Conlanger

spitygniew

Prawda to co piszą w tych wszytkich Politykach, [link widoczny dla zalogowanych]! Tyle że oryginał wymyślił ten od Kon-Tiki, więc u niego można to zrozumieć...

Silmethúlë

Pokornie przyznaję, iż etymologja ta nie moim własnym konceptem była, lecz zasłyszanym niegdyś. Podlinkowanego wątku wszakże nie znałem i miło jest dalsze źródło wiedzy i wręcz pierwotne całego pomysłu poznać. Za tenże link zatem dziękuję Wink

.

Feles

Przyjaciel - złożenie przy-ja-ciel, tj. "ciałem przy mnie" będący.

varpho

spitygniew

BartekChom · Wysłany: Wto 18:27, 01 Mar 2011 Temat postu:

A może to przykład ulubionej dynozaurowej odbitki dźwiękosłownej?

Vilén · Gość

szlachta – wbrew powszechnemu mniemaniu, słowo to nie z niemieckiego Geschlecht pochodzi, a od szlachtowania nieposłusznych chłopów pańszczyźnianych się wywodzi, jako że praktyka ta jedną z ulubionych szlacheckich rozrywek niegdyś była.

(sry, nie umię naszladować Brücknerowskiej staropolszczyzny (tak, to „staropolszczyzny” jest po to, żeby powkurwiać Dynozaura))

varpho · Wysłany: Nie 1:24, 20 Mar 2011 Temat postu:

bandziol20 · Wysłany: Nie 7:17, 20 Mar 2011 Temat postu:

spitygniew · Wysłany: Nie 11:23, 20 Mar 2011 Temat postu:

varpho

Feles

Dynozaur

Myślałem nad zebraniem listy "Etymologje ludowe, w które wierzysz", w której byłyby najbardziej znane i najczęściej powtarzane etymologje ludowe.

Oto kilka, które potrafię sobie przypomnieć w tej chwili:
-Barbarzyńca od łacińskiego barbatus (brodaty). Tę etymologję to już chyba Rzymanie wymyślili.
-Weronika z łaciny vera icon - prawdziwy obraz (chodzi o chustę, na której odbiła się twarz Chrysta).
-Bierzmowanie od stpol. bierzmo (tj. filar). Z tego co się orjentuje takiego słowa w ogóle nie ma, chyba że jakieś ostro przerobione bierwiono ~ bierwno.

Ale jest tego więcej. Jak ktoś pamięta więcej, to niech da (może przydałby się na to osobny temat?).

A, i z rywalizacji wyłączyłbym etymologje powiązane z imionami fikcyjnych/legendarnych bohaterów (np. Warszawa = Wars i Sawa), bo są one mało ciekawe i zbyt oczywiste. A także etymologje związane z "bliżej określonym starożytnym językiem" (jak np. Giewont = śpiący rycerz, tylko nikt nie wie, po jakiemu).

spitygniew

Wspominałem już tu o lasce, że niby z czeskiego słowa na "miłość", i że przeszło do polskiego za pośrednictwem piosenek (ale nie prościej wywieść to od angielskiego lass w tym samym znaczeniu?) i herbacie, jakoby była "boskim zielem", ale ten drugi człon nie ma nic wspólnego z greką i po chińsku oznacza po prostu herbatę. No i warto dodać, że sam Brueckner nabrał się na dziecięcą etymologię słonia, który wszystko zasłania. Razz

bandziol20