Conlanger

Serpentinius

Jan van Steenbergen, właśc. Johannes Hendrik van Steenbergen (ur. 3 czerwca 1970 w Hoorn) – holenderski językotwórca, dziennikarz, tłumacz oraz znawca kultury polskiej, absolwent Instytutu Europy Wschodniej (specjalizacja: Polska, Ukraina) na Uniwersytecie w Amsterdamie, gdzie równolegle studiował muzykologię. Stworzył Wenedyk, wozgijski oraz kilka innych języków sztucznych. Jest także przewodnikiem projektu fantastycznego świata Ill Bethisad.

W latach dziewięćdziesiątych odbył studia uzupełniające w Warszawie, pracował także przy festiwalu muzyki współczesnej Warszawska Jesień (1995). W wieku 26 lat rozpoczął prace nad dwoma równoległymi projektami sztucznych języków: Vozgian (północnosłowiański z wpływami uralskimi) i Hattic (nieistniejąca gałąź rodziny języków indoeuropejskich). Uczestniczył w kilkuosobowym projekcie typu Interlingua o nazwie Slovianski i opracował własną odrębną, naturalistyczną odmianę tego języka znaną jako Slovianski-N. Opracował także Wenedyk – fikcyjny język romański, oparty na polskim i łacinie ludowej. Wenedycki jest narodowym językiem w podlegającej projektowi Ill Bethisad Rzeczypospolitej Dwóch Koron (wen. Rzejpybiełka Dwar Korunar) i posiada swój siostrzany dialekt – Šležan.

__________________________________________________________________
Artikel na šlavskó wikipädie

Jan van Steenbergen, vlast. Johannes Hendrik van Steenbergen (narozen 3 června 1970 v Hoorn) – niderlandski jäzikotvůrca, novinař, překladatel a znatel kulturi polskej, absolvent Instituta Vzhodnej Evropy (specializa: Polsko, Ukraina) na Universitäte v měste Amsterdam, gde v ten čas tež študoval muzikologi. Utvoril Wenedyk, vozgijski i jine artistične jäziki. Es ôn tež provodcó projekta o fantastičnim světe Ill Bethisad.

V deviädesútih lětah delal dodatečne študia v Waršavě, pracoval tež pro feštival novodobnej muziki Waršavska Jesen (1995). Gdy měl 26 lět dal začútek dvam projektam: Vozgian (sevěrnoslovianski s vlivami uralskih) i Hattic (neegzistujúce raměno rodiny jäziků indoevropskih). Bil ôn članek v nemnogoosobničnim projekte jak Interlingua, měnujúcim se Slovianski i ma ôn svůj vlasten naturalistični form tego jäzika. Znajó to jako Slovianski-N. Utvoril tež Wenedyk – fiktivni, romanski jäzik, opirajúci se o polštine i liudovó latine. Wenedština es narodni jäzik Republika Dvů Korůn (wen. Rzejpybiełka Dwar Korunar) i ma svojó sestrickó nareč – Šležan.

zavadzky

Nie jest to już lekka przesada? Wink

Jan van Steenbergen

Hehe, dziękuję... To dopiero pieszczoty dla ego. Smile

Co to za język? Jakoś przypomina czechosłowackiego, ale też nie do końca.

Serpentinius

Constantine Frank Hawkman

Canis

Mônsterior

Yyyy, trochę to moje tłumaczenie naciągane, ale niech będzie Wink

Z czasem będę edytował ten artykuł i może się bardziej zbliżę do polskiego oryginału.

Af Wikipedía, Ensiclopedía Bolcortuod

Johannes Hendrik van Steenbergen (ch. 3st Chsifesáu 1970 em e'Hoorn) – locucent-atiserían, chsornalior á obserior entrô Poloní.
Av oems e'atiserían entrô Venedique (Wenedyk), Vochsian (Wozgijski) á choltom dichefuod locucentys dipát. Av oems pert e'dírector III Bethisadseus - proectusáu entrô ciedust fantastiquod.

Em '90 e'annys av oemdiso e'studenterían em e'Varsoffíe, av dervíosos ner e'Féstival entrô Mussique "Warszawska Jesień (1995)" pert. Chorc av míopiso 26 annys, av atiséd derv ner tô e'proectusys locucentysáu dipát; Vochsian á Hattic.

Vilén · Gość

Ivan Stenbergen [1] (vläst. Johannes Hendrik van Steenbergen; nar. 3 ššerven 1970 ve Hoorn) – holandsku jezukotvörek, növinär, pervödenik i znävek polsku kultura, köneššitel Ustava Jestöššenu Evråpi (zevlästenåta: Polska, Ukräjina) na Vechenika ve Amsterdam, de örvenobišenu üššišese gödeboznalåto. Zetvöriše venedsku, vosgisku i kölik inu zetvörenu jazyku. On teše ššelnek prošekta jezemüslinu svita Ill Bethisad.

Ve .90 lita üššišese ve vüšeša uššilena dopelnajötsa ve Varšava, orbåtäše teše pri slävenöst spoluššisenu gödebu “Varšavska Jösen” (1995). Ve staröst 26 litu zaššeše orbåtu nad dve örvenobišene prošekti ümilu jezuku: vosgisku (siverenoslövinsku ze uralske veplivi) i hattitsku (nepoståjötsa vitev indoevråpsku jezüššenu simestva). Uššesteniššiše ve kölikosöbenu prošekt ve rod interlingua jemenåvanu Slovianski i zetvöriše vlastena odelišena, prirödenöståva videnåto jazukåtåg znanu ak Slovianski-N. Zetvöriše teše venedsku – jezemüslinu reminsku jezuk, osnutu na polsku i ludåvu latinsku jezuk. Venedsku eto narödenu jezuk ve, nalešetso do prošekta Ill Bethisad, Ludestvo Dve Kronu (ven. Rzejpybiełka Dwar Korunar) i jemat jego sestersko narišše – šlešansku.

[1] A gdzie van? Ano według wszelkich zasad języka, takie „szlacheckie przyimki” przy zrodzczaniu imion własnych opuszcza się, z przyczyn wiadomych.

Trochę szitowo mi to wyszło, bo w gramatyce większość form powtarza się, no i musiałem użyć aż dwóch zapożyczeń.

Mônsterior

Vilén · Gość

Jan van Steenbergen

Vilén · Gość

matfiu

Jan van Steerbergen ckui Johannes Hendrik van Steerbergen(bre. 3t Meitheamh 1970- aen Hoorn)- Ideltiroet'óng conlanger, iiriiseuiir, ckaefie e ebrenigol ceol Pwael retetig a Sefaeetliet' Ewrope Twaereinóng ar Prifaesgol aen Amsterdam. Ef ckren wendyk wozgijski e swel eenother mconlang