Conlanger

Canis

Mimo wszystko na ogół trzymają się czytania 1 znaku han 1 sylabą, nie? ;o Umożliwia to tonalność. W wietnamskim jest podobnie. Zauważ, gdyby po dzie lić słowo po polsku, osobno każda sylaba daje bezsens. W chińskim może słowa się tworzy przez połączenie sylab, ale każda z nich ma swoje własne znaczenie.

Kwadracik

Canis

中国人

中 Cią 国 Gło środek+państwo= 中国 Ciągło państwo środka (Chiny), + 人 Łen człowiek = 中国人CiągłoŁen, czyli Kitajec. Nie rozumiem co źle pojmuję?

Vilén · Gość

pmva · Gość

Jest taki fajny artykuł, Victora Maira zdaje się, rozprawiający się z idiotyzmem monosylabiczności, ale nie mogę go znaleźć. Znalazłem za to w mojej biblioteczce artykuł George'a Kennedy'ego i wrzuciłem go tutaj:

[link widoczny dla zalogowanych]

Canis · Wysłany: Pią 18:53, 05 Mar 2010 Temat postu:

Panowie, czas wrócić do rzeczy. Wyciągam ten temat z piątej strony listy tematów w tym dziale.
Uznajcie wszystko ponad tym postem za herezję. Akiyng tyle razy nabierał nowej twarzy, że większość rzeczy, jakie powyżej zobaczycie, jest dawno nieaktualna.

語王風

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Akiyng bierze swoje korzenie z nooblangerstwa czasów 2007 roku. Ponieważ mam silne poczucie tradycji, najstarsze nooblangerstwo nie zostało spalone na stosie, ale podtrzymane i skodyfikowane, zmienione z barbarzyństwa w cywilizację. Ale co późniejsze (zwłaszcza monosylabiczny etap) zmiany zostają zniszczone. Wyrzekam się ich. Zdefiniujmy więc język od nowa.

Historia conlangu:
Chińska pieśń pewnej tajwańskiej kobiety pod tytułem "Ptak w klatce" mnie urzeka, ale też słyszę w niej zbitkę sylab 是什麼讓你 shí shèn me ràng nǐ (1:31 - 1:35), którą dla żartu nazywam Szyszymber. Śmiejąc się z tego z Dynozaurem, zapoczątkowaliśmy w miarę poważny język kiyng "szy" (królewski). Wkrótce jednak projekty się rozdzieliły: AKIYNG oraz HALKIEUNG.

Akiyng pasuje do definicji [link widoczny dla zalogowanych]. Jest językiem o bazie apriorycznej. Mimo to, staramy się go najbardziej upodobnić do języków japońskiego i koreańskiego, a zwłaszcza tego drugiego. Jest sinoksenikiem: olbrzymi wpływ na ten conlang ma język średniochiński.
Akiyng, w przeciwieństwie do halkieunga, przeszedł szereg etapów wielkiego noobstwa, których nie chcę tak do końca kryć, bo przecież wszystko było publiczne. Jest to język zapisywany pismem ideograficznym hànzì (nazywanym "sinsha") oraz alfabetycznym hangylem (nazywanym "akiyngyl").
Właśnie ze względu na te nubskie okresy, akiyng ma znacznie więcej cech własnych, niż halkieung.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Fonetyka.
Pierwotnie szy miał model: fortis, dźwięczna, bezdźwięczna. Rozwój obu języków zaprowadził je różnie. Halkiyng Dynozaura, jeśli mnie pamięć nie myli, ma model bardziej koreański: fortis, bezdźwięczna, bezdźwięczna przydechowa. Zaś mój akiyng poszedł nieco inną drogą: fortisy uległy osłabieniu do zwykłych dźwięcznych (ㅃ, ㅉ, ㄸ, ㄲ), dźwięczne padły ofiarą lenicji nieodróżniającej dźwięczności (ㅂ, ㅈ, ㄷ, ㄱ), a bezdźwięczne zostały jakie były.

Jeśli chodzi o samogłoski to nie ma między nami zgody. Jest tylko jeden punkt wspólny: ao/ea (w akiyngu transliteracja narzuca "ao"), a więc nieistniejący już w koreańskim dźwięk ᄋᆞ, odczytywany różnie, z reguły jako [ɑ] lub [ə].

Podajmy więc, jak to wygląda w obecnym akiyngu.

Powiem szczerze, że w akiyngu nie umiem wymawiać obowiązkowego /ø/. Realizuję to jako /ɤ/¹.

¹O ile znowu nie powaliłem symboli...

Jeśli chodzi o upraszczanie sobie życia: przy zbitkach r + j można j zmieniać w i, np. 량 ryang w [rijaŋ] bądź zmieniać r w l, np. [ljaŋ]. Jako że jestem sputągchłanizowany, to lubię też ㅢ ei po niektórych spółgłoskach wymawiać jako wei, np. po h/gh, k, g, ch, l.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Gramatyka.
Panuje kompletna dyglosja. Nie wiem, jak halkieung, ale akiyng posiada dwa systemy: ciężko literacki, skomplikowany, izolujący, własny, oparty na łącznikach ORAZ zwyczajny, nieskomplikowany, aglutynacyjny, oparty na gramatyce języka koreańskiego.

Pierwszego systemu nie będę w tej chwili za bardzo wyjaśniał. Nie zmieniło się tu za wiele w porównaniu z tym, co już opracowałem. Części mowy są rozpoznawane i klasyfikowane za pomocą liter, sąsiadujące ze sobą np. czasownik i rzeczownik pomiędzy wstawiają dwie odpowiadające im spółgłoski łączone samogłoską, której dobór pokazuje czas (6: przeszły, teraźniejszy, przyszły, wszystkie z aspektami dokonanym i niedokonanym). Nie wszystkie słowa w zdaniu się tak łączy. Im więcej słów, tym bardziej zmienia się szyk zdania. A gdy zmienia się szyk zdania, zmienia się kolejność kreacji łączników.
Opanowanie tego sposobu wyrażania myśli jest niczym umiejętność steel egg z wǔshù. Kto ją opanuje, niech się nie boi, że go kopną w jajca.

DRUGI jest znacznie prostszy, ale nie jest tak dobrze opracowany.
Jest opracowany na bazie języka koreańskiego, którego nie znam, co skutkuje błędami.
Język jest aglutynacyjny z końcówkami, które da się pogrupować podobnie jak przypadki w językach fleksyjnych, o szyku zdania SOV. Wyróżniane główne przypadki:
- mianownik,
- dopełniacz,
- celownik,
- biernik,
- narzędnik (czym?),
- miejscownik,
- komitatyw (z czym, z kim?),
- awersyw (unikanie/strach przed kim, czym?),
- komperatyw (podobne do kogo, czego?).
Główne, ponieważ jak korejski i japoński cierpi na przypadkozę, ale na pozostałe nie będę się rozpisywał, bo są zasadniczo stałe. Tabelkę ze wstępnym szkicem możecie znaleźć [link widoczny dla zalogowanych]. Możecie też tam znaleźć zaimki - jest ich milion pięćset, sto dziewięćset, i są podzielone honoryfikatywnie. Akiyng się wybija spośród języków JKVH (H to halkieung), bo odmienia zaimki przez rodzaje.

Liczby większe są szczątkowe. Można je wyrazić poprzez dwie końcówki, co do mnogiej nie jestem jeszcze przekonany, co do podwójnej to mamy 얘 a więc yä, a więc 뢔얘 rwäyä oznacza dwie myszy, choć zazwyczaj liczby się nie stosuje.
Tak więc powiedzenie 뢔 rwä wcale nie oznacza, że mysz jest jedna!

Co do przyszłości: na pewno wprowadzę obsługę przymiotników oraz klasyfikatory/znaczniki tematyczne - ale to później.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Leksyka.
Większą część rdzennego słownictwa możecie znaleźć [link widoczny dla zalogowanych], wraz z rozwojem i komentarzem gramatycznym.
Docelowo 30-70% słownictwa w użyciu ma być pochodzenia chińskiego, a do 5% angielskiego.

Szablon użycia słów odchińskich i rdzennych jest dla mnie na razie żaden i nie mam pojęcia, kiedy je stosować. Być może jacyś fani japońskiego mi pomogą, kiedy stosuje się kanji, a kiedy rdzenne słowa? Wink