Conlanger

varpho

udmurckie шаер 'kraj', angielskie "shire"

Wink

Kwadracik

bandziol20

ros. странный - ang. strange

Dynozaur

Z serji "wyrazy spędzające sen z powiek:

prus. geltaīns - fiń. keltainen (żółty)

Bałtyzm w fińskim? (raczej nie odwrotnie, jako że słowo bałtyckie jest pokrewne naszemu "żółty", niemieckiemu "Gelb") Teoretycznie możliwe, ale z tego co pamiętam, w liwońskim (który jest o wiele bliżej bałtyckich i uległ większym ich wpływom) słowo "żółty" brzmiało zupełnie inaczej (już nie pamiętam jak), co tylko komplikuje sprawę.

jakuckie дьахтар (kobieta) - aryjskie *dʰugh₂tḗr (córka)

Kolejny kłopotliwy wyraz - jego nieobecność w innych językach tureckich mogłoby świadczyć o tym, że wyraz jest zapożyczony z któregoś języka aryjskiego? Ale którego? Wątpię, że ruskie dočer- byłoby zapożyczone w ten sposób. W dodatku, Jakucja jest cholernie daleko od Arjów. Chociaż, w przeszłości mogli mieć z jakimś ludem aryjskim do czynienia, wędrówki i te sprawy. Jest też widoczna różnica zdarzeń - córka vs. kobieta. Ale takie przesunięcie znaczeniowe jest chyba całkiem możliwe.

No i jest jeszcze

arab. الأرض (al-ard) - niem. Erde

To już lepiej znany "kognat", czasem podawany za dowód "nostratyckości" języków semickich. Podobno zbieżność przypadkowa.

bandziol20

pittmirg

Kwadracik

Nie wiem, na ile, ale: wymiotować i vomitare.

pittmirg

Niektóre takie zbieżności to może być w rzeczywistości "phonosemantic matching", czyli derywacja słowa w rodzimy sposób z rodzimych cząstek w ten sposób, by brzmieniem przypominało jakiś wyraz obcy. Przykładem jest islandzkie eyðni "AIDS" albo (ZTCP) polskie potęga (na wzór potentia).

Dynozaur

Tak właśnie jest, i takim właśnie sposobem stworzyłem skorupnia (Nom. skorupień) jako wysokopolską nazwę skorpiona. Razz

Podobnież pasorzyt - parazyt.

A "potęgę" to chyba sam Wujek wprowadził.

Vilén · Gość

Feles

mnie się natomiast takie słowotwórstwo podoba.

Kwadracik

Dynozaur

W chińskim to problem leży w tym, że jak tworzymy tłómaczenie obcego terminu, to albo transkrybujemy dźwięk (a użyte do tego znaki dają znaczeniowy bełkot). albo kalkujemy - tworzymy neologizm z obecnych znaków (olewając przy tym fonetyczne podobieństwo). Ale zdarzają się takie przypadki, że dźwięk ze znaczeniem idzie w parze - tj. można dobrać znaki tak, by i dźwięk się zgadzał ze źródłosłowem, i znaczenie nawiązywało do rzeczy. Ponieważ różnych znaków Hanzi jest cały imbecyljon, z różnymi znaczeniami i czytaniami, takie przypadki zdarzają się wcale nierzadko (prawem wielkich liczb).

Mi coś takiego udało się przy Nevenlanchu, który po chińsku nazywa się oficjalnie 乃紛語 (Naifen-yu) - "bardzo nieuporządkowany język", co odnosi się do jego n00blangowatości, braku reguł w rozwoju, aspulistycznej gramatyki it.p.

Ważną zasadą przy transkrypcji obcych słów na chiński jest pozytywność znaczenia znaków Han. I dlatego nazwę Coca-Coli zmieniono z 蝌蝌啃蠟 "ropucha, ropucha gryzie wosk" na 可口可樂 "możliwość gęby, możliwość przyjemności".

Jedyne, co mnie gryzie to to, że język o tak spaniałych, nieograniczonych wręcz możliwościach słowotwórczych (drugiego języka o takim słowotwórstwie po prostu nie ma), zamiast skorzystać z tych możliwości i wymyśleć ładne, opisowe nazwy dla pierwiastków chemijnych, postwarzał jakieś cudaczne, niezrozumiałe, jednosylabowe nazwy (każda naśladuje tylko jedną sylabę źródłosłowu) dla każdego pierwiastka.

No cóż, ścisłowcy raczej nie są dobrzy w wymyślaniu nazw i miewają różne schizy językowe. Dlatego CIUPAC i PTCh wciskają nam jakąś pseudointernacjonalistyczną, ni-to-polską, ni-to-łacińską papkę jako nomenklaturę chemiczną.

Vilén · Gość