Conlanger

sebastian

Ludzie zamieszkują wszelkie tereny, począwszy od lasów, poprzez równiny, a na pustyniach skończywszy. Jednak jeden lud wybił się i zamieszkał w mroźnej krainie, która całkowicie jest pokryta śniegiem, a nazywa się Tyrangia. Mimo iż ów kraina jest ogromna, ludzie skupili się głównie w dwóch ośrodkach miejskich, co spowodowało, że kultura Tyrangijczyków jest dosyć jednolita. Rozwinął się tutaj własny język, tyryński, choć ma on wiele zapożyczeń z wielu innych języków.
A oto właśnie język tyryński:

Álfie: [czyt. elfi] - alfabet
A a - A
Á á [ee] – A-kok
B b - Be
C c - Ce
D d - De
E e - E
É é [ii] – E-kok
F f - Fe
G g - Ge
H h - He
I i - I
Í í [jee] – I-kok
J j - Je
K k - Ke
L l - Le
M m - Me
N n - Ne
O o - O
Ó ó [oou] – O-kok
P p - Pe
R r - Re
S s - Se
T t - Te
U u - U
Ú ú [uu] – U-kok
V v - Vie
W w - We
Y y - Y
Ý ý [yyj] –Y-kok
Z z – Ze

Jak widać jest to typowy alfabet łaciński z dodatkiem Letern-Kok, czyli tych literek w kreseczkami.
W nawiasie kwadratowym opisana jest wymowa tych liter, są akcentowane, ich wymowa jest dłuższa. Wytłuszczonym druczkiem opisane jest jak nazywamy pojedynczą literę (tak jak w angielskim a – ej, b – bi, c – si itd…). Wymowa nieco różni się od polskiej.
A ponadto:
„hc” czyta się jak „k”
„ie” czyta się jak „i”
„eu” czyta się jak „oj”
„ei” czyta się jak „aj”
„th” czyta się jak „t”
"áu" czyta się jak "oj"
"y" na początku wyrazu czyta się jak "i"
Jest jeszcze wiele tego, ale o tym później…

ZAIMKI OSOBOWE:
Ja – Já [jee]
Ty – Ir
On – Ile
Ona – Ila
Ono – Ilo
My – Yw [iw]
Wy – Naná [nanee]
Oni – Tile (liczba mnoga do rodzaju męskiego i do grupy)
One – Tila
liczba mnoga do rodzaju nijakiego – Tilo

ODMIANA CZASOWNIKA:
Przy odmianie czasownika przez osoby zmienia się jedynie końcówka (są wyjątki, ale jest ich naprawdę mało). Oto przykład odmienionego czasownika:

Tiob – Być
Já tioba* - ja jestem
Ir tiobe – ty jesteś
Ile tiobe – on jest
Ila tioba – ona jest
Ilo tiobo – ono jest
Yw tioben – my jesteśmy
Naná tioben – wy jesteście
Tile tiobene – oni są
Tila tiobena – one są
Tilo tiobeno – (l.m rodzaju nijakiego)

*Istnieją czasowniki, w których końcówka jest zależna od płci osoby mówiącej np.
chłopak powie já hábe, natomiast dziewczyna já hába. (czasownik ten oznacza mieć)

CZAS TERAŹNIEJSZY W MOMENCIE:
a)zdanie oznajmujące:
podmiot+orzeczenie+reszta zdania
(np. Já trahca e’Warsaw – mieszkam w Warszawie)

b)pytania:
orzeczenie+fu+podmiot+reszta zdania
(np. Trahce fur e’Warsaw? – mieszkasz w Warszawie?)
UWAGA: fu zawsze łączy się z podmiotem np. fujá, fule(fu+ile), funá(fu+naná), futile(fu+tile)

Vilén · Gość

Feles

Podałeś wymowę dwuznaków i koków, więc zakładam, że resztę wymawia się tak, jak w polskim?

sebastian

Vilén · Gość

Feles

sebastian

sebastian

Lekcja druga - czyli z czym co się je...podstaw ciąg dalszy

PRZYMIOTNIKI:
Przymiotnik jest nieodmienną częścią mowy (nie odmienia się przez przypadki, nie posiada liczby mnogiej itd).

Ja jestem ładny:
Já tioba prieláes.

Widziałeś ładnego człowieka?:
Sartúle fur prieláes louta?

RZECZOWNIKI:
Jeśli przed rzeczownikiem nie stoi żaden przyimek, musimy postawić go w odpowiednim przypadku, a są ich cztery: mianownik, dopełniacz, celownik, biernik. Wszystkie rzeczowniki odmieniają się poprzez dodanie końcówki, bez względu na rodzaj.
mianownik(kto? co?) - brak końcówki - hungr(pies), hcat(kot), sauti(mysz)
dopełniacz(kogo? czego?) - końcówka "y" - hungry(psa), hcaty(kota), sauty(myszy)
celownik(komu? czemu?) - końcówka "e" - hungre(psu), hcate(kotu), saute(myszy)
biernik(kogo? co?) - końcówka "a" - hungra(psa), hcata(kota), sauta(mysz)
Jeśli rzeczownik kończy się na samogłoskę, zanika ona na rzecz końcówki (tak jak w przypadku sauti).
W liczbie mnogiej są podobne końcówki, tyle że występuje przegłos:
y ->ý ; e->é ; a->á

przykłady:
-Widzę dom - Já wótreba hiasa.
-Przynosisz siostrze drogi prezent - Ir werhce there yleí ramsahca.
hias-dom, wótreb-widzieć, werhc-przynosić, thera-siostra, yleí-drogi, ramsahc-prezent

PRZECZENIA:
Nie ma czegoś takiego jak podwójne przeczenie!
Przeczyć z zdaniu teraźniejszym możemy na kilka sposobów:
NAJPOPULARNIEJSZYM sposobem jest po prostu postawienie zaraz po orzeczeniu słowa "nie", czyli "ein". Jednak orzeczenie i partykuła łączą się:
Já'n stona him - ja nie stoję tutaj.
reszta wygląda podobnie tj - ir'n ; ile'n ; yw'n ; tila'n itd

II SPOSÓB stosujemy wtedy, kiedy bardzo chcemy podkreślić zaprzeczenie czasownika:
Naná stonen'n him, naná mútza houl - wy nie stoicie tutaj, siedzicie tam

III SPOSOBU używamy wtedy, kiedy chcemy podkreślić zaprzeczenie przymiotnika:
Ila kiúffa ein tred blóza, runo flored - ona kupiła nie czerwoną bluzę tylko fioletową.
należy zauważyć, że "ein" nie łączy się z przymiotnikiem tylko stoi przed nim

A teraz nieco zwrotów. Na początek może przywitania i pożegnania:
góte etn - dzień dobry
góte atn - dobry wieczór
hell, va - cześć(przywitanie)
neutráfy - do widzenia
servus, ser - cześć(pożegnanie)

sebastian

Teraz pora na przyimki. Łatwo jest powiedzieć zdanie - on czyta bratu - jednak utrudnienie jest wtedy, kiedy chcemy napisać - on czyta bratu książkę z półki. Do gry wchodzą wtedy przyimki (nad, obok itd). W języku tyryńskim każdemu przyimkowi przypisana jest końcówka, którą należy dodać do rzeczownika. Nie ma tu żadnej reguły. Oto lista najbardziej przydatnych zaimków.
1- nad - the (-a)
2- pod - aph (-a)
3- obok - esde (-e)
4- na(w sensie poziomu np. na biurku) - se (-a)
5- w(stosowane do państw, miast itp) - e' (brak końcówki)
6- między - esesdé (-e)
7- przed - orto (-o)
8- za - árte (-o)
9- na(w sensie pionu np. na ścianie) - húf (-e)
10- na przeciw(ko) - gnu (-o)
11- w(konkretnie w danym miejscu) - i (-o)
12- przy - verd (-e)
13- z(w sensie np. z kimś) - mit (-e)
14- po - óte (-a)
15- do(stosowane do państw, miast itp) - de' (brak końcówki)
16- u - býe (-e)
17- z(w sensie np. od kogoś/wracam z koloni/) - ods (-y)
18- od - vol (-y)
19- przeciw - arges (-e)
20- przez - tárch (-e)
21- dla - tof (brak końcówki)
22- bez - odre (-u)
23- o - el (-e)
24- mimo - úrhc (-e)
25- na(np. zależy mi na tobie) - naff (-a)
26- do(np. piszę do ciebie) - nah (-y)
27- przez(np. mam karę przez ciebie) - sets (-a)
28- w(np. w liście napisałem) - rá (-y)
29- do(konketnie do danego miejsca) - tó (-a)
30- przed(określenie czasu) - et (brak końcówki)
31- po(określenie czasu) - at (brak końcówki)
32- za(określenie czasu) - néll (brak końcówki)
33- o(określenie czasu) - verd (brak końcówki)

dla przykładu kilka zdań:
-On idzie do domu
Ile winte tó hiasa.

-Ty odwiedzasz matkę w pokoju
Ir sýie máttera i cerizo.

-Człowiek pisze w liście o długopisie
Lout wrute rá bártósy el drusime.

Teraz kilka potrzebnych słówek do zadawania pytań:
Co? We?
Kto? Ge?
Gdzie? Wo?
Dlaczego? Wajú?
Kiedy? Wen?
Ile? Wie?
Jak? Wet?

przykłady:
-Kto ma brata?
Ge fu háb breda?
pojawiła się tutaj ważna reguła - jeśli używamy czasowników, w których nie określamy osoby, po prostu czasownik stawiamy w bezokoliczniku oraz nie dajemy żadnego zaimka osobowego.

-Dlaczego ty nie biegniesz?
Wajú fur'n liefe?

Kwadracik

A więc... Kolejny conlang z przypadkozą Wink

Ogólnie rzecz biorąc, mój komentarz jest dość przewidywalny: wygląda to nieco nooblangowo, biorąc pod uwagę, że wziąłeś losowe germańskie słownictwo i morfemy i wsadziłeś to na szkielet aglutynacyjnej, apriorycznej gramatyki.

Innymi słowy - jeżeli chcesz stworzyć porządny conlang, to albo niech będzie hipotetycznym członkiem jakiejś istniejącej rodziny językowej (np. germańskiej), albo niech będzie aprioryczny, czyli stworzony od podstaw (własna gramatyka i własne słownictwo)... albo, jeśli chcesz tworzyć kreol, niech wygląda jak kreol Wink

Feles

Kwadracik

No fakt, przyimkozą indukującą przypadkozę Razz

pittmirg

Może przewlekły poprzyimkowy zespół kazualny?

Że się czepnę:

sebastian

pittmirg