Conlanger

varpho

kiedyś wypożyczyłem pewną książkę o projekcie optymalizacji języka, systemu miar i wag [z dziesięciogodzinnym dniem], a nawet notacji muzycznej. niestety nie jestem sobie teraz w stanie przypomnieć jej autora ani tytułu [wydaje mi się tylko, że część tytułu była oparta na rdzeniu "semio-"]. ale zeskanowałem jej fragment, w którym autor [wiem tyle, że Polak] prezentuje nowe pismo "izograficzne":

a tu cały rozdział [aneks] o tym piśmie:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Kwadracik

Bardzo fajne! Ciekawa argumentacja, acz dużo wykrzykników! Jak na pismo featuralne, całkiem standardowe! Niech żyje dźwięczne "h"! I co się tu czepiać komunistów, że je wyrzucili!

W izografie "sz" dostrzegam inspiracje cyrilicą!

Aha, naczelnym moim argumentem jest wielkie dzięki za zeskanowanie!

varpho

Feles

Vilén · Gość

Leto Atryda

Co tłumaczy też określenia na komputery.

W "Obłoku Magellana" Lem opisując fikcyjne społeczeństwo roku 3000 wysławiał pod niebiosa pracę mechaneurystów. Byli to po prostu informatycy, ale informatyka była niemile widziana przez władzę jako nauka amerykańska.

varpho

Tadeusz Wójcik: "Prakseosemiotyka. Zarys teorii optymalnego znaku" Warszawa 1969

varpho

jeszcze jedna ciekawostka w związku z tą książką - pierwotna wersja alfabetu izograficznego:

samogłoski są tu jeszcze osobnymi literami. zwraca uwagę, że znaki dla spółgłosek dźwięcznych różnią się od tych dla bezdźwięcznych dodaniem łuku, czyli elementu charakterystycznego dla znaków dla [zawsze dźwięcznych] samogłosek. tą odpowiedniość burzą wprawdzie znaki dla /h/, /m/, /n/, /l/ i /r/, ale ogólnie pismo ciekawe, choć niepełne - brak chociażby znaków dla zmiękczeń, afrykat czy nosówek, ale to dałoby się rozwiązać poprzez zastosowanie dwuznaków.

pittmirg

pittmirg

kuchu

Najśmieszniejszy dla mnie fragment tego rozdziału, to ten, w którym autor stwierdza, że jego wymyślony alfabet "po niewielkich uzupełnieniach" byłby w porządku dla chińskiego.
Wygląda trochę dziwnie osobno, ale w użyciu mi się nawet spodobał. c:

Feles

zavadzky

[link widoczny dla zalogowanych] dlatego

Pingijno

Chiński już nie byłby chińskim... Sad

Feles

Ech...
To mogłoby być trudne dla dialektu Changzhou. Dla standardowego chińskiego nie byłoby skomplikowane.
W każdym razie "po niewielkich uzupełnieniach" wykonalne.