Conlanger

Artaxes

Tutaj zapiszę dane o języku i będę kontynuował dalej:

[link widoczny dla zalogowanych]

Artaxes

A tym czasem pozostaje mi na zakończenie opisać podstawowe dialekty:

- Starospalski (ten ze Starospalska, oczywiście bez Gnazdovstiny, no i nie mylić z językiem Starospalskim, tj. inaczej Proto-spalskim)
- Novospalski
- Iristoński (używany przez narody irańskie w Spalsku w celach komunikacji z innymi grupami)
- Szacki (zwany też Ivanovskim)
- Saparski (czasami uważany za spalsko-turkijskiego kreola, ale zupełnie inny niż wiatycki)
- Kusański (również uważany za kreola)
- Primorski
- Belobreżski
- Drażinski (najbardziej podobny do urzędowego, różnice nie istotne)

Wymieniam cechy główne, charakterystyczne dla głównych zespołów dialektalnych:

I. Główne cechy dialektu Starospalskiego

- kv > cv, gv > zv
- zanik wołacza
- reliktowe formy narzędnika
- a > o po spółgłoskach nosowych
- zachowanie miękkiego r i l (w zapisie jako rj, ri, li)
- brak sziakania

II. Główne cechy dial. Novospalskiego

- g > h (jak w wiatyckim)
- h 'protetyczne' przed a, u, o na początku wyrazów jedno- lub dwuwyrazowych (okno > hokno)
- j 'protetyczne' przed i, e na początku wyrazów jedno- lub dwuwyrazowych (eno > jeno, tylko)
- x zlało się z k (w urzędowym/drażinskim z h lub k (k na końcu wyrazu)
- wydłużanie spółgłosek w akcentowanych sylabach
- a > u po spółgłoskach nosowych, a także j, l, /w/
- pochylone o w pozycji akcentowanej przechodzi do ou zamiast do ue

III. Główne cechy dial. Iristońskiego

- zmiękczone g > dż
- żeńska końcówka celownika lmn. przechodzi do deklinacji męskiej i nijakiej
- o pochylone wszędzie przechodzi do a, natomiast e pochylone do i
- brak sziakania
- brak wołacza
- przyimek lo ciągle w powszechnym użyciu
- zupełny zanik miękkiego l
- tryb rozkazujący w postaci 3. osoby trybu orzekającego
- jeszcze więcej iranizmów

IV. Główne cechy dial. Szackiego (bardzo odrębny, zważywszy na historię, nie zanikł po drażinskim podboju, jedynie lekko zatrzymał się w rozwoju)

- o, e pochylone kolejno do u, io
- brak sziakania
- x > š (pisownia wprawia w błąd - to sje-ljudet)
- a > o przed dentalnymi i po szeleszczących
- o > u po r, l oraz przed k, g, h
- brak wołacza
- istnieje narzędnik
- funkcja inesywna wyrażana miejscownikiem bez przyimka (wyraźnie odrębna końcówka miejscownika w deklinacjach)
- przyimek na używany z miejscownikiem
- więcej obcych zapożyczeń (nie tylko irańskich, wynikających z historycznego charakteru regionu)
- l nie przeszło w ł w pewnych sytuacjach (l sceniczne

Artaxes

V. Główne cechy dial. Saparskiego

- g > h
- o pochylone w pozycji akcentowanej > ue > e
- sziakanie
- 'wykanie' przed krótką sylabą otwartą w pozycji inicjalnej
- masa zapożyczeń turkijskich
- zanik biernika, którego funkcje przejmuje dopełniacz
- kompletny zanik miękkiej wymowy l
- akcent padający na pierwszą sylabę

VI. Główne cechy dial. Kusańskiego

- g > h
- o pochylone w pozycji akcentowanej > ue > i
- zanik sziakania
- zanik wołacza
- mnóstwo zapożyczeń turkijskich + spora grupa wywodzących się nich regionalnych neologizmów
- dominacja odmiany rzeczownikowej przymiotników
- o przed nosowymi i l > u
- e, i > je w pozycji inicjalnej
- h > k w pozycji interwokalicznej i końcowej (zawsze)

VII. Główne cechy dial. Primorskiego

- ż > z
- dż > ż
- š > s
- č > c
- f > v (inicjalnie i między jednakowymi twardymi samogłoskami, typu afa > ava)
- ala/ała > olo
- wymowa t i d jako /θ/ i /ð/ także przed e oraz na końcu wyrazu
- dużo regionalnych neologizmów
- g > ɣ (inicjalnie przed samogłoską oraz interwokalicznie)
- e, o pochylone kolejno jako o, ua

VIII. Główne cechy dial. Belobreżskiego

- ż > z
- dż > ż
- š > s
- č > c
- e, o, a pochylone kolejno jako o, a, e
- protetyczne v w wyrazach jedno- lub dwuwyrazowych
- a > o po spółgłoskach nosowych
- zachowanie miękkiego r i l (w zapisie jako rj, ri, li)
- u > o po grupach Dr (sp. dentalna + r)
- zachowanie starej formy przedrosta u
- reliktowe formy narzędnika

Artaxes

Dodam jeszcze podstawowe cechy wariantu Nowoprimorskiego, stanowiącego mieszankę dialektów spalskich + elementy indiańskie i inne.
Różni się przede wszystkim niespotykanym w Spalsku słownictwem.

Różnice fonologiczne:

wspólne z dialektem Primorskim (Spalsko)

- ż > z
- dż > ż
- š > s
- č > c
- f > v (inicjalnie i między jednakowymi twardymi samogłoskami, typu afa > ava)
- ala/ała > olo
- wymowa t i d jako /θ/ i /ð/ także przed e oraz na końcu wyrazu

wspólne z dialektem Szackim:

- brak sziakania
- š wymawiane jako sje-ljudet
- a > o przed dentalnymi i po szeleszczących
- wymowa ł jako l sceniczne

Mnóstwo zapożyczeń z innych języków, w tym indiańskich, choć pojawiają się własne neologizmy. W języku potocznym funkcjonuje masa idiomów pochodzących ze starego żargonu rybacko-pirackiego.
Przy czym akcent ustalił się na drugiej sylabie wyrazu.

Nie ma różnic gramatycznych między wariantem jaruzyjskim (opartym na dialekcie drażinskim) a wariantem nowoprimorskim.

W sumie wariant Nowoprimorski jest mało zrozumiały dla innych użytkowników języka Spalskiego.

Artaxes

Zastanawiam się nad zamianą trybu nieświadka na tryb generalizujący, tj. "szeregujący" czynność według ich znaczenia - czynność ważniejsza miałaby zostać wyszczególniona tym trybem.

muggler

Podoba mi się bogactwo dialektalne spalszczyzny.

Artaxes

muggler

Artaxes

Toivo

Fajny ten język. Przydałoby się więcej tłumaczeń.

Artaxes

W obecnej chwili pracuję nad słownikiem. Zobaczymy co z tego wyjdzie :wink: .

Artaxes

Po przeanalizowaniu słownictwa za pomocą programu Polyglot 3000 dowiedziałem się, że język spalski w 88% został zidentyfikowany jako chorwacki Smile

. Inne podobne języki (wedłyg programu): słoweński, bośniacki, serbski.

/Program obsługuje i rozróżnia ponad 400 różnych języków (jak widać powyżej, nie rozróżnia conlangów/

Rémy

Cóż, tobie przynajmniej trafiło w grupę językową. U mnie gardneński został rozpoznany jako farerski (15%), a podobne języki to: słoweński, islandzki i slovio Razz

Vilén · Gość

Kwadracik

Gah, w tych identyfikacjach wszystko to sprawa ortografii. Cóż za grafemizm!