Conlanger

pittmirg

Tak mnie zastanawia, dlaczego zarzucono stosowanie wyrazu mię (w piśmie!)?

Ja w swobodnej mowie przeważnie wymawiam nieakcentowane (nie-emfatyczne) "mnie" jako coś w rodzaju [mjE]*:

"mię" - mnie
cię - ciebie
go - jego

*nigdy po przyimkach, podobnie jak nie mówi się "na cię".

spitygniew

Ja się też ostatnio zastanawiałem nad tym "mię". To, co teraz zacytuję to wiersz z książki Sapkowskiego, który czytałem niedawno

Pojrzyj na mię miłościwie
Oczęty bławemi
Obdżzrze mnie litościwie
Wdziękami swojemi
Wspomnij na mię litościewie
(...)

Zastaniwiło mnie, dlaczego tu jest i mię, i mnie. Zaraz zakumałem: mnie jest używane w bierniku, a mię w dopełniaczu,. Także były te dwie formy naraz kiedyś w użyciu, ale się ujednoliciło. ale rzeczywiście, powinno się ujednolicić na mię, jak już, bo tak jest to niepoprawnie wymawiane.

Maxz

Ja zawsze wymawiam [mJE], nigdy chyba nie zdarzyło mi się wymówić mię. Uważam, że mię głupio wygląda.

pittmirg

Silmethúlë

Dzisiaj na polskim moja teza o zastąpieniu odmiany "być" ruchomymi końcówkami, a potem z powodu braku jakiegoś "być" stworzenie nowej odmiany upadła.

Nudziłem się niemiłosiernie, spać mi się chciało, więc sobie kilka tekstów z podręcznika poczytałem i znalazłem tekst zatytułowany "Witaj, miły Jezu Kryste", pochodzi z XIV w., w nim czytamy:

spitygniew

Mam take małe pytanie dotyczące liczebnika "jeden".
Czy on ma liczbę mnogą? Bo na przykłąd w zdaniu: "widziałem takie jedne dziweczyny", zachowuje się jak liczb mnoga od "jedna dziewczyna", ale pluralis od jeden brzmi tak... dziwacznie.

Czyli jest to kolejne dziwactwo polskiej mowy, tak? Rolling Eyes

muggler

"Jedne tłumaczenia są wierne, inne zaś są piękne." Całkiem naturalnie...

Tylko nie jestem pewien, czy tutaj to nie jest zaimek, bo odmienia się też przez rodzaje (jedne, jednej, jednemu, itp).

pittmirg

W liczbie mnogiej może to oznaczać jedną grupę przedmiotów, albo jeden rodzaj przedmiotów.

BTW, w angielskim forma jest bardzo popularna forma ones.

pittmirg

W moim starożytnym (no, z 68, nie jest źle) słowniczku rosyjskim natknąłem się na akapit mówiący o wyrażaniu czasu w języku rosyjskim. I tam jest coś takiego:

Timpul

W węgierskim tak jest Razz

pittmirg

Czyżby jakiś Madziar współtworzył ten wspaniały słownik w ramach współpracy między socjalistycznymi narodami?

varpho

zavadzky

BartekChom

Słownik poprawnej polszczyzny PWN, hasło na, pkt 2.: regionalne kwadrans na piątą 'piętnaście minut po czwartej'

pittmirg

Dzięki. Czyli wygląda na to, że taka forma rzeczywiście gdzieś istnieje, pytanie tylko: gdzie? Smile