Conlanger

Serpentinius

Szczerze to nie wiem w jaki sposób miało by się to stać. Ja nie rozumiem wielu terminów, których używacie, więc jestem doskonałym przykładem waszego eksperymentu.

Zyx

Chwila, bo chyba rozmowa zbacza na złe tory. Eksperyment ma polegać na przyjrzeniu się w przyspieszeniu procesowi powstawania języka. Zatem:
1. Nie jest wymagana jakakolwiek znajomość terminów gramatycznych. Serpenteen - odpowiedz sobie szczerze... czy pierwsi indoeuropejczycy sprzed paru tysięcy lat przesiadywali przy ogniskach, układając definicje poszczególnych przypadków? Very Happy

One powstały "tak jakoś same z siebie". Tak samo ma się rozwijać język w eksperymencie.
2. Nie chodzi o zapożyczanie/spolszczanie tysięcy słów i terminów naraz. (Paweł - no i co z tego, że "pomnik" kiedyś był neologizmem? Smile

)

Wytłumaczę może na przykładzie. Kiedyś był jeden język słowiański. Poszczególne grupy ludzi żyły sobie w izolacji, na przestrzeni wieków coś tam dodając, coś ujmując i w końcu powstały dzisiejsze słowiańskie języki, podzielone często na dialekty powstałe w identycznym procesie. Eksperyment ma to odtworzyć. My na razie jesteśmy częścią jednej, wielkiej masy ludzi zwanej Polakami, mówiącej po polsku. Izolację zastąpi nam wydzielone odpowiednio forum - kto się załapie, ten się załapie. Kto nie - trudno. Na tym forum rozmawiamy normalnie między sobą, a ponieważ jest nas mało (odpowiednik niewielkiej grupy ludzi, żyjących w izolacji), nasz język zaczyna się zmieniać, gdyż ustaną wpływy pozostałych grup. My sobie tam będziemy rozmawiali, coś tam w naszych postach dodając nowego, coś ujmując z gramatyki, coś zmieniając (ale malutko!) i na końcu zmiany te powinny skumulować się tyle, że nasze ostatnie posty będą trudne do zrozumienia dla niewtajemniczonych. Przy małej liczbie uczestników nowe zmiany powinny być szybko akceptowane. Eksperyment potrwałby kilka miesięcy, ale to i tak szybciej, niż czekać, jak się przez kilkaset lat zmienia język. A z pewnością zarówno uczestnictwo, jak i obserwacja, powinny dać nam ciekawe wyniki, które moglibyśmy wykorzystać przy pracy nad naszymi conlangami. Oto przykład (na czerwono zaznaczę modyfikacje):

A: Dzisiaj wymyśliłem fajną rzecz do mojego conlangu. Chodzi mi mianowicie o ....
B: A to ciekawe. Przyznam, że nigdy czegoś takiego próbowałem...
C: A ja mam pytanie... co jeśli będziesz chciał powiedzieć, że np. kot jest na drzewie?
B: Wtedy ma problem Smile

.
A: Nie, problem nie jest. Wtedy możesz powiedzieć tak, a tak.
B: Sprytne.
C: Kurde, super. Nigdy bym sam na to wpadł.

Czujecie czaczę? Zauważcie, jedna rozmowa, a pojawiły się w niej dwie modyfikacje gramatyki: po pierwsze rezygnacja z podwójnego przeczenia, po drugie zmiana formy "nie ma" na "nie jest" Smile

. W dodatku na końcu użytkownik C przyjmuje brak podwójnych przeczeń za oczywistość i sam zaczyna tak pisać. Powyżej podałem przykład, w rzeczywistości powinny te zmiany być rzadziej wprowadzane, bo inaczej tego nie spamiętamy i się szybko pogubimy. Chciałbym się dowiedzieć, czy w ostatecznym rezultacie zredukowana zostanie ilość rzeczy do odmieniania, czy też wręcz przeciwnie - pojawi się np. więcej imiesłowów Very Happy

.

Serpentinius

Co do likwidacji podwójnego zaprzeczenia jestem za.

No i moje propozycje:

Nie wiem jak to się nazywa dopiero się uczę, ale czemu nie mówić ja był, ty był, on był, my byli, wy byli, oni byli. Używać do każdej osoby formy z trzeciej osoby danego czasu. Lub zastąpić np. ja byłem przez jam był, ty byłeś = tyś był... dalej myś byli i wyś byli.

Oraz wyparcie biernika, który totalnie mi nie odpowiada, zastąpić go dopełniaczem.

Przykład: Myś nigdy widzieli autobusa w rowie.

Zyx

Heh... czytanie ze zrozumieniem Very Happy

. Skoro to ma symulować naturalny proces, to chyba logiczne jest, że nie wrzucamy postów z propozycjami w stylu "hej, a może zrezygnujemy z tego przypadka" - to samo z siebie, naturalnie ma wyjść, a czy się przyjmie - pokaże historia. Zresztą pisałem o tym w pierwszym poście.

Kwadracik

Vilén · Gość

Rémy

Co vy macie z tą podvújną negacją, w čym ona škoďi... Razz

Vilén · Gość

Kwadracik

[quote]Ńe v́em, jaḱe jest zdańe Zyksa, ale hyba ńe vhoʒoŋ. [/quote]

Ńe, ńe, ńe. Žadnyx mi tu <h> v miejscach gdźe historyčńe i dialektalńe povinno być <ch> Razz

<x> vyglouda lepiej.

[quote]Akurat w jęz. polskim zauważam pewną tendencję do zastąpieniu w pewnych przypadkach podwójnej negacji pojedynczą, ale przykłady wyleciały mi z pamięci.[/quote]

[quote]Co vy macie z tą podvújną negacją, w čym ona škoďi... Razz

[/quote]

Akurat <ó> to ja bym zastoupił <ů> w miejscax odmiennyx (sokůł, rův) i <u> w miejscach ńeodmiennyx (oguł, ktury).

Co do podvůjnej negacii, jest ńelogična i v ogůle Razz

"Jesteś nikim!" "Nie jestem nikim!"

Vilén · Gość

Kwadracik

Tak, czytałem to, co nie znaczy że popieram w 100%. Trochę to jest przesadzone.

Ja tam bym zaczął powoli - od zastąpienia cz, sz, ż literami č š ž, a potem się zobaczy.

Szczególnie Ʒ, Ŋ itp wyglądają obrzydliwie w pisowni. Ble.

Serpentinius

Trohew mńe to pšeraža, tym bardźej, že kwopotlive jest ćongwe vpisyvańe dzivnyx liter.

Gdy np. vystempuje swovo "nic", to mam je pisać jak ńe czyli ńc, czy normalńe?
I jakimi literami mam zapisyvać "rz" v momenće, gdy vystempuje po p np. "przy"?

mikiapole3

Serpentinius

Akurat v rosyjskim vystempuje podwójne zapšečeńe, w'enc ńe všystko to rusycyzacja. Skoro možemy v našym jenzyku užyvać germańskix konstrukcji, to dlaczego mamy ńe robić tego z rosyjskimi?

Vilén · Gość