Conlanger

Pijotrfieczerst · Gość

Od pewnego czasu prześladuje mnie pewna myśl - czy nie można by uważać języka czeskiego (względnie również słowackiego) za język sztuczny?
Zobaczcie: bodajże od XV do XIX wieku czeski stał się językiem marginalnym, używanym, mówiąc niewybrednie, przez hołotę. Szlachta porozumiewała się po niemiecku, później przejęło to mieszczaństwo. Czeski stale podupadał aż w końcu u naszych południowych sąsiadów rozbudził się patriotyzm i masowo zaczęto zapożyczać słówka z języka polskiego, przekształcając je na czeskie brzmienie (typowe dla tworzenia języka sztucznego). Poza tym czeski ma w alfabecie czterdzieści trzy litery (wliczając dyftong "ou"). Jeśliby popatrzeć na języki sztuczne, zauważymy od groma często zupełnie niepotrzebnych diakrytyków, wstawianych tylko dla nadania indywidualnych cech językowi. Ciekawi mnie też, kiedy i na jakiej podstawie wyodrębniono język słowacki.
Moje pytanie brzmi: czy nie uważacie, że język czeski można uznać za sztuczny, na bazie języków zachodniosłowiańskich, czy też może byłaby to obraza dla Czechów?
P.S. A tak swoja drogą, jeśli tak spojrzeć, każdy z nas ma szansę na to, że kiedyś jego językiem będą się posługiwać miliony Smile

Vilén · Gość

Ech, w taki sposób można uznać wiele innych języków za sztuczne – np. współczesny hebrajski, który został znacznie uproszczony, pozmianiany i „zeuropeizowany” w stosunku do hebrajskiego używanego w starożytności ;).

muggler

zavadzky

Coś mi się zdaje, że to byłaby ujma dla Czechów.

A zgodnie z twoją logiką każda kodyfikacja języka byłaby tworzeniem conlangu na bazie istniejącego :)

Poza tym diakrytyki są dodawane zazwyczaj przez matołków, którzy nie mają choćby bladego pojęcia o lingwistyce i robią sobie bajzel w pisowni żeby właśnie stworzyć jakąkolwiek odrębność.

Cerolijski używa tylko kilku znaków z diakrytykami - ç æ ê î ô ń. Ale chciałbym skodyfikować pisownię po raz drugi, bo mam za dużo dwuznaków w transkrypcji wynikających z tego, że mój język się rozwija. :)

Pijotrfieczerst · Gość

Hmm.
Rozumiem, diakrytyki pojawiają się często same w tworzonych językach - przynajmniej mnie to spotyka;)
Ale co by nie mówić, w czeskim jest wiele ciekawych rzeczy, jak na przykład czasy przeszłe, charakterystyczne dla grupy południowosłowiańskiej. "Obsluhoval jsem anglického krále" (Obsługiwałem angielskiego króla) to prawdopodobnie po chorwacku "Usluživao sam engleskog kralja" bądź "Usluživao sam engleskogu kralju" (nie opanowałem jeszcze chorwackich przypadków) Smile

Czas przeszły jest więc typowo południowosłowiański; ciekaw jestem skąd więc pozostał on w czeskim; czy i ten język nie powinien ewoluować pod tym względem jak na przykład polski?

muggler

Vilén · Gość

Zyx

Mała uwaga: język czeski został skodyfikowany znacznie wcześniej, niż polski i przed swym upadkiem po 1620 roku miał swoje lata świetności. Oczywiście, że forma pisana i mówiona danego języka to nie to samo i są między nimi różnice, ale nie aż tak znaczące.

zavadzky

@PC: gwoli ścisłości, nie chodziło mi o to że diakrytyki są wyznacznikiem matołka. Chodzi o to, że zazwyczaj n00blangerzy tworzą języki z systemem [p b t d k g m n r w l j f v s z S Z h] i dla tych głosek mają 419 znaków z diakrytykami Razz

Vilén · Gość

Kwadracik

Pijotrfieczerst · Gość

zavadzky

@ Square i PC: W ogóle rozbrajają mnie conlangi z opisem "to wymawiaj jak polskie A, tylko delikatnie gardłowe i zmiękczone z ustami jak do polskiego F" Razz

Wydaje mi się że nigdzie o tym nie poczytasz, bo polskich źródeł naukowych jest niewiele, a jak są, to o kant d*** roszczaść, jak to Ślązacy mówią Smile

Kwadracik

zavadzky