Conlanger

Kwadracik

Logsan

Logsan jest głownym konlangiem nad którym pracowałem, chociaż ostatnio jakoś przestaweł, że przestał mi się on tak podobać (może stworzę jakiś język pochodny).

Logsan to język logiczny. Jego gramatyka różni się znacznie od języków naturalnych, choć przypomina trochę Mandaryński Chiński czy Indonezyjski / Filipiński. Część słownictwa wywodzi się z Sanskrytu.

(podane zapisy fonetyczne między slashami są w X-SAMPIE)

Samogłoski:

a - /a/, "a"
e - /E/, "e"
i - /i/, "i"
o - /O/, "o"
u - /u/, "u"
' - /@/, Szwa, tj. Angielskie about czy Niemieckie bitte

Spółgłoski:

b, p, d, t, f, g, l, m jak w Polskim czy większości innych języków opartych na alfabecie łacińskim.

c - /k/, "k"
h - /h/, "h" jak w Anglieskim czy Niemieckim. Występuje jedynie między spółgłoskami i w digrafach (e.g. sh), czasami też na początku w słowach obcego pochodzenia
j - /Z/, "ż"
jh - /z/, "z"
n - /n/, przed inną spółgłoską staje się /N/, tj. Angielskie "-ng" na końcu słowa czy "n" przed k / g
r - /r/, "r", wersja jak w Polskim
s - /S/, "sz"
sh /s/, "s"
v - /v/, "w"
w - /w/, "ł"
x - /x/, "ch" / "h"
y - /j/, "j"
. - /?/, przerwa jak w wyrażeniach typu "o-oo" czy Niemieckim "beantworten" między e i a

Zamiast kropki używa się ; do oddzielania zdań.

Poza tym istnieją litery takie jak th, dh, q, etc, ale nie występują w rodzimym słownictwie.

Acent pada na drugą sylabę od końca w rdzeniu wyrazu, tj. bez prefiksów i sufiksów. Np. málce (jedzenie), málceni (zjada), lacótra (las).

Podstawowymi częściami mowy są rzecz jasna rzeczowniki (nama) i czasowniki (perda), które służą też jako przymiotniki.

Rzeczowniki nie mają specjanych oznaczeń i są nieodmienne. Np. mera (człowiek) czy lagbu (książka).

Czasowniki tworzy się przez dodanie sufiksu -ni (forma podstawowa) lub -li (forma pochodna). Forma pochodna jest zwykle żadka i zwykle ma formę sprawczą. Np. murtini znaczy "umrzeć", murtili znaczy "zabić".

Końcówki -nu i -lu nadają czasownikowi formę przymiotnika w zdaniach złożonych. Znaczą dosłownie tyle co "taki, który (czasownik)". Np. tobrinu znaczy "czerwony", od [/b]tobrini[/b], "być czerwonym".

Rzeczowniki w zdaniu mogą mieć 3 funkcje, definiowane przez znaczenie czasownika, które oznaczane są przez przyimki (czy tak to się po polsku nazywa? Wink

) jo (podmiot), vo (podmiot) i co (narzędzie). Bez oznaczeń, kolejne rzeczowniki przed i po czasowniku uzysują te funkję, np.

me dareni te lagbu
"Ja daję tobie książkę"

Co do zaimków, to są one w zasadzie proste:

me - ja
mena - my (ale nie wy / ty)
mema - my i wy / ty
meta - my wszyscy
te - ty
tema - wy
teta - wy wszyscy
go - się, siebie, sobie, etc.

Nie ma zaimków trzeciej osoby, zamiast tego używa się nieco bardziej skomplikowanych słow wskazujących na określoną część poporzedinego zdania.

Liczbę rzeczownika i czas czasownika dodaje się analitycznie. Np. słowo yu wskazuje na liczbę mnogą, mau na pojedynczą, tu znaczy "wszystkie"; nau to czas terażniejszy, dou przyszły, veu przeszły.

me malceni veu soblo

"Jadłem jabłko."

Tyle jeżeli chodzi o podstawy...

Poza Logsanem stworzyłem jeszcze 2 głowne konlangi ("Worldspeak" - hipotetyczny język Państwa-Świata wywodzący się z Anglieskiego i "Gradski" - język słowiański pisany Cyrylicą), ale można powiedzieć że są na 2-gim planie.

Zyx

Czy się różni, to ja nie wiem Smile

. Dla Japończyka jego język jest "naturalny", a my stosujemy jakieś #$%#% udziwnienia. Ale ogólnie ciekawy język. Musisz więcej zdań podać.

PS 1. Tam masz błąd w tekście: "jo (podmiot), vo (podmiot) i co (narzędzie)." - dwa razy podmiot, chyba że o czymś nie wiem Razz

.

PS 2. Nazwy języków są przymiotnikami i pisze się je z małych liter.

zavadzky

@ Zyx: 3 funkcje (...) oznaczane przez przyimki (...) jo (podmiot), vo (podmiot) i co (narzędzie). A więc chodzi o to, że jo i vo odnoszą się do rzeczownika.

@ Kwadracik: "Polski", "Angielski" i załóżmy "Ferrincki" (mój ulubiony conlang tutaj Razz

) to beznadziejny nawyk angielskiego pochodzenia Wink

Kwadracik

Zyx, akurat nie do końca - języki logiczne jako takie są odsunięte od wszystkich języków naturalnych, nie tylko indouropeskich czy jakichkolwiek innych. Nie znam języka naturalnego, w którym zamiast przypadków 3-ciej osoby używało by się zwrotów określających położenie wyrazu do którego się odnoszą albo używało konstrukcji podobnej do nawiasów w matematyce dla dosłowności.

(język naturalny w sensie przeciwieństwo konlangu, języka projektowanego)

A co do błędu, sorry - "vo" oznacza przedmiot. Wszystkie odnoszą się do rzeczowników.

Co do kapitalizacji - przepraszam, nie zabijajcie mnie Razz

Nie nazwałbym tego beznadziejnym nawykiem, raczej nawykiem opierającym się na regularności opartej na sensie semantycznym, a nie funkcji w zdaniu (to się wywodzi już z Łaciny średniowieczej, ha Wink

)

(skoro już muszę pisać w tym języku, to piszę w dużej po swojemu... nie jest to dokładnie błąd czy badziewna kalka z Anglieskiego, raczej próba zachowania zmysłow przy konieczności komunikacji w bezsensowny sposób na który nie do końca się zgadzam - dopóki nie używam č, š, ž i ř, jest dobrze Smile

)

Ps. Tak a propos, w Logsanie nazwy własne mają wyłącznie formę rzeczownikową, choć w języku są uznawane za osobną klasę wyrazów (imiona, lora). Wszystkie nazwy własne zaczynają się od rodzajnika le, lei) lub leu (generalnie zależy to od tego ile wyrazów "po" rodzajniku należy do nazwy, choć można też używać separatora lo - co jest rzadkie).

Rodzajniki te odmieniają się, a w zasadzie łączą z przyimkami. Np. zamiast co le Logsana wystarczy powiedzieć lo Logsana ("używając Logsanu", "w Logsanie").

Jeśli chcecie przykład dłuższego tekstu w Logsanie, oto początek Księgi Rodzaju (1:1-5):

tau bajni le Deva cerseni le Sfarga ye le Purmi ;

naryo le Purmi ne bercuni yi ne pulmini cai timru lou talga ji nitalga su jilvani cai yatma lya Deva minveni lou talga ji jilva ;

le Deva vaneni la do libu visani lau cai libu visani ;

le Deva davini lai libu melbini cai le Deva victeni libu ye timru ;

le Deva lorali libu co le Legna cai bo timru vya lorali co le Notsa ; fenta bi deya ye bajni bi deya sani deya ma ;