Conlanger

Mścisław Ruthenia

A może takie nowotwory:
siednia- dzisiaj
sięca- tego miesiąca
sieta- tego roku (siego+lata-przegłos=siego+leta=sieta)

Feles

Nie, lepiej, aby si~ występowały tylko po rzeczownikach.

Pingijno

A może dajmy odmianę zaimka zwrotnego "się"? Very Happy

Ja myję sięm(a)
Ty myjesz sięsz[?]
...

Ale czy takie coś istnieje w innych słowiańskich? Bo raczej wątpię.

Mścisław Ruthenia

Taa... stwórzmy czasownik "sić" oznaczający zwrotność: Ja się, Ty siesz, on sie, my siemy, wy siecie, oni sią.

Mścisław Ruthenia

1.
a) Odmienianie obcych nazwisk bez apostrofu (i bez zapisywania niemej głoski na końcu w odmianie: Prawo Moora, książki Descarta, różdżka Harrego Pottera)
b) Odmienianie większości nazwisk jak dawniej, ale nie odmienianie nazwisk francuskich w piśmie, które są nieodmiennie w mowie (/aleksandra dima ojca/ "Aleksandra Dumas ojca", /alberta kami/ "Alberta Camus")
c) Odmienianie francuskich nazwisk identycznie w mowie jak w piśmie (/aleksandra dimasa ojca/ "Aleksandra Dimasa Ojca", /alberta kamisa/ "Alberta Camusa")
d) Odmienianie i zapisywanie francuskich (i innych też) nazwisk na podstawie mowy (Aleksandra Dima Ojca, Alberta Kami, Frąsuy Wieta, Ąriego Puękarego)
Za a: Sth M A F MR
Za b: Sth A
Za c:
Za d: M HP MR
Przeciw:

2. Odmiana nazw łacińskich jak w czeskiem/staropolskiem. 'Wojny Gaia Iulia Caesara', 'W Imperiu romanu', 'na naszem foru'. Proponuję wyjątek "Jezus", wtedy: "modlitwy do Jezusa Chrysta".
Za: Sth M A F MR
Bez wyjątku: HP
Przeciw:

3. Uparta polonizacja obcych nazw, wzorem rosyjskiej adaptacji cyrylickiej (McDonald's, talk show, Tesco -> MakDonalds, tok szou, Tesko)
Za: M A HP MR (z tym, że nie ma "szou" tylko "szow" )
Przeciw:
Wstrzymuje się: F

4. Użycie miejscownika bez przyimka. (Byłem domu, leżałem kanapie, telewizji leciał film, nimże dwoje ludzi pracowało Anglii.)
Za: M A
Przeciw: MR

5. Wprowadzenie „si” zamiast „ten”, „sia” zamiast „ta” i „sio” zamiast „to” (+odmiana „siego, siej…”)
Za: MR A
Przeciw:

6. (leksykalne) Dzisiaj- siego dnia.
Za: MR
Wstrzymuję się: A

7. Nagłosowe "e-" -> "je-"
Za: MR A

8. Wygłosowe "-aj" -> "-ej" (jak w niektórych gwarach).
Za: A MR (żeby nie było że blokuję)

Dynozaur

1.
a) Odmienianie obcych nazwisk bez apostrofu (i bez zapisywania niemej głoski na końcu w odmianie: Prawo Moora, książki Descarta, różdżka Harrego Pottera)
b) Odmienianie większości nazwisk jak dawniej, ale nie odmienianie nazwisk francuskich w piśmie, które są nieodmiennie w mowie (/aleksandra dima ojca/ "Aleksandra Dumas ojca", /alberta kami/ "Alberta Camus")
c) Odmienianie francuskich nazwisk identycznie w mowie jak w piśmie (/aleksandra dimasa ojca/ "Aleksandra Dimasa Ojca", /alberta kamisa/ "Alberta Camusa")
d) Odmienianie i zapisywanie francuskich (i innych też) nazwisk na podstawie mowy (Aleksandra Dima Ojca, Alberta Kami, Frąsuy Wieta, Ąriego Puękarego)
Za a: Sth M A F MR D
Za b: Sth A
Za c:
Za d: M HP MR
Przeciw:

2. Odmiana nazw łacińskich jak w czeskiem/staropolskiem. 'Wojny Gaia Iulia Caesara', 'W Imperiu romanu', 'na naszem foru'. Proponuję wyjątek "Jezus", wtedy: "modlitwy do Jezusa Chrysta".
Za: Sth M A F MR D
Bez wyjątku: HP
Przeciw:

3. Uparta polonizacja obcych nazw, wzorem rosyjskiej adaptacji cyrylickiej (McDonald's, talk show, Tesco -> MakDonalds, tok szou, Tesko)
Za: M A HP MR (z tym, że nie ma "szou" tylko "szow" ) D
Przeciw:
Wstrzymuje się: F

4. Użycie miejscownika bez przyimka. (Byłem domu, leżałem kanapie, telewizji leciał film, nimże dwoje ludzi pracowało Anglii.)
Za: M A
Przeciw: MR
Wstrzymuje się: D (bezprzyimkowe miejscowniki to dobra koncepcja, ale niekoniecznie jako inessyw. Muszę się w ogóle dowiedzieć więcej o temacie, bo podobno istnieją w djalektach rosyjskich)

5. Wprowadzenie „si” zamiast „ten”, „sia” zamiast „ta” i „sio” zamiast „to” (+odmiana „siego, siej…”)
Za: MR A D (ale nie trzeba koniecznie wywalać "ten", SCS miał oba)
Przeciw:

6. (leksykalne) Dzisiaj- siego dnia.
Za: MR
Przeciw: D (wolę dnieś, latoś it.d.)
Wstrzymuję się: A

7. Nagłosowe "e-" -> "je-"
Za: MR A
Wstrzymuje się: D (zawsze? w młodych zapożyczeniach i nazwach obcych też?)

8. Wygłosowe "-aj" -> "-ej" (jak w niektórych gwarach).
Za: A MR (żeby nie było że blokuję)
Przeciw: D

Henryk Pruthenia

1.
a) Odmienianie obcych nazwisk bez apostrofu (i bez zapisywania niemej głoski na końcu w odmianie: Prawo Moora, książki Descarta, różdżka Harrego Pottera)
b) Odmienianie większości nazwisk jak dawniej, ale nie odmienianie nazwisk francuskich w piśmie, które są nieodmiennie w mowie (/aleksandra dima ojca/ "Aleksandra Dumas ojca", /alberta kami/ "Alberta Camus")
c) Odmienianie francuskich nazwisk identycznie w mowie jak w piśmie (/aleksandra dimasa ojca/ "Aleksandra Dimasa Ojca", /alberta kamisa/ "Alberta Camusa")
d) Odmienianie i zapisywanie francuskich (i innych też) nazwisk na podstawie mowy (Aleksandra Dima Ojca, Alberta Kami, Frąsuy Wieta, Ąriego Puękarego)
Za a: Sth M A F MR D
Za b: Sth A
Za c:
Za d: M HP MR
Przeciw:

2. Odmiana nazw łacińskich jak w czeskiem/staropolskiem. 'Wojny Gaia Iulia Caesara', 'W Imperiu romanu', 'na naszem foru'. Proponuję wyjątek "Jezus", wtedy: "modlitwy do Jezusa Chrysta".
Za: Sth M A F MR D
Bez wyjątku: HP
Przeciw:

3. Uparta polonizacja obcych nazw, wzorem rosyjskiej adaptacji cyrylickiej (McDonald's, talk show, Tesco -> MakDonalds, tok szou, Tesko)
Za: M A HP MR (z tym, że nie ma "szou" tylko "szow" ) D
Przeciw:
Wstrzymuje się: F

4. Użycie miejscownika bez przyimka. (Byłem domu, leżałem kanapie, telewizji leciał film, nimże dwoje ludzi pracowało Anglii.)
Za: M A HP
Przeciw: MR
Wstrzymuje się: D (bezprzyimkowe miejscowniki to dobra koncepcja, ale niekoniecznie jako inessyw. Muszę się w ogóle dowiedzieć więcej o temacie, bo podobno istnieją w djalektach rosyjskich)

5. Wprowadzenie „si” zamiast „ten”, „sia” zamiast „ta” i „sio” zamiast „to” (+odmiana „siego, siej…”)
Za: MR A D (ale nie trzeba koniecznie wywalać "ten", SCS miał oba)
Przeciw: HP

6. (leksykalne) Dzisiaj- siego dnia.
Za: MR
Przeciw: D (wolę dnieś, latoś it.d.) HP
Wstrzymuję się: A

7. Nagłosowe "e-" -> "je-"
Za: MR A
Bez zapożyczeń: HP
Wstrzymuje się: D (zawsze? w młodych zapożyczeniach i nazwach obcych też?)

8. Wygłosowe "-aj" -> "-ej" (jak w niektórych gwarach).
Za: A MR (żeby nie było że blokuję)
Przeciw: D HP

Silmethúlë

1.
a) Odmienianie obcych nazwisk bez apostrofu (i bez zapisywania niemej głoski na końcu w odmianie: Prawo Moora, książki Descarta, różdżka Harrego Pottera)
b) Odmienianie większości nazwisk jak dawniej, ale nie odmienianie nazwisk francuskich w piśmie, które są nieodmiennie w mowie (/aleksandra dima ojca/ "Aleksandra Dumas ojca", /alberta kami/ "Alberta Camus")
c) Odmienianie francuskich nazwisk identycznie w mowie jak w piśmie (/aleksandra dimasa ojca/ "Aleksandra Dimasa Ojca", /alberta kamisa/ "Alberta Camusa")
d) Odmienianie i zapisywanie francuskich (i innych też) nazwisk na podstawie mowy (Aleksandra Dima Ojca, Alberta Kami, Frąsuy Wieta, Ąriego Puękarego)
Za a: Sth M A F MR D
Za b: Sth A
Za c:
Za d: M HP MR
Przeciw:

2. Odmiana nazw łacińskich jak w czeskiem/staropolskiem. 'Wojny Gaia Iulia Caesara', 'W Imperiu romanu', 'na naszem foru'. Proponuję wyjątek "Jezus", wtedy: "modlitwy do Jezusa Chrysta".
Za: Sth M A F MR D
Bez wyjątku: HP
Przeciw:

3. Uparta polonizacja obcych nazw, wzorem rosyjskiej adaptacji cyrylickiej (McDonald's, talk show, Tesco -> MakDonalds, tok szou, Tesko)
Za: M A HP MR (z tym, że nie ma "szou" tylko "szow" ) D Sth (w/u do obgadania później)
Przeciw:
Wstrzymuje się: F

4. Użycie miejscownika bez przyimka. (Byłem domu, leżałem kanapie, telewizji leciał film, nimże dwoje ludzi pracowało Anglii.)
Za: M A HP
Przeciw: MR Sth (odczuwam jako dość mocno niesłowiańskie, takie moje odczucie)
Wstrzymuje się: D (bezprzyimkowe miejscowniki to dobra koncepcja, ale niekoniecznie jako inessyw. Muszę się w ogóle dowiedzieć więcej o temacie, bo podobno istnieją w djalektach rosyjskich)

5. Wprowadzenie „si” zamiast „ten”, „sia” zamiast „ta” i „sio” zamiast „to” (+odmiana „siego, siej…”)
Za: MR A D (ale nie trzeba koniecznie wywalać "ten", SCS miał oba)
Przeciw: HP Sth (nie, i już)

6. (leksykalne) Dzisiaj- siego dnia.
Za: MR
Przeciw: D (wolę dnieś, latoś it.d.) HP Sth
Wstrzymuję się: A

7. Nagłosowe "e-" -> "je-"
Za: MR A
Bez zapożyczeń: HP
Wstrzymuje się: D (zawsze? w młodych zapożyczeniach i nazwach obcych też?) Sth

8. Wygłosowe "-aj" -> "-ej" (jak w niektórych gwarach).
Za: A MR (żeby nie było że blokuję)
Przeciw: D HP Sth (ogólnie z grubsza lubię tę zmianę... ale jak byłem przeciwko robieniu z tego ruskiego, tak czeskiemu też muszę konsekwentnie powiedzieć nie)

Feles

1.
a) Odmienianie obcych nazwisk bez apostrofu (i bez zapisywania niemej głoski na końcu w odmianie: Prawo Moora, książki Descarta, różdżka Harrego Pottera)
b) Odmienianie większości nazwisk jak dawniej, ale nie odmienianie nazwisk francuskich w piśmie, które są nieodmiennie w mowie (/aleksandra dima ojca/ "Aleksandra Dumas ojca", /alberta kami/ "Alberta Camus")
c) Odmienianie francuskich nazwisk identycznie w mowie jak w piśmie (/aleksandra dimasa ojca/ "Aleksandra Dimasa Ojca", /alberta kamisa/ "Alberta Camusa")
d) Odmienianie i zapisywanie francuskich (i innych też) nazwisk na podstawie mowy (Aleksandra Dima Ojca, Alberta Kami, Frąsuy Wieta, Ąriego Puękarego)
Za a: Sth M A F MR D
Za b: Sth A
Za c:
Za d: M HP MR
Przeciw:

2. Odmiana nazw łacińskich jak w czeskiem/staropolskiem. 'Wojny Gaia Iulia Caesara', 'W Imperiu romanu', 'na naszem foru'. Proponuję wyjątek "Jezus", wtedy: "modlitwy do Jezusa Chrysta".
Za: Sth M A F MR D
Bez wyjątku: HP
Przeciw:

3. Uparta polonizacja obcych nazw, wzorem rosyjskiej adaptacji cyrylickiej (McDonald's, talk show, Tesco -> MakDonalds, tok szou, Tesko)
Za: M A HP MR (z tym, że nie ma "szou" tylko "szow" ) D Sth (w/u do obgadania później)
Przeciw:
Wstrzymuje się: F

4. Użycie miejscownika bez przyimka. (Byłem domu, leżałem kanapie, telewizji leciał film, nimże dwoje ludzi pracowało Anglii.)
Za: M A HP
Przeciw: MR Sth (odczuwam jako dość mocno niesłowiańskie, takie moje odczucie)
Wstrzymuje się: D (bezprzyimkowe miejscowniki to dobra koncepcja, ale niekoniecznie jako inessyw. Muszę się w ogóle dowiedzieć więcej o temacie, bo podobno istnieją w djalektach rosyjskich)

5. Wprowadzenie „si” zamiast „ten”, „sia” zamiast „ta” i „sio” zamiast „to” (+odmiana „siego, siej…”)
Za: MR A D (ale nie trzeba koniecznie wywalać "ten", SCS miał oba)
Przeciw: HP Sth (nie, i już)

6. (leksykalne) Dzisiaj- siego dnia.
Za: MR
Przeciw: D (wolę dnieś, latoś it.d.) HP Sth M
Wstrzymuję się: A

7. Nagłosowe "e-" -> "je-"
Za: MR A M (w zasadzie to są to tylko zapożyczenia)
Bez zapożyczeń: HP
Wstrzymuje się: D (zawsze? w młodych zapożyczeniach i nazwach obcych też?) Sth

8. Wygłosowe "-aj" -> "-ej" (jak w niektórych gwarach).
Za: A MR (żeby nie było że blokuję) M
Przeciw: D HP Sth (ogólnie z grubsza lubię tę zmianę... ale jak byłem przeciwko robieniu z tego ruskiego, tak czeskiemu też muszę konsekwentnie powiedzieć nie)

9. "Si" występuje zawsze jako enklityka, np. dom si, ziemia sia, pole sie. Ma znaczenie bliższe niż "ten/ta/to" - si-ten-tamten jak ang. this-that-yon.
Za: M

Hapana Mtu

1.
a) Odmienianie obcych nazwisk bez apostrofu (i bez zapisywania niemej głoski na końcu w odmianie: Prawo Moora, książki Descarta, różdżka Harrego Pottera)
b) Odmienianie większości nazwisk jak dawniej, ale nie odmienianie nazwisk francuskich w piśmie, które są nieodmiennie w mowie (/aleksandra dima ojca/ "Aleksandra Dumas ojca", /alberta kami/ "Alberta Camus")
c) Odmienianie francuskich nazwisk identycznie w mowie jak w piśmie (/aleksandra dimasa ojca/ "Aleksandra Dimasa Ojca", /alberta kamisa/ "Alberta Camusa")
d) Odmienianie i zapisywanie francuskich (i innych też) nazwisk na podstawie mowy (Aleksandra Dima Ojca, Alberta Kami, Frąsuy Wieta, Ąriego Puękarego)
Za a: Sth M A F MR D HM
Za b: Sth A
Za c: HM
Za d: M HP MR
Przeciw:

2. Odmiana nazw łacińskich jak w czeskiem/staropolskiem. 'Wojny Gaia Iulia Caesara', 'W Imperiu romanu', 'na naszem foru'. Proponuję wyjątek "Jezus", wtedy: "modlitwy do Jezusa Chrysta".
Za: Sth M A F MR D
Bez wyjątku: HP HM
Przeciw:

3. Uparta polonizacja obcych nazw, wzorem rosyjskiej adaptacji cyrylickiej (McDonald's, talk show, Tesco -> MakDonalds, tok szou, Tesko)
Za: M A HP MR (z tym, że nie ma "szou" tylko "szow" ) D Sth (w/u do obgadania później) HM
Przeciw:
Wstrzymuje się: F

4. Użycie miejscownika bez przyimka. (Byłem domu, leżałem kanapie, telewizji leciał film, nimże dwoje ludzi pracowało Anglii.)
Za: M A HP HM
Przeciw: MR Sth (odczuwam jako dość mocno niesłowiańskie, takie moje odczucie)
Wstrzymuje się: D (bezprzyimkowe miejscowniki to dobra koncepcja, ale niekoniecznie jako inessyw. Muszę się w ogóle dowiedzieć więcej o temacie, bo podobno istnieją w djalektach rosyjskich)

5. Wprowadzenie „si” zamiast „ten”, „sia” zamiast „ta” i „sio” zamiast „to” (+odmiana „siego, siej…”)
Za: MR A D (ale nie trzeba koniecznie wywalać "ten", SCS miał oba) HM
Przeciw: HP Sth (nie, i już)

6. (leksykalne) Dzisiaj- siego dnia.
Za: MR
Przeciw: D (wolę dnieś, latoś it.d.) HP Sth M
Wstrzymuję się: A HM

7. Nagłosowe "e-" -> "je-"
Za: MR A M (w zasadzie to są to tylko zapożyczenia)
Bez zapożyczeń: HP
Wstrzymuje się: D (zawsze? w młodych zapożyczeniach i nazwach obcych też?) Sth HM

8. Wygłosowe "-aj" -> "-ej" (jak w niektórych gwarach).
Za: A MR (żeby nie było że blokuję) M
Przeciw: D HP Sth (ogólnie z grubsza lubię tę zmianę... ale jak byłem przeciwko robieniu z tego ruskiego, tak czeskiemu też muszę konsekwentnie powiedzieć nie) HM

9. "Si" występuje zawsze jako enklityka, np. dom si, ziemia sia, pole sie. Ma znaczenie bliższe niż "ten/ta/to" - si-ten-tamten jak ang. this-that-yon.
Za: M
Wstrzymuje się: HM

Dynozaur

Mścisław Ruthenia

1.
a) Odmienianie obcych nazwisk bez apostrofu (i bez zapisywania niemej głoski na końcu w odmianie: Prawo Moora, książki Descarta, różdżka Harrego Pottera)
b) Odmienianie większości nazwisk jak dawniej, ale nie odmienianie nazwisk francuskich w piśmie, które są nieodmiennie w mowie (/aleksandra dima ojca/ "Aleksandra Dumas ojca", /alberta kami/ "Alberta Camus")
c) Odmienianie francuskich nazwisk identycznie w mowie jak w piśmie (/aleksandra dimasa ojca/ "Aleksandra Dimasa Ojca", /alberta kamisa/ "Alberta Camusa")
d) Odmienianie i zapisywanie francuskich (i innych też) nazwisk na podstawie mowy (Aleksandra Dima Ojca, Alberta Kami, Frąsuy Wieta, Ąriego Puękarego)
Za a: Sth M A F MR D HM
Za b: Sth A
Za c: HM
Za d: M HP MR
Przeciw:

2. Odmiana nazw łacińskich jak w czeskiem/staropolskiem. 'Wojny Gaia Iulia Caesara', 'W Imperiu romanu', 'na naszem foru'. Proponuję wyjątek "Jezus", wtedy: "modlitwy do Jezusa Chrysta".
Za: Sth M A F MR D
Bez wyjątku: HP HM
Przeciw:

3. Uparta polonizacja obcych nazw, wzorem rosyjskiej adaptacji cyrylickiej (McDonald's, talk show, Tesco -> MakDonalds, tok szou, Tesko)
Za: M A HP MR (z tym, że nie ma "szou" tylko "szow" ) D Sth (w/u do obgadania później) HM
Przeciw:
Wstrzymuje się: F

4. Użycie miejscownika bez przyimka. (Byłem domu, leżałem kanapie, telewizji leciał film, nimże dwoje ludzi pracowało Anglii.)
Za: M A HP HM
Przeciw: MR Sth (odczuwam jako dość mocno niesłowiańskie, takie moje odczucie)
Wstrzymuje się: D (bezprzyimkowe miejscowniki to dobra koncepcja, ale niekoniecznie jako inessyw. Muszę się w ogóle dowiedzieć więcej o temacie, bo podobno istnieją w djalektach rosyjskich)

5. Wprowadzenie „si” zamiast „ten”, „sia” zamiast „ta” i „sio” zamiast „to” (+odmiana „siego, siej…”)
Za: MR A D (ale nie trzeba koniecznie wywalać "ten", SCS miał oba) HM
Przeciw: HP Sth (nie, i już)

6. (leksykalne) Dzisiaj- siego dnia.
Za: MR
Przeciw: D (wolę dnieś, latoś it.d.) HP Sth M
Wstrzymuję się: A HM

7. Nagłosowe "e-" -> "je-"
Za: MR A M (w zasadzie to są to tylko zapożyczenia)
Bez zapożyczeń: HP
Wstrzymuje się: D (zawsze? w młodych zapożyczeniach i nazwach obcych też?) Sth HM

8. Wygłosowe "-aj" -> "-ej" (jak w niektórych gwarach).
Za: A MR (żeby nie było że blokuję) M
Przeciw: D HP Sth (ogólnie z grubsza lubię tę zmianę... ale jak byłem przeciwko robieniu z tego ruskiego, tak czeskiemu też muszę konsekwentnie powiedzieć nie) HM

9. "Si" występuje zawsze jako enklityka, np. dom si, ziemia sia, pole sie. Ma znaczenie bliższe niż "ten/ta/to" - si-ten-tamten jak ang. this-that-yon.
Za: M
Wstrzymuje się: HM
Przeciw: MR

10. „w” pochodzące od „u” zapisywane jako „v”
Za: MR

Henryk Pruthenia

9. "Si" występuje zawsze jako enklityka, np. dom si, ziemia sia, pole sie. Ma znaczenie bliższe niż "ten/ta/to" - si-ten-tamten jak ang. this-that-yon.
Za: M
Wstrzymuje się: HM
Przeciw: MR HP

10. „w” pochodzące od „u” zapisywane jako „v”
Za: MR
Przeciw: HP (yyy, czemu?)

Dynozaur

W SCSie/PSie było zdaje się inaczej - "si" było blizkie, "ów" było dalsze (w ogóle, radziłbym się pozbyć tej obrzydliwej polskiej formacji "tamten"), a "ten" było neutralne - po prostu oznaczało opisywany przedmiot.

Tylko, że zdaje się były dwa zaimki dystalne - "ów" i "on". Nie wiem, na czym polegało rozróżnienie pomiędzy tymi dwoma.

spitygniew

W ogóle byłó pięć zaimków wskazujących... Czy wie ktoś, jakie z kolei znaczenie miało *ji?