Conlanger

spitygniew

Widzę, ze nie mamy jeszcze takiego tematu o różnych dziwnych formach, głoskach i zjawiskach spotykanych w "egzotycznych" językach, takich jak indiańskie, afrykańskie czy australijskie. W tych rodzinach występuje bardzo duża liczba odmienności co do rodziny indoeuropejskiej, do której jesteśmy przyzwyczjeni. Od niedawna szukam takich ciekawostek, więc zachęcam do pisania. Oto przykłady:

W indiańskich jezykach salisz występują niesamowite zbitki spółgłoskowe, nawet 20 z nich może się spotkać (i to bez sonantów chyba).

W dwóch językach z grupy austronezyjskiej występuje... liczba poczwórna.

W odmianie inuickiego występujacej na Alasce mamy tylko dwie samogłoski (a oraz u). W normalnej formie ekskimoskiego dochodzi jeszcze i.

Miałem tego jeszcze kiedyś dużo wiecej, ale nie mogę sobie przypomnieć.

Leto Atryda

Trochę tego masz tu:
[link widoczny dla zalogowanych]

varpho

Leto Atryda

A może by tak odwrotnie:
Jakie cechy języków indoeuropejskich są anomalią z punktu widzenia innych języków świata i nie występują w innych rodzinach?

varpho

wprawdzie występują w innych rodzinach, ale nie powszechnie: rodzaj gramatyczny, czasem też oddzielanie przyszłości od teraźniejszości w czasach gramatycznych.
fleksja też może się wydawać użytkownikom języków aglutynacyjnych niepotrzebnym utrudnieniem.

pittmirg

[link widoczny dla zalogowanych] macie ciekawą stronę zajmującą się gromadzeniem różnych rarytasów językoznawczych.

Kwadracik

Zamiast brać konkretne przykłady, pozwolę sobie przytoczyć popularne w językach świata cechy, które nie występują w językach IE:

- Tony, występujące w chińskim, wietnamskim czy językach afrykańskich.
- Hierarchia żywotności u rzeczowników (języki afrykańskie).
- System ergatywno-absolutywny (baskijski, tybetański, języki Majów).
- Oznaczenie poziomu pewności lub sposobu, w jaki osoba mówiące dowiedziała się o opisywanej sytuacji (keczua).

Jeżeli mówimy o dzisiejszych językach sztandarowo europejskich, to można też dorzucić:

- Fonemiczna aspiracja.
- Przegłos jako produktywny proces fonetyczny.
- Reduplikacja.
- Długość samogłosek.

A oto kilka cech, które w wielu językach nieindoeuropejskich nie występują:

- Gramatycznie oznaczenie liczby i czasu.
- Podział na przymiotniki, przysłówki i czasowniki (są języki, gdzie przymiotniki są funkcjonalnie identyczne z czasownikami, i języki, gdzie są one identyczne z rzeczownikami).
- Czasownik pomocniczy "być" (copula).
- Fonemiczny podział na spółgłoski dźwięczne i bezdźwięczne.

Leto Atryda

Poza rodziną indoeuropejską fleksyjny jest na pewno czeczeński - nawet przegłos ma. Języki semickie są też czasami uznawane za takie, choć częściej uważa się je za coś jeszcze innego - języki alternacyjne.

pittmirg

Leto Atryda

BartekChom

Cóż. Znowu się przyczepię.

spitygniew

To ja wrzucam coś takiego (może słyszeliście):
[link widoczny dla zalogowanych]
To pokazuje, jak jezyk jest nierozerwalnie zrosnięty z kulturą.
Ale rzeczywiści, Kwadracik sie wygłupił z tą długościa samogłosek - przecież iloczas występuje chyba w każdym jezyku? A propos, spotkaliście się kiedys z jakąś informacją, w ilu językach występują dane zjawiska, np. "iloczas wystęuje w X % jezyków" itp?

pittmirg

spitygniew

Sorry, miało być "w prawie każdym jezyku". Ale podanie ilozcasu jako charakterystycznej cech indoeur. to już przesada.

varpho

są też języki wyróżniające trzy długości samogłosek i trzy długości spółgłosek [sic!].
np. estoński.

a "ewidencjalność" w polskim też występuje, choć nie jest obligatoryjna... ale np. kiedy powtarzam jakąś zasłyszaną wieść, to nawet jeśli jestem pewien prawdomówności osoby, od której ją usłyszałem, to i tak w zdaniu dodam "ponoć" albo - rzadziej - "podobno".