Conlanger

velerese

Po dłuższej przerwie witam forumowiczów i prezentuję conlang nad którym pracuję od dawna, mam już kilkaset słow nawet, co w moim przypadku jest sporym osiągnięciem, gdyż leksyka rozwija się u mnie zawsze wolniej od gramatyki, co jest dość niedorzeczne, biorąc pod uwagę, że to gramatyka porządkuje słownictwo a nie na odwrót...z resztą myślę, że u was jest podobnie. Ale ad rem: język urlicki powstał jako mieszanina lokalnych narzeczy Urlizji i języka batendbuskiego (który to ma wyraźne cechy germańskie, tak jak garimski ) w mieście Lidenburg na wyspie Nanunte. Obecnie jest językiem urzędowym w obu stanach unii. oto fonetyka:

Focaia raubâd urlihui (fonetyka języka urlickiego)

zapis wymowa
a- a
â- æ
á- a:
b- b
c- k
d- d
e- ε
é- ε:
f- f
g- g
h- ʃ,x
i- i
l- l
m- m
n- n
o- o
ô- œ
ó- o:
p- p
r- r
s- s
t- t
u- u
û- y
ú- u:
v- v
w*- w
y- i
z- z

Dyftongi:
Au-aw
Ou-ow
Eu- εw
Ai-aj
Ei-ej
Oi-oj
Ui-uj, wi
Ua-wa

‘h’ wymawia się ‘x’ tylko przed długimi samogłoskami.
‘w’ używane jest tylko w slangu unoskim.

Akcent:
Akcentuje się w pierwszej kolejności ostatni dyftong (raubai), jeśli nie ma dyftongu akcentuje się pierwszą sylabę od końca.

A oto dość orginalna ( moim zdaniem ) gramatyka.

Fancsai raubais Raubâd Urlihui (Gramatyka języka urlickiego)

1.Opâia-czasownik

Opisuje czynności i stany, które wykonuje lub w jakich się znajduje podmiot. Odmienia się przez osoby, czasy oraz tryby. Bezokolicznik kończy się na –un. Są dwa czasy: ale o nich potem.
niedługo dokończę

Leto Atryda

velerese

Dyftongi wymawia się jak zamknięte ( wszystkie) tak więc:
Au-aw
Ou-ow
Eu- εw
Ai-aj
Ei-ej
Oi-oj
Ui-uj,

Na terenie całego kraju z wyjątkiem aglomeracji ûnos (Wenos) Tam dyftongi wymawia się jak otwarte, a różnica jest najbardziej widoczna w -ui. Dlatego wprowadzono tam literę w, by móc pisać -wi dla [wi] i -ui dla [uj], jeśli występuje, a czasem występuje. Przykład: wyraz iutate (kraj) wymówi się [jutate] w całym kraju a w unos iwtate (kraj) wymówi się [iwtate]. Chyba w miarę logiczne, chociaż może nie.

velerese

W czasie teraźniejszym są dwa tryby: niedokonany i dokonany.
Odmiana w trybie niedokonanym dla czasownika drun-być:

1.poj....ha+temat+ au (ha drau)
2.poj....ha + temat+ â (ha drâ)
3.poj....ha +temat+û (ha drû)
1.mn....ha + temat+auc (ha drauc)
2.mn....ha + temat+âc (ha drâc)
3.mn....ha + temat+ûc (ha drûc)
.
Odmiana dla trybu dokonanego:

1.poj...temat+au+ge (drauge)
2.poj...temat+â+ge (drâge)
3.poj...temat+û+ge (drûge)
1.mn...temat+au+gec (draugec)
2.mn...temat+â+gec (drâgec)
3.mn...temat+û+gec (drûgec)

Trybu niedokonanego czasu ter. używamy do wyrazania prawd ogólnych, czynności powtarzalnych jak i tego, co dzieje się w tej chwili.

Trybu dokonanego. Czasu Ter. używamy do opisywania przeszłości

A teraz odmiana czasu przyszłego, tryb niedokonany.

1.poj...ha+.temat+anyahú (ha dranyahú)
2.poj...ha+temat+anyaba (ha dranyaba)
3.poj...ha+temat+anyahá (ha dranyahá)
1.mn...ha+temat+anyahúc (ha dranyahúc)
2.mn...ha+temat+anyabac (ha dranyabac)
3.mn...ha+temat+anyahác (ha dranyahác)

tryb dokonany:

1.poj....temat+anyahú !( dranyahú!)
2.poj...temat+anyaba! (dranyaba!)
3.poj...temat+anyahá! (dranyahá!)
1.mn...temat+anyahúc! (dranyahúc!)
2.mn...temat+anyabac! ( dranyabac!)
3.mn...temat+anyahác! (dranyahác!)

Trybu niedokonanego czasu przyszłego używamy do opisywania przyszłości

Trybu dok. Czasu Przyszłego używamy do wydawania rozkazów.

2.Resiâ- rzeczownik

Odmienia się przez liczby i przypadki. W mianowniku liczby pojedynczej może mieć końcówkę:
-a
-â
-e
-u
W mianowniku liczby mnogiej końcówki te zmieniają się w –ai, np. bocle-boclai, tuvama-tuvamai.
Deklinacja:

........l.poj....l.mn............
M....BRAK....-ai.....(bocle, boclai)
D....-d........-ou.....(bocled, boclou)
B....-r.........-air....(bocler, boclair)
C....-m.......-aim...(boclem, boclaim)

3.Przymiotnik:

l.poj: koncówka -ui (-wi) danrui (ładny)
l.mn: końcówka -ua (-wa) danrua

4. Przysłówek kończy się na -as.- danras

Na razie tyle, potem zamieszczę krótki text.

velerese

Zamieszczam tekst o genezie języka:

Urlihui raubâ ha drû raubâm afarûge raubou urlihua lu batenbugerui i Lidenburg- redam i solvinui Nanunté. Copnai csi lihugec i g'redam raubugec
g'raubâm- drûge debûta raubâd. Solim urlihui ha drû raubâm otlizulesu i olui Unia Urlihui.

Język urlicki jest językiem stworzonym z języków urlickich (lokalnych) i batenbuskiego w Lidenburgu- mieście we wschodnim Nanunte. Kupcy, którzy tam mieszkali mowili tym językiem i to był jego poczatek. Dziś język ten używany jest w calej Unii Urlickiej.