Conlanger

bandziol20

Ostatnio zauważyłem oboczność L- R w przypadku dwóch czasownków słoweńskich :
klicati, klikati - kričati
klesati - kresati
Może ktoś zna przykłady tego typu z innych języków ?

Kwadracik

Oboczność może nie, ale zmiany /l/ ~ /r/ są częste, najlepszy przykład to języki indoaryjskie, w których PIE /l/ przeszło w /r/.

Dynozaur

Wracając do kwestji djalektologji słoweńskiej, znalazłem ciekawą stronę o [link widoczny dla zalogowanych]. Bardzo, bardzo ciekawy język. Strona niestety nie jest zbyt kompletna - nie ma zupełnie nic o gramatyce. Słownik jest, ale odmian w nim jak na lekarstwo (czasami się tylko trafi forma dopełniacza albo coś).

Ale pozwala na stwierdzenie kilku rzeczy na temat tego djalektu - jest silnie zitalizowany (nawet niektóre liczebniki są zapożyczone), posiada rodzajniki (prefiksowane, pod wpływem włoskim), ma masakryczne wymiany samogłosek (każda samogłoska może alternować z każdą praktycznie), posiada nietypową dla słowiańskich zmianę lj > j (to lubię), posiada [v] i [w]. To wszystko i to, czego nie wymieniłem, zsumowane daje poczucie wielkiej inności tego djalektu (nie tylko od standardowego słoweńskiego, ale też od wszystkich języków słowiańskich). I myślę, że o wiele prędzej zasługuje on na miano osobnego języka niż ślązki. Niestety, rezjański pozostaje wciąż niezauważony przez lingwistów, a (czytałem to gdzieś na Google Books) rezjańczykom wyjątkowo nie zależy na sztucznym standardzie literackim.

A w ogóle, "odkryłem", że w słoweńskim (standardowym) zaimki "my" i "wy" rozróżniają rodzaje! Super sprawa.

bandziol20

Kto zna rosyjski, ma czas i interesuje się słoweńskim, to mogę mu wysłać skany krótkiego dość szkicu o tym języku po rosyjsku. w zamian niech z łaski swojej przetłumaczy cośnieco na polski,morfologię rzeczownika rodzaju męskiego, albo jakiś inny akapit; chciałbym, żeby w końcu powstało jakieś przyzwoite studium po polsku o słoweńskim.
No także... kto chce niech pisze do mnie posty z podaniem maila albo od razu na mój email na o dwa.

pittmirg

Cyryl i Metody

lehoslav

bandziol20

w polskim znane jest uproszczenie późniejsze *dj -> dź -> j przy zbitkach : Ogródziec - Ogrójec, radźca - rajca, zdradźca - zdrajca (też przy ć - np. ociec - oćca - ojca).

lehoslav

Dynozaur

lehoslav

bandziol20

Dynozaur

pittmirg

bandziol20

no cóż... kwestia oznaczenia miękkości (gdyby to tak ściśle historycznie rozpatrywać to wiadomo, że tam jer jako taki nie musiał być, a wystarczyła samogłoska przednia, może poza i ?). Zresztą chodziło mi o sam schemat fonologiczny.
Moim zdaniem gdy porównać w tym miejscu wypada to np. z chorwackim ć i đ (z *tj, *dj), gdzie - mimo inne uwarunkowania historyczne - jakościowej różnicy nie dostrzegam z polskimi ć, dź.

BTW : zwróciłem uwagę na alternacje przy tworzeniu stopnia wyższego nieco odmiennie tworzonego w obu tych językach :
hr. mlad - mlađi, kratak - kraći, tvrd - tvrđī
sln. mlad - mlajši, kratak - krajši (ks. też kračji), trd - trši
W chorwackim jest to -'i lub -iji, w słoweńskim także -'i, ale zarazem -'ši / -ejši.

A i jeszcze zastanawiające jest w słoweńskim, że normalnie ps. *tj dało tam č, np. noč, ale - o dziwo - w użyciu przysłówkowym jest noCoj 'tonight'