Conlanger

Kwadracik

Zastanawia mnie, czy w Waszych konlangach są jakieś sposoby tworzenia zdrobnień, w tym np. imion (piękna nieregularna sprawa)...

Polski:

Adam - Adaś
Anna - Ania
Grzegorz - Grzesiek
Jakub - Kuba
Jan - Janek, Jaś
Joanna - Joasia, Asia
Katarzyna - Kasia
Krzysztof - Krzysiek, Krzyś
Małgorzata - Małgosia, Gosia
Piotr - Piotrek
Tomasz - Tomek
Zuzanna - Zuzia

No i jeśli są jakieś regularne i nieregularne sposoby tworzenia zdrobnień od rzeczowników, też możecie wspomnieć, np.

kot - kotek
koń - konik

matka - mama
ojciec - tata

Veltang

W veltangu istnieje, w zależności od formy i dialektu, przynajmniej z pięć sposobów zdrabniania imion. Na przykładzie odpowiednich "zapożyczeń":

Adam - Adi
Anna - Ani
Gregor - Grek, Gregi
Yakobî - Yak, Kobi
Yan - Yani
Yanna - Yani
Katerin - Katri, Kati
Kristofer - Kris, Krisi, Kriki*
Margarita - Margi, Marmi*, Marmar**
Petrî - Petri, Pet
Tomas - Tom, Tonti*, Tontom**
Susanna - Sus, Susi, Susu

* W imionach bardzo często skraca się do jednej sylaby, a następnie reduplikuje pierwszą spółgłoskę. I tak np. veltandzkie imię "Nessen" może być skrócone jako "Nesni", a "Baci" jako "Tornêkres" jako "Kreski" albo "Torti".

** Długie imiona najczęściej "spotyka" reduplikacja. Jest to najczęstsze przy imionach nissajskich, czyli np. "Rifskal'ach" będzie nazywany pieszczotliwie "Rifrif".

naik - naiki
balgî - balgi

Regularny sposób stworzenia zdrobnień to dodanie sufiksu -i.

mek - meme, memi, mama
bat - baba, babi

W veltangu jest też reduplikacja "żartobliwa", por. angielskie "shm-" i polskie bardziej obraźliwe "sr-". W veltangu używa się do tego celu "n-" i najczęściej dotyczy to imion, np. "Petri-Netri" czy "Torni-Norni".

Leto Atryda

W haczerijskim zdrobnienie tworzy się dodając końcówkę -il do pierwszej sylaby wyrazu, niekiedy odrzucając nagłosową samogłoskę:

alub 'pies' -> lubil 'psiaczek'
sahko 'tyłek' -> sakil 'pupa' (/hk/ [xk] pochodzi z historycznej geminaty /kk/)
aftis 'książka' -> aftil 'książeczka'
lonig 'śnieg' -> lonil 'śnieżek'

Zgrubienie tworzy się analogicznie końcówką -uk.

W yokēti końcówką zdrabniającą jest -ča, a zgrubienia nie istnieją.

Artaxes

Ariakis - tutaj sprawa dyminutywów jest zupełnie nieregularna, można spodziewać się kliku różnych końcówek zdrabniających, choć najczęstszymi są -il, -ila, nigdy -ilo, które nie istnieje. Rzeczowniki z końcówką na -as lub -on przybierają w miejsce deklinacyjnej końcówki sufiks -so, -aso.
Obecnie nieproduktywną końcówką zdrobnieniową są -et, -eta. Przy czym -eta zaczęła tworzyć formy rodzaju żeńskiego z rodzaju męskiego.

Pater (ojciec) >Patila (ojczulek)
Matra (matka) > Matila (mateczka)
Neska (dziewczyna) > Neskila (dziewczynka)
Saule (słońce) > Saulete (słoneczko)
Deivo (bóg) > Deiveso (bożek)

Zgrubienia nie istnieją.[/i][/i]

jasnysfinks

w języku warskim słowa zdrabnia się dodając końcówkę -aшка