Conlanger

bandziol20

nieco przypomina mi to przypadek w językach południowosłowiańskich typu svek'a <*světja (świeca), meg'a < *medja (miedza)

pittmirg

Ale w macedońskim to są właściwie zwarte palatalne (wzgl. afrykaty). Ew. coś w rodzaju S > cofnięcie > x > fortycja > k, chociaż to też byłoby dla mnie raczej zastanawiające jeżeliby było bezwarunkowe. I nie znam dobrych przykładów na wzmocnienie akurat [x], w obrębie 1 języka.

Pewnie, można sobie wyobrazić i S > s > t > k, w jednej lidze językowej z rotokas i hawajskim, ale w Europie? Confused

Dynozaur

Cicho, moje conlangi nigdy nie były koszerne.

Swoją drogą, to że "c" wyewoluowało w "t" sprawiło, że [k] alternuje z [t] w wandyjskim.

Ale ja nigdy nie szanowałem typografji, więc STFÓ.

Poza tym, nigdzie nie ma przypadku, żeby dawne *š, *ž dało twarde [k], [g]. Zawsze jest to [s], [ç] albo [ʝ].

Dynozaur

Perfidny double post.

Ogłaszam, że od dziś promuję Vanstine jako auxlang pansłowiański.

Dynozaur

Perfidny potrójny post!

Jestem u progu sporej reformy w Vanstinie - a mianowicie, chcę zrobić, by Vanstine NIE MIAŁA JAĆ TRZECIEGO! A mianowicie, żeby np. liczba mnoga słowa "Sellie" (ziemia) brzmiała "Sellin", a nie tak jak dotychczas - "Sellät".

Vanstine z założenia ma być językiem zachodniosłowiańskim, jednakże już ma sporo niezachodnich cech - końcowe -t w 3 os. czasowników, epentetyczne -l-, krótkie formy przymiotników (obok długich) it.p.

W ogóle, muszę wziąć się za czasowniki.

Planuję kilkanaście czasów (nie w wydaniu "angielskim") i arsenał imiesłowowy WIĘKSZY niż w litewskim! Do tego jakoś można by rozwinąć kategorję krotności (która zanikła w zimnym). Myślałem też o miratywności - co o tym sądzicie?

Oczywiście, nie chodzi o to by Vanstine była masarzem (i tak nie będzie, z czterema przypadkami?), ale rozwinięta morfologja czasowników, to coś, co lubię.

A teraz, dla rozluźnienia - odmiana zaimków osobowych:

Polski - Nom. - Gen. - Dat. - Acc. - Com.
Ja - es - men - mit - min - sennoin
Ty - të - teve - tit - tin - stovoin
On - en - ige - ime - it - senime
Ona - e - in - it - in - senin
Ono* - ove - ouge - oume - ove - soväme
My - më - nase - name - në - sename
Wy** - vë - vase - vame - vë - svame
Oni/one (żyw.) - it - isse - ime - isse - senime
Oni/one (nieżyw.) - e - isse - ime - e - senime

*Nie jest to właściwy zaimek osobowy - jest to tak naprawdę zaimek wzkazujący (pol. ovo). Zaimek osobowy rodzaju nijakiego w Vanstinie nie istnieje.
**Także jako pluralis majestaticus (Pan/Pani, Państwo)

Comitativus mają jedynie zaimki wszelakie.

Jak się podoba?

Henryk Pruthenia

I ty Dynozaur się czepiasz, że moje konlangi do Dynopruthopy są dziwne... Very Happy

Czekam na więcej. Bo malutko.

Dynozaur

A, jeszcze chcę wprowadzić takie cudeńka jak "imiesłowy skłonności", "imiesłowy przeznaczenia", "imiesłowy możliwości", "imiesłowy konieczności" (też w wersji przysłówkowej - "można mówić", "trzeba mówić" jako jedno słowo). I zastanawiam się, czy w którymkolwiek języku występują takie formy, i czy są one traktowane jako imiesłowy?

Feles

Bardzo ciekawe. Wink

Dynozaur

Feles

Dynozaur

Feles

Vilén · Gość

Dynozaur

Dobra, czas na czasy.

Na razie planuję takie (nie wszystkie jestem w stanie "profesjonalnie" nazwać)

-Czas zaprzyszły (czynność, która w przyszłości będzie już wykonana, przed drugą czynnością)
-Czas przyszły przewidywany (przypuszczalny, z dozą niepewności)
-Czas przyszły bezpośredni (coś zdarzy się za chwilę, głównie w 1 os., w polskim używamy wtedy czasu teraźniejszego do przyszłości)
-Czas przyszły (przyszły odpowiednik imperfektu, mało precyzyjny, ale zakłada niedokonaność)
-Czas nieokreślony (oznacza czynność niezmienną, ciągle dziejącą się)
-Czas teraźniejszy (w aspekcie dokonanym - przyszły dokonany)
-Aoryst (luźny związek z teraźniejszością, brak dokładnego umiejscowienia w czasie)
-Imperfekt (może być tworzony od czasowników dokonanych [oznacza wtedy czynność przerwaną], luźny związek z teraźniejszością)
-Perfekt (mocny związek z teraźniejszością, używany też przy dokładnych określeniach czasu)
-Czas przeszły narracyjny ("zatrzymany obrazek" z przeszłości)
-Czas przeszły odległy (daleka przyszłość, praktycznie jedynie w języku literackim)
-"Future-in-the-past" (czynność zaplanowana w przeszłości)
-Czas przeszły symultaniczny (czynność dziejąca się w tym samym czasie, co inna)
-Czas zaprzeszły (czynność dokonana przed inną)

To daje 14 czasów. Teraz muszę wymyślić, jak je tworzyć (i jak to połączyć z różnymi trybami, stronami, aspektami it.d.).

Jeśli chodzi o tryby, zamierzam prócz oznajmującego i rozkazującego dodać dwa rodzaje trybu przypuszczającego (jeden warunkowy, drugi "teoretyczny", bez związku z żadną drugą czynnością), Conjunctivus (nie umiem stworzyć języka bez Conjunctivu, na to wygląda, to mój konik), pewnie wprowadzę ten Mirativus, i "skamienienie" cząstki -li (załatwionej przez Sandhi) utworzy dziwadło, które można nazwać "trybem pytającym".

Myślałem też, żeby kategorja krotności w Vanstinie żyła i miała się dobrze (w przeciwieństwie do zimnego), to też będę musiał jakoś opracować.

Proszę o opinje.

bigos · Gość

To łącz z tymi czasami trybami, aspektami. Jak wygląda deklinacja w tym konlangu? bo nie podałeś