Conlanger

BartekChom

Czy ktoś mógłby mi pomóc w zrozumieniu klasyfikacji języków.

W polskim mamy:
Pies-0 widz-i kot-y.
i to jest język fleksyjny. Do tematów fleksyjnych dodaje się
-0 M. l.p.
-i cz.ter. l.p.
-y B. l.m.

A czy
Pies-0-widz-i-kot-y.
to już język polisyntetyczny?

A z logicznego języka
prawdą der pies den dieviel kilka kot widzi
to jest język analityczny, ale czy izolujący.

A gdybyśmy dostali
[i]der pies widzi die kot
Gdzie tylko rodzajnik się odmienia (przez przypadki i liczby),
der die
des der
dem den
den die
to co by to było?

Przepraszam, mam mało czasu, więc podaję tylko szkic pytania.

Kwadracik

BartekChom

Kwadracik

Hmm. Z niemieckiej wikipedii wynika, jeśli dobrze zrozumiałem, że język izolacyjny to taki, w którym funkcje gramatyczne opierają się na porządku zdania, natomiast analityczny taki, w którym każda funkcja gramatyczna to osobny wyraz (ale mój niemiecki nie jest taki znowu wspaniały).

Z angielskiej z kolei wynika, że język izolacyjny to taki, w którym dominują wolne morfemy, a analityczny taki, którego gramatyka opiera się na porządku zdania i partykułach.

W praktyce to wydaje mi się, że te cechy w większości przypadków się pokrywają, i tak np. chiński jest podawany jako przykład obu. Znowu też na przykład wydaje mi się, że termin "wolne morfemy" może być dość nieścisły. Spotkałem się z analizami chińskiej partykuły liczby mnogiej "men" jako sufiksu (choć pewnie to nieprofesjonalne).

BartekChom

Leto Atryda

BartekChom

Tak zwykle jest w praktyce, ale to niekonieczne, tak?

Język izolujący chyba musi być pozycyjny, ale pozycyjny może być polisyntetyczny. W sumie sam tak napisałeś na Wikipedii. "Istnieją również języki polisyntetyczne, w których informację gramatyczną przenosi głównie kolejność morfemów semantycznych, jak ma to miejsce w językach izolujących."

Języki syntetyczne mogą chyba być koncentryczne. Chyba w polskim już są takie sytuacje: dom zasłaniają drzewa i dom zasłania drzewa. A jeżeli wprowadzić biernik równy mianownikowi i rodzaje w czasie teraźniejszym:
ja myjem/myjema/(myjemo)
ty myjesz/myjesza/(myjeszo)
on myjet
ona myjeta
ono myjeto
my myjemi/myjemy
wy myjeci/myjety
oni myjąci
one myjąty
można by mówić pies małpa gonit, pies małpa gonita, małpa gonim itp.

Na dodatek, jeśli dobrze rozumiem, przyimki zamiast przypadków to cecha języków analitycznych.

Poza tym nie wiem, czy inkorporacja zaimków to wystarczający powód, zeby mówić o nowym typie języka. Może to europocentryzm. Można powiedziec, że to odmiana zalezna od podmiotu i dopełnienia. W baskijskim mają podobno niezłą tabelkę
[link widoczny dla zalogowanych]
a teoretycznie najbardziej porządna postać to tabelka 6*6.

Leto Atryda

BartekChom

Leto Atryda

W arabskim czasowniki otrzymują sufiksy zależne od podmiotu i dopełnienia:
da'awtu-hum ja zaprosiłem ich
da'a-ni on zaprosił mnie

Charakterystyczne że odmiana zależna od podmiotu to fleksja taka jak w językach słowiańskich, dość nieregularna. Natomiast końcówki określające dopełnienie są regularne i oprócz 1sg równe zaimkom dzierżawczym.

pmva · Gość

Leto Atryda

Kwadracik

pmva · Gość

Leto Atryda

Dziękuję za wyjaśnienie o co chodzi w inkorporacji. Wnioskuję że języki semickie nie mają żadnych cech polisyntetycznych a są mieszanką typu pozycyjnego (postpozycja = sztywny szyk zdania?) i fleksyjnego.