Conlanger

pittmirg

Rozważałem tą kwestię w swoim sercu i wysnułem chyba 3 hipotezy nt. dlaczego tyle osób tego nie rozróżnia w mowie mimo posiadania przez polski 2 nie-tylnych niezaokrąglonych fonemów samogłoskowych z górnej połowy samogłoskowego matriksu, które można by podstawić za głoski angielskie:

1) winny jest przemożny wpływ pisowni, również odpowiedzialny za chaotyczne zapożyczanie np. /{/ (æ) to jako /E/ (ɛ), to jako /a/.
2) angielskie /I/ (ɪ) jest jednak zwykle różne w fonetycznej realizacji od pl /1/ (ɨ), co wydatnie utrudnia jego utożsamienie z nim przez osoby polskojęzyczne
4) /1/ (ɨ) jest w (pod)świadomości użytkowników fonemem stricte "rodzimym" czy "słowiańskim", dlatego unikają go przy wymowie angielskiego (jednak słyszy się ang. -tion wymawiane "szyn", więc to chyba nie całkiem tak, "y" jest też substytuowane za niem. ö). Na tej samej zasadzie anglofoni mają tendencję do wsadzania "zagramanicznego" /Z/ (ʒ) we wszystkie wyrazy obce.

Dyskutujta.

Od moderatora: dodano IPA.

Vilén · Gość

pittmirg

Ad rem, ad rem...

Feles

Canis

Zamawiam tłumaczenie tego, co on napisał, na IPA.

Silmethúlë

Da się zrobić. Ile płacisz?

I temat poszedł się paść.

pittmirg

Sorry, ale przy obecności [link widoczny dla zalogowanych] jojczenie nad SAMPą zakrawa na żal i upośledzenie. Można nawet wpisać kilka znaków równocześnie!

Feles

Włodzimierz Szaranowicz na Telekamerach: team spirit [tijm spirit]

Toivo

Z /i/ i /ɪ/ jeszcze chyba nie jest tak źle. Mnie bardziej boli nieodróżnianie w angielskim całej gamy różnych "a": /ɑ/, /ɒ/, /ʌ/, a czasem nawet /æ/. Szczególnie z /ʌ/ mają Polacy problem.

Silmethúlë

No tak, ale bez głębszego rozważenia problemu wydawałoby się, że rozróżnienie [i]/[ɪ] przez Polaków i realizacja tychże jako [i]/[ɨ] powinna być naturalna (i czasem bywa, mój brat jakiś czas temu zwrócił uwagę, jak był w Stanach, że "w beach mówią i, a w bit bardziej y", podobnie zauważył to w heat/hit).

Z kolei rozróżnianie różnych typów "a" jest całkowicie dla Polaka nienaturalne, ponieważ polski ma tylko jeden fonem /a/, realizowany poprzez jedną głoskę, z podobnych do angielskich "a". Sam tych różnych /a/, /ɑ/, /ɒ/, /ʌ/ nie rozróżniam.

Feles

Canis

Pragnę też zauważyć, że [a], [ä] oraz [ʌ] brzmią prawie identycznie. Weźmy słynne tap madl (musiało się pojawić Razz

), są chwile, że przysiągłbym, że jest tam [a] albo [ä].
A Polaczki mają tylko jedno: /a/ [ä].

Myślę, że w kwestii problemów z [i]/[ɪ] u użytkowników języka polskiego palce maczają kwestie kultury języka - jak polskie "y" pojawia się nie tam, gdzie trzeba, to brzmi jak jakieś zgrubienie. Bardzo też możliwe, że chodzi o tendencję do utrzymywania obcych słów w obcym brzmieniu: a rozróżnianie [i]/[ɨ] jest w powszechnej świadomości bardzo polskie (a dokładniej: niezachodnie).
"Sposób na mówienie z obcym akcentem" w proszku? Schrzań "sz/ś" i podobne oraz wymawiaj wszędzie [i], szczególnie tam, gdzie po polsku się nie da.

Tak się powszechnie uważa i takie mam przeczucie, że to tu należy szukać odpowiedzi na dany problem..

Feles

Raz w szkole powiedziałem "six" z /I/. Wolę więcej tego nie próbować. Sad

Dynozaur

Jak można wymówić "six" przez [l]?

Silmethúlë

Hint:
duże "i": I
małe "el": l