Conlanger

Henryk Pruthenia

Czy w swoim codziennym użytku odbiegacie od "standardów" języka polskiego początku XXI wieku? Czy wprowadzacie jakieś "dziwactwa", dla innych "jakoś" zrozumiałe/ w ogóle niepojęte? Wreszcie, czy wywiera to jakiś wpływ na język polski Waszych znajomych i/czy rodziny?
Bowiem Ja, nowo nawrócony na nosówki użytkownik języka polskiego często używam nie tylko ɛ̃ czy ɔ̃ (wtedy można mnie jeszcze uznać za "jednego z ostatnich), ale także ũ ĩ ã czy ɨ̃. Czasem w trybie rozkazującym używam liczby podwójnej czy bezkarnie "zjadam" ł między samogłoskami "a" i "o" (w różnych kolejnościach), np. /woam/ zamiast /wołam/. Po za tym używam trochę bohemizmów (np: maminka, je, czwrtek), ale głównie w domu. Czasem zdarza mi się przejście /rz/ w [rʲ]. Czy wy także używacie "zmutowanego języka polskiego"?

pittmirg

Standardpolnisch to dopiero... e, jak to było: hlava barana, lapy medveda :P

Leto Atryda

Ciekawsze cechy mojego idiolektu:

*używam szwy jako alofonu niakcentowanego e
*"tylko" wymawiam jako [tlɨkɔ] lub [tlkɔ] z sylabicznym "l"
*kiedyś wymawiałem połączenie "trz" jako [trʂ], ale przeszło mi

Lubię też tworzyć neologizmy. Z reguły używam ich jakiś czas aż mi się znudzą.

Kwadracik

pittmirg

Artaxes

Mam dwa idiolekty, powiązane ze sobą, czyli bardziej staranny, oficjalny oraz do-użytku-domowego.

Idiolekt oficjalny

1. /ɐ/ po palatalnych .
2. /o/ po /w/
3. końcówka bezokolicznikowa -eć > -yć

Idiolekt domowy to masa "udziwnień" składniowych, mieszanie końcówek deklinacyjnych, rusycyzmy (nieliczne, ale są), itd. Fonologia też jest nieco inna niż w oficjalnym (bardziej odmienna od standardu). Wykształcił się na podstawie rozmaitych źródeł (gwara, slangi). Kiedyś tworzyłem też własne neologizmy.

Henryk Pruthenia

Gdzieś, kiedyś wydziałem podział sposobów wymowy nosówek w polskim i był mniej więcej taki:
1. wymawiane: ũ ĩ ã ɛ̃ ɔ̃ ɨ̃;
2. wymawiane: ɛ̃ ɔ̃;
3. wymawiane; ɔ̃;
4. brak samogłosek nosowych.

Ilość osób mówiących danymi grupami, które znam wygląda mniej więcej tak: 1. - tylko ja Sad

;2. - 10%; 3. - ze 20%; 4. - cała chędorzona reszta.

Leto Atryda

Artaxes

Dynozaur

Gościówa od biologii dyktuje: "Procesy życiowe bakterji"

Ja w zeszycie: "Procesa życiowe bakteryj".

Było też coś o pasorzytach na tej samej lekcji.

Staram się wymawiać nosówki, silnie udźwięczniam (ale niekonsekwentnie). Moja matka też udźwięcznia, za moją sprawą.

Mam też tendencję do zmiany [ʐ] > [ɻ].

Silmethúlë

Odmienności w piśmiennictwie też się liczą? Bo na przykład w zeszycie od polskiego piszę cyrylicą, w inszych zeszytach różnymi ortografiami łacinką...

Co do mówienia, mój "naturalny, domowy, pierwszy" idiolekt jest praktycznie polskim literackim, wszystkie odstępstwa wprowadzam świadomie, bo "tak mi się podoba", tak sobie udziwniam słownictwo, staram się przywrócić rozróżnienie w wymowie w takich przypadkach jak <h> vs <ch>, <ż> vs <rz>, <ł> vs nawias_otwierający_ostry* u nawias_zamykający_ostry*... Takie trochę dynozaurzenie, tyle że bez nawracania postronnych Razz

.

*o, takie: <...>

Argh, to forum nie lubi litery u. Żadne spacje, i inne sztuczki, nie działają Razz

. Traktuje jako tag html-a, albo zmienia na totalnie inną literę i robi dziwne rzeczy...

Kwadracik

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

muggler

Czy mi się wydaje, czy te notatki z logiki są wbrew logice?
Ad rem, ja przykładowo czasami, głównie czasownikach cz. przeszłego wymawiam a pochylone, ale jest to wyłącznie stylizacja na gwarę; w domu mówi się praktycznie ogólnym językiem literackim.

Serpentinius

Używam typowo łódzkiej formy czasownika w pierwszej osobie liczby pojedynczej:
- kłame,
- łame,
- chrape,
- łape,
- sape.
Co wydaje mi się ciekawym rozróżnieniem dla trzeciej osoby w dobie zaniku wymowy ę.
I mam zwyczaj skracania wszelakich czasowników we wszelakich formach.:
- Odebrę telefon,
- Skontakcę się z tobą (skontakcić się),
- Ona się tylko umala (umalać się).
I dzięki mojej ciotce spod Wawy mam zwyczaj zamiast ą mówić nieco dłuższe o:
Ze swojo kobito, która je pielęgniarko.
Mówię również: weznę, póni (później), przenść się, półż (połóż), reklamancja, pizzernia, agwarium, (D) komputra, we wiedrze (wiadrze).

Niestety tyle tylko pamiętam. :/

Mônsterior

Ja uwielbiam wtrącać angielskie słówka i przerabiać je na polską modłę.
Np. 'chcesz czułinggama?', 'ale fajne masz szuzy'.
I przeważnie piszę wyrazy obcego pochodzenia, używając polskiej ortografii.
Wizawi, deżawi, fopa, szapoba, hardkor itd., ale już np. zawsze 'weekend'.