Conlanger

pittmirg

Widzę, że jednak ktoś oprócz mnie się zainteresował naszymi fajnymi zaimkami pomocnicznymi w zdaniach podrzędnych przydawkowych z co:

[link widoczny dla zalogowanych]

bandziol20

bandziol20

(z tematu Tłumaczenia->Liczby)

Kwadracik

...a jak powinno być? :/

pmva · Gość

Kwadracik

Czy ktoś naprawdę tak mówi*? Może jeszcze trzechdziesty?

* Czyt. czy podświadoma kompetencja językowa jakiegoś rdzennego użytkownika naprawdę generuje tą formę?

pmva · Gość

bandziol20

pittmirg

Hm, dla mnie ani trzysetny, ani trzechsetny nie brzmi szczególnie dobrze czy źle, ale już *dwóchsetny czy *czterysetny zapalają jakąś czerwoną lampkę. Dalej mam pięćsetny, sześćsetny, siedemsetny, osiemsetny, dziewięćsetny, tysięczny, dwutysięczny, trzytysięczny, czterotysięczny... Ciekawe na ile mieszczę się w (preskryptywnej) normie.

Ale ja generalnie unikam porządkowych dla takich wysokich liczb, wolałbym powiedzieć "odcinek trzysta", "odcinek (numer) pięć tysięcy sześćset dwadzieścia osiem".

bandziol20

dwóchsetny mi nic nie zapala :wink: fajnie, że jakoś jeszcze ludzie to odmieniają, ale jak mówiłem liczebnika być trudna odmiana Razz

Silmethúlë

Dla mnie: dziesiaty, dwudzeisty, trzydziesty... setny, dwusetny, trzysetny, czterysetny, pięćsetny...

A że nikt mi nigdy nie wmawiał jak się to, ekhem, "poprawnie" odmienia, i że się tego raczej nie wykorzystuje na co dzień, nie miałem świadomości, że to się inaczej da odmienić... Jestem generatywistycznie poprawny, mój umysł uciął wszelkie mniej naturalnie brzmiące formy... Razz

Kwadracik

U mnie, a'la Siluś: Dwudziesty, dwusetny i dwutysięczny jak najbardziej. Trzechdziesty, trzechsetny i trzechtysięczny nie. Pierwszy uznałbym za błędny, pozostałe za dziwaczne.

bandziol20

pittmirg

Ech, myślę że Kwadracik miał na myśli to, dla czego ja wolę używać słowa "niegramatyczny" (choć w tym kontekście może nie jest to idealne sformułowanie, ponieważ kojarzy się bardziej ze składnią niż z morfologią). To, że ktoś nie jest fanem preskryptywizmu, nie znaczy, że uznaje zdanie "kobieta szedł do sklepu" czy wyraz "trzechdziesty" za zgodne z zasadami polskiej gramatyki: zapewne nie wyprodukowałby czegoś takiego żaden rodzimy użytkownik (chyba że w celu humorystycznym/naukowym/zmieniając treść zdania po tym, jak zaczął je mówić) albo wyprodukowałaby je ich pomijalna ilość.

Istnieje pewna wspólna baza zasad gramatycznych, które nie zmieniają się dla tych 99% użytkowników polskiego, natomiast inne struktury różnią się między idiolektami, i np. dla mnie np. wyrażenie "cieszyć się na coś" brzmi dziwolągowato*, chociaż oczywiście wiem o co komuś idzie. Czy jest ono gramatyczne? Dla X% użytkowników, owszem, dla (100-x)% nie. Czy jest ono błędne w sensie preskryptywnym? Kajne aanunk.

Więc tak jak powiedziałem, ja wolę używać w deskryptywnym kontekście słów gramatyczny/niegramatyczny, bo błędny zbytnio mi się kojarzy z błędnością w takim sensie, jak w przypadku wyrażenia "tam pisało, że..." którego jednak używa większość rodzimych użytkowników (wliczając tych, którzy je uznają za błędne, nie będąc jednak w stanie go wyeliminować ze swojego idiolektu Very Happy

).

*nie żebym miał na tym tle jakieś negatywne emocje, ale nie powiedziałbym w ten sposób, w każdym razie.

bandziol20