruje mną żadna ideologia ani żadna wizja naprawienia tego świata Smile

Mônsterior

Jak znam to forum, pewnie niezadługo usłyszysz, że tworzysz nOOblang, ale tym się w ogóle nie przejmuj.
Przykładowe zdanie bardzo przypadło mi do gustu (jego brzmienie), bardzo też lubię takie jak twoje podejście do słowotwórstwa.
Pozdrawiam! Smile

Feles

Wygląda to dosyć ciekawie Wink

Artaxes

Feles

Kwadracik

Tworzysz nooblang Razz

Luki

No dobra, to teraz dopuszczalne w moim języku zbitki spółgłoskowe:

- bl, br
- dr
- fl, fr
- gl, gr, gz(*)
- kl, kr, ks (zapisywane jako x), kt(*)
- lb(*), ld(*), lf(*), lg(*), lk(*), lm(*), lp(*), ls(*), lt(*)
- mb(*), mp(*)
- nd(*), nf(*), ng(*), nk(*), ns(*), nt(*), nv(*), nz(*)
- pl, pr, pt(*)
- rb(*), rch, rd(*), rf(*), rg(*), rk(*), rm(*), rp(*), rs(*), rsh, rt(*), rv(*)
- sk, skr, sm, sp, st, str
- sht
- tl(*), tr
- zb(*), zm(*)

Zbitki oznaczone (*) mogą wystepować jedynie w srodku wyrazu, nigdy na początku.

Na końcu wyrazu nie może być zbitki spółgłoskowej. Stąd np. kante (kąt), a nie "kant".

Któtkie "i" (y) może się w środku wyrazu łączyć z: b, d f, g, k, m, n, p, s, t, v, z

Krótkie "u" (w) może się w środku wyrazu łączyć z: b, ch, d, f, g, k, m, n, p, r, s, t, v, z

Wyrazy kończą się samogłoską, krótkim "i" (y), krótkim "u" (w) bądź następującymi spółgłoskami: f, k, l, m, n, p, r, s, sh, t. Dlatego może sobie istnieć słowo lup (wilk), ale "lub" już nie.

Powyższe regulacje nie dotyczą nazw własnych, których nie zamierzam przekształcać na siłę, wolę je zachowywać w brzmieniu oryginalnym.

No i to tyle odnośnie dźwięków. Gdyby były jakieś pytania, to piszcie śmiało.

PS. Oczywiście zastrzegam sobie możliwość wprowadzenia pewnych zmian do tego wszystkiego, co tu napisałem, ewolucja cały czas trwa Smile

PS2. Jeszcze jedno - po niektóre zbitki spółgoskowe sięgam z lubościa, inne staram się stosowac jak najrzadziej. Ale szczegóły w tym zakresie podam później, w toku dalszego opisu. Teraz nie chcę za bardzo komplikować.

Luki

A teraz jeszcze wrócę do słowotwórstwa i europocentryzmu. Języki, które znam w mniejszym lub większym stopniu to polski, rosyjski, angielski, niemiecki, trochę liznąłem inne germańskie oraz romańskie. No i tym się posiłkuję. A w sumie trochę szkoda - np. marzy mi się taki kreolik hiszpańsko-turecko-japoński lub polsko-fińsko-arabski tudziez dowolna inna totalnie egzotyczna kombinacja Smile

Ale to melodia przyszłości, na razie próbuję trochę arabskiego liznąć, a inne... Cóż, leżą.

Feles

Artaxes