Conlanger

Żelimir

Czas na liczbę mnogą:

W liczbie mnogiej do tematu dodaje się przed końcówką deklinacyjną końcówkę liczby mnogiej.
- rodzaj męskoosobowy nie ma ściśle określonej zasady dodawania końcówki w przypadku rzeczowników nieżywotnych, mają one końcówki zwyczajowe. Końcówka rzeczowników żywotnych zależy od samogłoski dodawanej do tematu. Końcówki dla obu grup to: – l, – ál, – él
- rodzaj żeńsko osobowy ma końcówki – l, – íl
- rodzaj bezosobowy zachowuje się jak męskoosobowy i ma końcówki – l, – ól, – úl, – ýl

Końcówkę „– l” dodaje się gdy temat rzeczownika jest zakończony na: – á, – é, – í, – ó, – ú, – ý

Gdy rzeczownik jest zakończony na inną samogłoskę dodaje się „– s” + końcówka l. mn. + końcówka deklinacyjna

Do deklinacji I należą:
- rzeczowniki rodzaju męskoosobowego

Do deklinacji II należą:
- rzeczowniki rodzaju żeńskoosobowego

Do deklinacji III należą:
- rzeczowniki rodzaju bezosobowego

L. mn.
Deklinacja I
dopełniacz - dźý
biernik - dźó
celownik - dźú
narzędnik - dźí
miejscownik - dźé
wołacz - dźúj

Deklinacja II
dopełniacz - źý
biernik - źó
celownik - źú
narzędnik - źí
miejscownik - źé
wołacz - źúj

Deklinacja III
dopełniacz - ćý
biernik - ćó
celownik - ćú
narzędnik - ćí
miejscownik- ćé
wołacz - ćúj

Przykłady:

kir – kir + él + końcówka deklinacyjna
kirá – kirá + l + końcówka deklinacyjna
Kira – Kira + s + ál + końcówka deklinacyjna

Chwasty Kirél
M: kto? co? kirél
D: kogo? czego? kiréldźý
C: komu? czemu? kiréldźó
B: kogo? co? kiréldźú
N: z kim? z czym? kiréldźí
Mjs: o kim? o czym? kiréldźé
W: O! Witaj! kiréldźúj!

Książki Királ
M: kto? co? királ
D: kogo? czego? királdźý
C: komu? czemu? királdźó
B: kogo? co? királdźú
N: z kim? z czym? királdźí
Mjs: o kim? o czym? királdźé
W: O! Witaj! királdźúj!

Buki Kirasál
M: kto? co? kirasál
D: kogo? czego? kirasáldźý
C: komu? czemu? kirasáldźó
B: kogo? co? kirasáldźú
N: z kim? z czym? kirasáldźí
Mjs: o kim? o czym? kirasáldźé
W: O! Witaj! kirasáldźúj!

Żelimir

Trochę więcej o czasach.

Czas przeszły dokonany
Dajemy prefiks „ú-” gdy zaczyna się na spółgłoskę, w przypadku samogłoski dajemy „úr-” + końcówki koniugacyjne:

l. poj.
- ąħ/įħ/ųħ
- ąf/įf/ųf
- ag
- ig
- ug

l. mn.
- ah/ih/uh
- as/is/us
- am
- im
- um

nendiś - gotować

l. poj.
Ši únendąħ/įħ/ųħ
Šu únendąf/įf/ųf
Kra únendag
Kri únendig
Kru únendug

l. mn.
Eli/Šį únendah/ih/uh
Ela/Šų únendas/is/us
Krą únendam
Krį únendim
Krų únendum

Czas przeszły niedokonany
Konstrukcja różni się jedynie tym, iż nie dodajemy prefiksu „ú-” do czasownika

l. poj.
- ąħ/įħ/ųħ
- ąf/įf/ųf
- ag
- ig
- ug

l. mn.
- ah/ih/uh
- as/is/us
- am
- im
- um

maruć – robić

l. poj.
Ši marąħ/įħ/ųħ
Šu marąf/įf/ųf
Kra marag
Kri marig
Kru marug

l. mn.
Eli/Šį marah/ih/uh
Ela/Šų maras/is/us
Krą maram
Krį marim
Krų marum

Czas przyszły dokonany
Dodajemy prefiks „é-” gdy zaczyna się na spółgłoskę, w przypadku samogłoski dajemy „ék-”

l. poj. .
- ąs/įs/ųs
- ąc/įc/ųc
- aw
- iw
- uw

l. mn
- ap/ip/up
- aj/ij/uj
- at
- it
- ut

gadić - jeść

l. poj.
Ši égadąs/įs/ųs
Šu égadąc/įc/ųc
Kra égadaw
Kri égadiw
Kru égaduw

l. mn.
Eli/Šį égadap/ip/up
Ela/Šų égadaj/ij/uj
Krą égadat
Krį égadit
Krų égadut

Czas przyszły niedokonany
Zachowuje się jak przeszyły niedokonany.

l. poj.
- ąs/įs/ųs
- ąc/įc/ųc
- aw
- iw
- uw

l. mn.
- ap/ip/up
- aj/ij/uj
- at
- it
- ut

šyšiś - pić

Ši šyšąs/įs/ųs
Šu šyšąc/įc/ųc
Kra šyšaw
Kri šyšiw
Kru šyšuw

l. mn.
Eli/Šį šyšap/ip/up
Ela/Šų šyšaj/ij/uj
Krą šyšat
Krį šyšit
Krų šyšut