Forum Conlanger Strona Główna Conlanger
Polskie Forum Językotwórców
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Alternatywna historia 'Die Wsielennaja'
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3, 4, 5  Następny
 
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum Conlanger Strona Główna -> Conworldy
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Canis
Administrator
Administrator



Dołączył: 07 Kwi 2006
Posty: 2381
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 36 razy
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Nie 13:08, 01 Mar 2009    Temat postu:

Ano że jestem z Bydgoszczy Razz A Toruń nie gryzie się z Gdańskiem tylko z moim miastem :p
Można by się kłócić czy Bydgoszcz to Pomorze czy Kujawy, zwłaszcza przy dzisiejszym podziale, kiedy mi się mówi, że jestem Kujawiakiem, a moja polonistka uważa się za Pomorzankę, choć wszyscy z Bydgoszczy ; O
Ale na pewno nie do Mazowsza, śmierć imperialistom ;<


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Artaxes




Dołączył: 01 Paź 2008
Posty: 2009
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 11 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Aryanam Vaej

PostWysłany: Nie 13:17, 01 Mar 2009    Temat postu:

Cytat:
odobno Toruń i Gdańsk szczególnie się uwielbiają ...


Cytat:
Ano że jestem z Bydgoszczy A Toruń nie gryzie się z Gdańskiem tylko z moim miastem :p


Ups... Mr. Green A ja bym w granice Małopolski (czyt. Chrobacji) 'przyłączył' Wołyń oraz Ukrainę po górny Dniestr, czyli historycznie lechickie tereny, na których pomieszkiwali sobie Lędzianie, a których deportowano z tamtych terenów w X w. (akcje deportacyjne Jarosława Mądrego).


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Vilén
Gość






PostWysłany: Nie 13:53, 01 Mar 2009    Temat postu:

RWHÔ napisał:
Ale na pewno nie do Mazowsza, śmierć imperialistom ;<

Ale Kujawy to włąśnie historycznie część Mazowsza! Poza tym mam nadzieję, że się nie wkur…, kiedy powiem ci, że zabiłem u siebie Kazimierza I kujawskiego? ;P

P.S. Kurna, nawet konkretów nie przedstawiłem, a już dwie strony… Ciekawe co będzie, kiedy w końcu wrzucę tu historię jakiegoś kraju…
Powrót do góry
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Canis
Administrator
Administrator



Dołączył: 07 Kwi 2006
Posty: 2381
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 36 razy
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Nie 19:50, 01 Mar 2009    Temat postu:

P. C., nie no, to Twój świat Wink Co ma tu moje widzimisię do zmieniania Razz To wrzuć historię kraju i wtedy się rzucimy do flejma Very Happy

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Vilén
Gość






PostWysłany: Sob 15:35, 07 Mar 2009    Temat postu:

Hm, niedługo przedstawię historię Mazowsza, a na razie opracowałem drzewo języków słowiańskich:
Kod:
Języki zachodniosłowiańskie
 |- Języki lechickie
 |   |- Język leski
 |   |- Język mazowiecki
 |   |- Język połabski †
 |   |- Język pomorski
 |   |   |- Dialekt kaszubski
 |   |   |- Dialekt słowiński
 |   |   |- Dialekt zachodniopomorski
 |   |- Język śląski
 |- Języki łużyckie
 |   |- Język dolnołużycki
 |   |- Język górnołużycki
 |- Język czeski †
Języki wschodniosłowiańskie
 |- Język starobiałoruski
 |   |- Język białoruski
 |   |- Język gudzki
 |- Język rosyjski
 |- Język rusiński
 |- Język ukraiński
Języki południowosłowiańskie
 |- Język bułgarski
 |   |- Język macedoński
 |- Język serbochorwacki
 |- Język słoweński
 |- Język starocerkiewnosłowiański †
 |   |- Język cerkiewnosłowiański †

Jak widać, w DW lingwistyka polityczna odgrywa nadal ważną rolę.
Powrót do góry
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
bandziol20




Dołączył: 22 Maj 2008
Posty: 2371
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 24 razy
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Śro 19:00, 22 Kwi 2009    Temat postu:

ooo... czeski zginął a oba łużyckie trwają Smile bardzo mi się podoba ta koncepcja Razz

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Vilén
Gość






PostWysłany: Pon 23:22, 03 Sie 2009    Temat postu: Re: Alternatywna historia 'Die Wsielennaja'

Paweł Ciupak napisał:

Zmiana!

Wolne Miasto Hamburg robi se raus, a Holsztyn wraca do RFN… parhdą, Rzeszy Niemieckiej.

Also, pierwszy kraj jaki opiszę, to największe i najważniejsze państwo świata, czyli…

Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich:

a.k.a. Cep Cepa Cepem Pogania


(Flaga ZSRR)

Stolica: Moskwa
Język urzędowy: brak
Ustrój polityczny: federacyjna republika socjalistyczna (a właściwie coś jak Chiny po Dengu Xiaopingu)
Strefa czasowa: UTC+2 do +13
Hymn państwowy: Międzynarodówka
Kod ISO: SU

Historyja:

Lenin… żyje?

Historia CCCP i Rosji Radzieckiej do 1923 roku jest mniej więcej taka sama, jak w real-świecie. No, z małą różnicą – Biali skryli się do Mongolii.

Wszystko jednak się zmienia właśnie w 1922 roku, kiedy Lenin zachorował. W czasie jego choroby, stają się dwie ważne rzeczy – po pierwsze primo, Lenin pisze swój słynny List do Zjazdu; po drugie zaś primo, w Partii zaczynają się pierwsze wewnętrzne walki o schedę po Leninie – po jednej stronie stają Stalin, Kamieniew i Zinowiew, po drugiej zaś Trocki i Piatakow. Bucharin nie stoi z boku – popiera skrzydło stalinowskie.

I tutaj właśnie pojawia się punkt rozbieżności – cudownym zbiegiem okoliczności, Lenin nie dostaje trzeciego wylewu i nie umiera. Wychodzi on z choroby, jednakże przez resztę życia pozostaje w słabym zdrowiu.

Jako że Lenin przeżył, jego List do Zjazdu nie został schowany pod poduszkę – w następstwie jego ujawnienia jednakże, Józef Stalin zostaje pozbawiony stołka Sekretarza Generalnego, aczkolwiek pozostaje on w partyi aż do 1928 roku. Aczkolwiek, walki polityczne trwają – jako że Lenin pozostał schorowany, stracił on częściowo taką siłę oddziaływania w KPZR jaką miał wcześniej, i przepychanki polityczne o schedę o nim nie ustają.

Aż w końcu, w 1927 roku, staje się coś, czego nikt nie zdołał przewidzieć – Trocki ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Pojawiają się podejrzenia, iż jego śmierć została spowodowana przez samego Stalina. Jednocześnie, Stalin zmienia taktykę, i zaczyna kwestionować bucharinowską politykę NEP-u. To oczywiście zniechęciło do niego Bucharina, który w następstwie tego zdystansował się od stalinistów (aczkolwiek nie stał się on tym samym trockistą).

Ponieważ przez lata, stan zdrowia Lenina nieco się poprawił, postanowił on wziąć sprawy w swe ręce – jakoże śmierć Trockiego go rozsierdziła. W następstwie działań przywódcy Rewolucji Październikowej, skrzydło stalinowskie – Stalin, Kamieniew i Zinowiew zostaje wykluczone z partii; sam Stalin zaś zostaje fałszywie oskarżony o zdradę i próbę obalenia władzy radzieckiej. Wyrok: łagry. W 1928 roku, Stalin zostaje tam zesłany, a po roku, także w niewyjaśnionych okolicznościach, umiera.

Tak więc Trocki i Stalin nie żyje, Zinowiew i Kamieniew nie odgrywają żadnej roli, a Piatakow jest za słaby. Kto zostaje na placu boju o sukcesję o Leninie? Bucharin, który uniknął wykluczenia z partii po części przez zdystansowanie się od Stalina, a po części przez jego wielką popularność wewnątrz KPZR.

No ale w końcu ten dzień musiał kiedyś nadejść, i w 1931 roku Lenin dostaje dwóch kolejnych wylewów i umiera. Na swojego następcę wyznacza – niespodzianka – Bucharina. „Złoty chłopak rewolucji” zostaje przywódcą ZSRR.

NEP, wpieriod!

Jak powszechnie wiadomo, Bucharin prowadził politykę inną niż Stalin – i za jego panowania, CCCP podążyło w innym kursie, niż w realhistorii. I tak, skutki rządów Bucharina:

— Kontynuowana została Nowa Polityka Ekonomiczna. Nie nastąpiła przymusowa kolektywizacja, co nie doprowadziło do zmniejszenia produkcji rolnej i klęsk głodu, takich jak na Ukrainie. Aczkolwiek, polityka NEP-u miała też negatywne skutki, takie jak np. mniejsza ilość ziarna na rynku niż przed rewolucją. Zostało to jednak zniwelowane za pomocą tzw. Planu Bucharina, który przewidywał skup zboża od rolników po wyższych cenach, przez co chłopi wprowadzaliby więcej zboża na rynek. Plan ten zadziałał – tak samo, jak analogiczna polityka władz ChRL w realhistorii w latach 70. i 80. Długofalowym skutkiem utrzymania NEP-u była bardziej stabilna sytuacja ekonomiczna.
— Przyspieszenie industrializacji odbywało się w wolniejszym tempie, niż to było w realhistorii za Stalina. Jednakże, z drugiej strony kolektywizacja nie osłabiła radzieckiej gospodarki, więc poziom uprzemysłowienia ZSRR mimo że nie był tak wysoki jak za Stalina, nie był też znacząco niższy.
— Nie odbyły się stalinowskie czystki. Aczkolwiek, z drugiej strony, dzięki brakowi Chruszczowa, system łagrów został zlikwidowany nie w 1960 roku, ale w latach 80., przez Andropowa. Brak czystek okazał się zbawienny podczas II wojny światowej, jakoże wybitni radzieccy dowódcy nie zostali rozstrzelani, a przez to podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, Armia Czerwona była lepiej dowodzona – co zrównoważyło skutki niższej industrializacji i można założyć, że potęga AC podczas II wś. była mniej więcej taka sama, jak w realhistorii.
— Bucharin jednakże w jednym nie różnił się od Stalina – gdyż tak samo jak on, odrzucił on ideę wszechświatowej rewolucji, i prowadził politykę „socjalizmu w jednym kraju”. W połączeniu z mniejszą siłą przebicia Bucharina w stosunku do Stalina, doprowadziło to do znacznie mniejszego bloku radzieckiego po II wojnie światowej. Co nie oznacza, że żaden kraj nie dostał się w orbitę ZSRR za rządów Bucharina – m.in., swą orientację polityczną na proradziecką zmieniły Kastylia w 1938 roku, oraz Węgry w 1956, podczas tzw. II Rewolucji Węgierskiej.

Prawdopodobnie, dzięki stabilniejszej i silniejszej gospodarce, rządy Bucharina zamiast Stalina wpłynęły na to, że Związek Radziecki przetrwał do dnia dzisiejszego – aczkolwiek ZSRR z 1939 r. i ZSRR z 2009 roku różnią się od siebie dość znacznie.

Kolejne części sagi „Historia ZSRR”: Kolejna wielka wojna, Trockizm kontratakuje oraz Deng Xiaoping z kraju Rad – już wkrótce.
Powrót do góry
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Leto Atryda




Dołączył: 28 Sie 2007
Posty: 1597
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 13 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Arrakis

PostWysłany: Wto 7:25, 04 Sie 2009    Temat postu:

Jak na razie dobrze opisana i uszczegółowiona historia. W przeciwieństwie do większości tego rodzaju tworów nie ignoruje ekonomii. Tylko ta Litwa taka duża mnie dziwi. Możemy spodziewać się opisu podbojów litewskiego Napoleona ?

Cytat:
„Złoty chłopak rewolucji”


Czy Bucharin jest twoim faworytem wśród przywódców sowieckich?


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Hapana Mtu




Dołączył: 13 Lip 2007
Posty: 770
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 7 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Warsina, Weneda

PostWysłany: Wto 7:33, 04 Sie 2009    Temat postu:

Dlaczego we wszystkich alternatywnych historiach muszą być Węgry z Siedmiogrodem?

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Eldarion I




Dołączył: 28 Maj 2006
Posty: 1202
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 14 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Warszawa

PostWysłany: Wto 9:05, 04 Sie 2009    Temat postu:

Bo ładnie wyglądają na mapie Razz

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
zavadzky
Moderator
Moderator



Dołączył: 04 Mar 2006
Posty: 1564
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 49 razy
Ostrzeżeń: 1/5

PostWysłany: Wto 10:59, 04 Sie 2009    Temat postu:

To chyba jest rzeczywiście najbardziej sensowny powód ;D

inne cechy communs to m.in.:
- istnienie Aragonii
- brak jednolitego państwa niemieckiego
- Rumunia posiada Mołdawię.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Vilén
Gość






PostWysłany: Wto 11:08, 04 Sie 2009    Temat postu:

nolik napisał:
Jak na razie dobrze opisana i uszczegółowiona historia. W przeciwieństwie do większości tego rodzaju tworów nie ignoruje ekonomii.

Trudno żeby ignorowała ;).

Cytat:
Tylko ta Litwa taka duża mnie dziwi.

Równie dobrze mogłaby cię dziwić „taka duża Polska” w 20-leciu międzywojennym w realhistorii – a to jest jedynie konsekwencja wojny litewsko-bolszewickiej i traktatu ryskiego. Dziwić może tylko, że granice Litwy przetrwały po wojnie, ale należy pamiętać, że Bucharin nie był tak silnym przywódcą jak Lenin oraz Stalin, i to raczej zachód dyktował warunki ZSRR, niż odwrotnie. Zresztą rozczarowanie ZSRR skutkami wojny doprowadziło do tego, że następca Bucharina był taki a nie inny, ale o tym później.

Cytat:
Czy Bucharin jest twoim faworytem wśród przywódców sowieckich?

Nie tyle moim, ale… Lenina i Partii. Bo i w realhistorii, Bucharin był bardzo popularny w KPZR, a Lenin w swym testamencie (List do Zjazdu) zaliczył Bucharina wraz z Piatakowem do „najwybitniejszych sił (spośród najmłodszych)”:

Jeśli chodzi o młodych członków KC, chcę powiedzieć kilka słów o Bucharinie i Piatakowie. Są to, moim zdaniem, najwybitniejsze siły (spośród najmłodszych) i w stosunku do nich należałoby mieć na uwadze, co następuje: Bucharin jest nie tylko bardzo wartościowym i bardzo wybitnym teoretykiem partii, uchodzi on również słusznie za ulubieńca całej partii, jednakże jego poglądy teoretyczne tylko z bardzo dużymi zastrzeżeniami mogą być uznane za całkowicie marksistowskie, ponieważ jest w nim coś scholastycznego (nigdy nie uczył się i, jak sądzę, nigdy w pełni nie rozumiał dialektyki).

Hapana Mtu napisał:
Dlaczego we wszystkich alternatywnych historiach muszą być Węgry z Siedmiogrodem?

Żeby było ciekawiej ;P.
Powrót do góry
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Vilén
Gość






PostWysłany: Czw 22:32, 06 Sie 2009    Temat postu:

Wpierioooood!

Kolejna wielka wojna

Charakterystyczną częścią radzieckiej polityki zagranicznej okresu międzywojennego była ścisła współpraca z III Rzeszą Niemiecką (realhist. Republiką Weimarską), wtedy zdominowaną przez socjaldemokratów. Jej głównym symbolem był słynny Układ w Rapallo, nazywany potocznie anty-Traktatem Wersalskim. Jakoże różnic między realhistem a althistem nie ma w tym żadnych, więc omińmy tą część.

Niestety, w następstwie Wielkiego Kryzysu powoli w III Rzeszy do głosu zaczęły dochodzić elementy nacjonalistyczne, a nawet marginalnie elementy faszystoidalne – takie jak np. volkistowska Niemiecka Partia Robotnicza. Wszelkie niepokoje społeczne tego okresu skulminowały się w 1935, kiedy rząd III Rzeszy obalony został przez skrajnie nacjonalistycznego i antykomunistycznego generała Alberta von Strassnera [1]. Tzw. IV Rzesza pod jego rządami nie była raczej państwem bliskim ideologicznie ZSRR – wręcz przeciwnie, w sferze politycznej cechowała się skrajnym nacjonalizmem, antysemityzmem i antykomunizmem, a w ekonomicznej… cóż, oparcie się na posiadaczach ziemskich i burżuazji mówi wszystko. Aczkolwiek trzeba mu przyznać, że w niewiarygodnie krótkim czasie wyciągł kraj z kryzysu i zapoczątkował tzw. Wirtschaftswunder.

Jak już wiele razy wspominałem, Bucharin nie był Stalinem. Jako dawny przeciwnik Traktatu Brzeskiego, także i tym razem sprzeciwiał się jakiejkolwiek próbie paktowania z krajem wrogim Związkowi Radzieckiemu. Doprowadził on, przy udziale komisarza ludowego d/s zagranicznych, Maksima Litwinowa, do radykalnego zwrotu w radzieckiej polityce zagranicznej. W maju 1936 roku, podpisany został pakt o wzajemnym wsparciu wojskowym z Francją (Pakt Litwinow-Laval) oraz Lechską [2], zaś w kolejnym roku – z Wielką Brytanią (Pakt Halifax-Litwinow).

Niestety, pakt z Lechską nic nie dał (jakby miał), gdyż został on zerwany w związku z zamachem stanu w Lechsce, w następstwie którego doszły tam do władzy elementy proniemieckie. Z kolei do traktatu z Wielką Brytanią został dołączony tajny protokół, określający granicę wpływów Związku Radzieckiego w Europie. Niedługo później, dołączony został on także do traktatu z Francją, zaś sam dokument okazał się znamienny także po wojnie, kiedy przyszło do podziału Europy na strefę wpływów ZSRR i strefę wpływów państw kapitalistycznych.

W następstwie w/w paktów, Niemcy, Włochy, oraz Chiny podpisały w 1936 roku Pakt Antykominternowski, czyli w gruncie rzeczy, antyradziecki sojusz. Obie strony z kolei rozpoczęły intensywne zbrojenia.

Preludium do II wojny światowej była kastylijska wojna domowa w latach 1936-1939, gdzie starły się siły republikańskie, wspierane przez ZSRR, oraz siły nacjonalistyczno-faszystowskie, wspierane przez IV Rzeszę. Okazało się, że wojnę wygrały te pierwsze, a Kastylia stała się proradziecką, socjalistyczną dyktaturą oraz pierwszym państwem satelickim ZSRR, co trwało aż do 1974 roku.

[1] Miałem już dość wszelkich nazwisk będących przekręceniem Hitler, takich jak Hessler. Aczkolwiek nie ukrywam, że jest to ironiczne przekręcenie nazwy Ottona Strassera – dlaczego ironiczne, sprawdźcie sami.
[2] Czymś musiałem zastąpić Czechosłowację.

Wojna, wojna, i po wojnie

II wojna światowa rozpoczęła się w 1939 roku, kiedy to IV Rzesza zaatakowała i zajęła Mazowsze. W roku 1940 została zajęta Litwa, zaś Niemcy, zachęcone łatwym zwycięstwem w tych krajach, zaczęły przygotowywać się do ataku na ZSRR.

W końcu, 22 czerwca 1941 roku, armia IV Rzeszy wkroczyła do Związku Radzieckiego. Który, szczerze mówiąc, nie był do tej agresji przygotowany – Bucharin, mimo że spodziewał się ataku, nie przewidział, że nastąpi on aż tak szybko – bądź co bądź, Niemcy dopiero co wyszły z kryzysu. Okazało się to oczywiście katastrofą, i w grudniu tego samego roku wojska niemieckie doszły aż do Moskwy, jednak jej nie zdobyły.

Wojska radzieckie zdołały przejąć inicjatywę dopiero po Bitwie pod Bucharingradem, odbywającej się w latach 1942-43. W końcu, 2 maja 1945 roku, zajęty został Berlin. 9 maja, Niemcy podpisały akt kapitulacji ze Związkiem Radzieckim. I tak, Wielka Wojna Ojczyźniana dobiegła końca.

to be continued, teraz już mi się nie chce
Powrót do góry
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Vilén
Gość






PostWysłany: Pią 18:20, 07 Sie 2009    Temat postu:

Zmiana!

Paweł Ciupak napisał:
Niestety, pakt z Lechską nic nie dał (jakby miał), gdyż został on zerwany w związku z zamachem stanu w Lechsce, w następstwie którego doszły tam do władzy elementy proniemieckie.

…w związku z dojściem w 1938 roku do władzy w Lechsce rządu sprzyjającego polityce IV Rzeszy. Starczy.

Nowy Porządek Wieków

Tak samo, jak Konferencja Paryska była odpowiedzialna za ustalenie nowego ładu w Europie po I wojnie światowej, tą samą rolę po II wś. odegrała słynna Konferencja Jałtańska, w której brali udział przywódcy Anglii, Francji oraz ZSRR – Bucharin, Churchill oraz de Gaulle. Miała ona ustalić kształt powojennych stref wpływów w Europie po zakończeniu II wojny światowej. Niestety, Bucharin nie miał takiej samej siły przebicia na niej jak Stalin, co wykorzystały państwa kapitalistyczne, stawiając na jak największe ograniczenie radzieckiej strefy wpływów. Przy jej wyznaczaniu powołano się na wcześniejszy Pakt Halifax-Litwinow, przez co ostatecznie, potężne państwo jakim był Związek Radziecki dostało jedynie Estonię, Łotwę oraz Mołdawię. Mazowsze, Lechska, Litwa, Węgry, Wołoszczyzna i Finlandia miały być państwami buforowymi między Wschodem a Zachodem – czyli po prostu, sfinlandyzowane.

Oczywiście, Związek Radziecki nie był zadowolony z tego faktu, a wręcz zaczęły się szerzyć opinie, że zachód zdradził swojego wojennego sojusznika (tzw. zdrada jałtańska). Doprowadziło to w krótkim czasie do zerwania współpracy ZSRR z państwami zachodnimi, coraz częściej się pojawiały też wewnątrz Partii głosy, aby zabrać siłą to, czego nie oddał Związkowi Radzieckiemu zachód.

Bucharin oczywiście nie chciał ryzykować otwartej wojny, to oczywiście oznaczałoby natychmiastowy wybuch kolejnej wojny światowej. ZSRR obrał za to inną taktykę – starano się wspierać w krajach Europy środkowo wschodniej ruchy prokomunistyczne i przeciwne dotychczasowym władzom. W dwóch krajach działania te przyniosły skutek – w Wołoszczyźnie, gdzie w 1948 roku obalono panującego króla Michała I i ustanowiono Wołoską Republikę Demokratyczną z proradzieckim prezydentem Constantinem Parhonem na czele; a także na Węgrzech w 1956 roku podczas tzw. II Rewolucji Węgierskiej – w rzeczywistości wybuchłej z inspiracji radzieckiej – kiedy to obalono prozachodniego regenta, który doszedł do władzy w 1944 roku po obaleniu Miklósa Horthyego.

Niestety jednak, te działania nie przyniosły spodziewanego efektu – w ZSRR dalej szerzyło się niezadowolenie po „klęsce” w II wojnie światowej; w dodatku wojna wyniszczyła mocno gospodarkę radziecką, a polityka NEP-u powoli zaczęła się chwiać. Doprowadziło to do odsunięcia od władzy starzejącego się Nikołaja Bucharina w 1958 roku i wysłania go na polityczną emeryturę. Sam Bucharin zmarł półtora roku późniejw wieku 71 lat, a jego następcą stał się Ukrainiec, radykalny trockista i militarysta, Siergiej Sawczenko.

Trockizm kontratakuje

Sawczenko był osobnikiem radykalnie przeciwnym w poglądach od swojego poprzednika – wierzył głęboko w idee „ogólnoświatowej i permanentnej rewolucji”, był przeciwnikiem NEP-u oraz zwolennikiem kolektywizacji. Charakterystycznymi cechami jego rządów były:

– Zaniechanie polityki NEP-u, większa rola planowania gospodarczego oraz wzmożona kolektywizacja rolnictwa.
– Zintensyfikowana walka z opozycją przeciw jego rządom, i powrót w tym zakresie do polityki z czasów tużporewolucyjnych.
– Zwiększone wydatki na przemysł zbrojeniowy, a także wielie programy mające pokazać światu „siłę i potęgę” Związku Radzieckiego.
– Zwiększone wsparcie dla międzynarodowych ruchów rewolucyjnych – to właśnie za Sawczenki w największej liczbie krajów (głównie Azji i trzeciego świata) władzę przejęli komuniści, często w drodze przewrotu czy zamachu stanu.

To wszystko złożyło się na tzw. sawczenkowski „okres zastoju”, odznaczający się z jednej strony spowolnieniem gospodarczym ZSRR, jednak z drugiej zwiększeniem strefy wpływów radzieckich na świecie. Na szczęście, czy na nieszczęście, Sawczenko zmarł w 1976 roku, a władzę po nim przejął jego zaufany swpółpracownik, Konstantin Czerenkow. Okazał się on dość słabym przywódcą i nie miał takiej samej charyzmy jak jego poprzednicy, a po dwóch latach rządów w roku 1978 został odsunięty od władzy przez szefa NKWD (a właściwie, GUGB), Jurija Andropowa.

A teraz, przygotujcie się na kolejne części: Deng Xiaoping z kraju Rad oraz ZSRR współcześnie. Poza tym, całość dotychczas spisanej historii ZSRR, tutaj: [link widoczny dla zalogowanych].


Ostatnio zmieniony przez Vilén dnia Pią 18:22, 07 Sie 2009, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Leto Atryda




Dołączył: 28 Sie 2007
Posty: 1597
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 13 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Arrakis

PostWysłany: Pią 18:54, 07 Sie 2009    Temat postu:

Paweł Ciupak napisał:
Trockizm kontratakuje (...) Zintensyfikowana walka z opozycją przeciw jego rządom, i powrót w tym zakresie do polityki z czasów tużporewolucyjnych.


Myślałem że cechą trockizmu w przeciwieństwie do stalinizmu i maoizmu był/jest nacisk na "samorząd robotniczy"

Cytat:
GUGB


Można prosić o rozwinięcie skrótu ?


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum Conlanger Strona Główna -> Conworldy Wszystkie czasy w strefie GMT
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3, 4, 5  Następny
Strona 2 z 5

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin