Conlanger

Luxarus

Ja to nawet mówię na trzeba 'cza' lub 'trza'.

Dynozaur

bandziol20

Z tym Wschodem co i raz same problemy : nie chcą, żeby Ruś tylko (z szacunkiem) Rosja, nie sowiecki, tylko taki "nasz" - radziecki.
Co do samej pisowni, no okej, chociaż spodziewałem się Rosija, ale, ale,
jak się pisze "się", "zima", "ziemia" ?

Silmethúlë

śę, źima, źemja/źemia?

Kwadracik

Silmethúlë

Kwadracik

Ale samo "cza" brzmi za bardzo wiejsko i za mało szkolnie Wink

"Czaa to zrojić na poniedziaek" brzmi za to całkiem nieźle.

Kwadracik

Okej, ostatnio wprowadzone zmiany i zasady:

1. Do nowych grafemów dochodzą ã [ɑa], eo [ɛo] oraz jë [ɪ]: widźã ("widziała"), teo ("tego"), kamjëń ("kamień").

2. Ł między samogłoskami wymawia się [ɰ]. W fudyńskiej terminologii językoznawczej wymowę [w] określa się jako "ł z dźubkém", [ɰ] natomiast jako "ł bez dźubku"

Zasadniczo w pewien sposób robię w ten sposób krok wsteczny od obecnej fonostylistyki polskiego, bo chcę jakoś ogarnąć dyftongi w sensownej liczbie. Gdyby wzorować się na obecnym polskim, byłoby "byoby" (byłoby), "cay" (cały), "mae" (małe), etc. W fudyniu, w niektórych przypadkach słowa zachowują tam "ł", gdzie indziej ulegają całkowitej asymilacji.

Stąd np. odmiana przymiotnika "cały" jest kompletnie nieregularna: cały ("cały"), cẽgo ("całego"), cẽmu ("całemu"), całym ("całym"), w rodzaju żeńskim cã ("cała"), cẽj ("całej"), ceom ("całą").

3. W fudyniu dochodzi w części słownictwa do upodobnień. Stąd np. zmiany:

kworum > forum, np. Ustã ńepszeszła, bo ńeośongneli forum ("ustawa nie przeszła, ponieważ nie osiągnięto kworum")
zobaczyć > zõczyć, prawdopodobnie przez skojarzenie z "oczami".
aerozol, aerobik > areozol, areobik, metateza związana z powstaniem znajomego dyftongu "eo" zamiast obcego "ae".

Wiele wyrazów ulega też mniej lub bardziej regularnym zmianom fonetycznym, np. fjatëk ("kwiat") albo kofać (kochać).

4. Nieregularne rzeczowniki rodzaju nijakiego uległy formacji wstecznej lub są zastąpione inną formą: dziecko > dźećak, imię, plemię > iméńe, pleméńe.

5. Z ciekawostek, zanikło wiele rozróżnień stopnia osobowości w odmianie, ale powstały nowe, np. rzeczowniki męskie zakończone na -k, -g różnia się końcówką liczby mnogiej w zależności od żywotności:

plecak, fjatëk > mn. plecaké, fjatké
podrużnik, Polak > mn. podrużniki, Polaki

6. Przegłosy w wielu miejscach zniknęły, w innych zostały zachowane. Rzadki jest przegłos w miejscowniki rodzaju męskiego i nijakiego, np. fjat > na fjaće ("na kwiecie"), śwjat > na śwjaće ("na świecie"), gdzieniegdzie odmiana przyjęła rdzeń mianownika, np. protokuł > na protokule, mn. protokuły.

To tyle innowacji. A oto tekst o wieży Babel (oparty na wersji angielskiej, więc może mniej odpowiadać polskim przekładom Biblii):

I cały śwjat mjał jenneo jenzyka i také same słowa. Ale śe stało, że jak ludźe szły na wshud, znalazły takom łonke na krajińe Szinar i tam zamészkały. I tamte pẽdźały jẽn drugému: "Dajësz no, robimy no také cegły i je dobże palimy." I te cegły to były dla tamtyh taki budulëc, a smoła to była dla tamtyh taka zaprawa. I pẽdźały: "Dajësz no, budujemy no také mjasto, i takom wieże co jé gura beńdźe dotykać ńebo, i se zrobimy no také iméńe, żeby byśmy śe ńerozsypali po całym śwéće. A potem zszed Bug żeby zõczyć to mjasto i tom wéże, co dźećaki ludźuw nabudowały. I Bug pojedźał: "Jẽn narud i jẽn jenzyk, i to zaczeły robić. I teraz nic już dla tamtyh ńebeńdźe ńemożliwe, cokolwjëk se wymyślom. Zejdźemy i pomészamy im jenzyka, żeby by śe ńezrozuméli." I Bog rozsypał ih po całé pojeszńi śwjatu, i pszestali budować to mjasto. Dlateo tamto śe nazywa Babël, bo tam Bug pomészał jenzyka cẽgo śwjatu, i z tamton Bug rozsypał ih po całym śwjaće.

Jak też widać, po żeby i tak występuje forma z by- używana w trybie przypuszczającym. Tryb przypuszczający zawsze tworzy się rozłącznie, np. bym zjad, byś zjadła, byśće zjadły.

Vilén · Gość

varpho

Kwadracik