Conlanger

Pijotrfieczerst · Gość

Ach, właśnie. A propos polskiego i rosyjskiego.
Mam pewną taka koleżankę, która jest zakochana w Niemczech i języku niemieckim (swoją drogą w jednym Niemcu też :wink: ). Rozmawialiśmy trochę o moim języku arbastyjskim, bo akurat zacząłem pisać tematy w różnych zeszytach właśnie w mym języku i koleżanka się zainteresowała. Ogólnie nie jest specjalnie przychylnie do językotwórstwa nastawiona (uważa, że niemieckiego trzeba się uczyć w pierwszej kolejności, a nie marnować czas na "jakieś tam nieistniejące języki").
Kiedy jednak zorientowała się, że nie odwiedzie mnie od tworzenia Ląhuhę'sis Arbastian, poprosiła, abym umieścił w nim "ą" i "ę", żeby polski nie był osamotniony, bo przecież w językach bałtyckich nosówek się już nie wymawia.
"Ą" i "ę" istniało w arbastyjskim od zawsze, o czym nie omieszkałem jej poinformować.
Ona w rewanżu zaczęła opowiadać ciekawe rzeczy o współczesnych Niemczech. Po pierwsze tam nigdy się podobno nie rozmawia o wojnie, po drugie polski jest nauczany w szkołach obowiązkowo (tylko przy granicy), ale traktowany po macoszemu, bo Niemcy mają jedną lekcję na dwa tygodnie itp.
Trzecią rzecz zapamiętałem najbardziej: przeciętny Niemiec bez problemu odróżni polski od czeskiego, ale juz polskiego od rosyjskiego zdecydowanie nie.
Jako cieakwostkę podam tylko, że w niemieckiej wersji "Tańca wampirów" ("Tanz der Vampire") polski był uzywany jako "język diabła"
Very Happy