Conlanger

Linu

A tak, tak panowie Very Happy

Wpadło mi to do głowy, jak pisałem posta w temacie o języku feromonalnym autorstwa imć Qwarca. No i tak, pytanie jest proste: Czy/jakie wydarzyły wam się kiedyś jakieś smieszne sytuacje, chwile, związane własnie z waszym hobby? Żeby zacząć, wczorajsza rozmowa moja (15 lat) i jej ( 17 lat):

-Co robisz?-Koleżanka
-Meczę język trolli
-CO?!
-No właśnie to..(uaah..)
-Jak to sie niby nazywa?
-Tworzenie języków konlanging a światów konłorlding..
-I kogo to może jeszcze interesować?
(Wydzieram kartkę z zeszytu, pisze adres tego forum)
-Rzuć okiem
(parsknięcie, chowa kartkę)
-No co tak patrzysz?-pytam
-...con.lan...ger.. nie możesz pisać wyraźniej? Narazie
(Nastepnego dnia, dzisiaj, spotyka mnie na mieście)
-WY JESTEŚCIE CHORZY PSYCHICZNIE!
-Jak trochę dojrzejesz, też będziesz mogła taka być
(Wielkie oczy)
-Smarkacz
...Wyobraź sobie, że gdyby "smarkacze" interesujące się tworzeniem rządziły krajem, to to panstwo nie wyglądałoby tak, jak wygląda,o!
(Zdziwiona odchodzi...)

Kwadracik

W zasadzie nie kojarzę, żeby zdarzyło mi się coś związanego z konlangerstwem, choć w ostatnich latach liceum czasem wtrącałem się w tematy o lingwistiyce np. nauczycielsce od angielskiego chciałem wytłumaczyć różnicę między vulgar latin i pig latin, choć chyba i tak jej nie pojęła.

No i miałem ciekawe zdarzenie odnośnie np. fonetyki: chodzę na kurs prawa jazdy, a instruktor zapytał mnie co mam zamiar robić, więc powiedziałem o studiowaniu anglistyki (co dało mu temat do najeżdżania na mnie Wink

). Raz zayptał mnie jak jest "lewo", więc odpowiedziałem "left" z anglielską wymową /5Eft/. On na zaśmiał się i powtórzył "łeft". Od razu mnie uderzyło, że polskie "ł" pochodzi od /5/, więc wielu jednojęzycznych Polaków ( Wink

) pewnie jako takie je odczytuje w wymowie, mimo że anglelskie "l" jest rozumiane, ortograficznie, jako "l".

Wiktor

Moja mama jest nastawiona do mojego conlangerstwa pobłażliwo-znudzenie. Ale aż dwa razy okazała pewnego rodzaju zainteresowanie:

1. Usiłowała coś odkurzyć starym odkurzaczem, którego rzadko używa, ale sprzęt był byle jaki.
- Nie no, ten odkurzacz jest do... Wiktor, jak w twoim języku jest DUPA?

2. Wpadł do nas wujek Erwin z Niemiec, który czekał na kogoś, kto miał do nas po niego przyjść. Czekając, chodził ciągle po naszym mieszkaniu. Aż do znudzenia, a nawet do lekkiej nerwicy mojej mamy. Wieczorem zaproponowała, żeby w moim języku było słowo, którego najkrótszym tłumaczeniem byłoby: "kręcić się jak smród po gaciach". Słowo miało brzmieć ERWIN. Posłuchałem jej częściowo - wprowadziłem ten termin, ale jako EREV.

Zyx

W ferrinckim mówiłem "Ojcze nasz" na religii, przy okazji odczytywania tej modlitwy w 20 językach świata (angielski, niemiecki, francuski, włoski, łacina, grecki, sanskryt, arabski, słowacki, węgierski, duński, litewski, japoński, chiński, duński, starocerkiewnosłowiański, staroangielski i jeszcze kilka, których nie mogę sobie przypomnieć). Niektóre do dzisiaj pamiętam: "miatyank, aki a menykeben vagy. Szenteltessek meg a te neved..." Razz

zavadzky

Rozmowa przez telefon w autobusie. W Cerolian Lingein. Głośno. Razz

Żałujcie wszyscy, ale już, że was tam nie było i nie widzieliście miny innych ludzi. Potem znalazłem w tym niezłą zabawę i jak na kogoś wpadłem w czasie np. hamowania, rzucałem krótkie: perdorein ^^

Kwadracik

Teraz mi się przypomniało że w szkole do liczenia np. słów w pracy używałem Logsanu, bo było to po prostu szybsze. Osoby słyszące jak szepczę pod nosem "ma di tri kta pra..." mogły się trochę zdziwić.

Zyx

Kiedyś z księdzem na religii rozmawiałem z kolegą o językach. W pewnym momencie rozmowa tak zeszła, że powiedziałem o ferrinckim oraz o Yermenii. Ksiądz skwitował to krótko:
- Ooo, a są w tym świecie księża?

I weź odpowiedz coś sensownego na takie pytanie, szczególnie gdy w tym świecie ludzie modlą się do Wielkiej Konsoli oraz obchodzą Święto Opłacenia Abonamentu Smile

.

Linu

<rotfl> Rozwaliło mnie to Very Happy

U mnie raz katechetka, jak coś tam komuś mówiłem o religiach, to samo, jak jej powiedziałem w języku trolli modlitwę do Mentora, boga zła,wojny,piekieł,etc. dość, bądź co bądź, bluźnierczą, odpowiedziała w lekkim szoku:

"Ale ja cię Daniel proszę, ty uważaj z tą zabawą w boga." A potem cow s w stylu "ale dobrzy bogowie to też tam wystepują?", ech, humans, simply humans:D

zavadzky

Ja miałem katechetke, która uznała, że Gazeta Wyborcza jest niegodna naszych oczu.

Demonstracyjnie przynosiłem na lekcje. Very Happy

Silmethúlë

Hmm... Ja na lekcji katechezy, gdzie na dodatek poszliśmy na plebanię lekcję przesiedzieć - czytałem Deschnera "Opus diaboli" - było to, zdaje się, w rocznicę zniesienia indeksu ksiąg zakazanych Wink

.

zavadzky

O! Indeks! Very Happy

Robiłem wczoraj na historii prezentację na ten temat! Wiecie, ze na indeksie byl Mickiewicz? Very Happy

Pewnie za Pana Tadeusza i

Vilén · Gość

Serpentinius

Kolega z grupy teatralnej opowiadał mi o rozmowie na mój temat, która odbyła się podczas jednego ze spotkań na którym nie mogłem być, ze względu na pracę. Na spotkaniu było dwóch kolegów, dwie 40-letnie i jedna 60-letnia koleżanka, Basia z resztą. Ni z tego ni z owego jeden z kolegów powiedział, że jestem konlangerem. Reszta między sobą rozmawiała, więc Basia długo nie myśląc zaczęła uciszać ich. Gdy już jej się to udało pyta drugiego kolegi: "Jak to on jest konlangerem? Co to w ogóle znaczy konlanger?" Kiedy jej już wytłumaczył, Basia podobno z wielkim krzykiem stwierdziła: Wiedziałam, ja po prostu wiedziałam, że on musi się czymś interesować. Toż to w końcu artysta jest. Taki cichy, ale jak już coś powie to tak inteligentnie." Po tej opowieści zwijałem się pół godziny ze śmiechu. Basia zaś podobno stwierdziła, że musi ze mną pogadać sam na sam następnym razem. Wink

Kwadracik

Ja dzisiaj miałem sytuację nie tyle z życia, co ze snu... otóż śniło mi się, ze zetknąłem się z jakimś językiem (conlangiem chyba), a konkretniej jego zapisem ortografii i transkrypcją. W tejże transkrypcji były jakieś dziwne symbole, które, jak się okazało, oznaczają spółgłoski "leminarne" (sic). Owe spółgłoski stanowiły zupełnie nową grupę fonemów pod względem dźwięku artykulacji. Występowały naturalnie jedynie w dwóch językach Australii, i to tylko w wyrazach grupy żywotności oznaczającej jedzenie. Pierwsi osadnicy europejscy, którzy się z nimi zetknęli, mylili te dźwięki ze zbitkami spółgłosek wartych bezdźwięcznych i /l/, i tak np. spółgłoska leminarna dwuwargowa była uznawana i transkrybowana jako /pl/.

Oczywiście wszystko powyższe to kompletny wymysł mojej podświadomości. Ale ciekawe, że coś takiego mogło mi się przyśnić Razz

Vilén · Gość