Conlanger

Dynozaur

Teraz kolejne pytanie.

Skąd w rosyjskim dość spora liczba rzeczowników rodzaju męzkiego z formą Nom. l. mn. zakończoną na -a?

Pozostałości liczby podwójnej, czy co?

Bo jestem w stanie zrozumieć np. глазъ - глаза. Ale skąd np. вечеръ - вечера i podobne?

spitygniew

Mnie też zawsze ciekawiło polskie "chłopa", np. "w dziesięciu chłopa".

Kwadracik

spitygniew

Dlaczego sufiksy -ec i -ok (nie mam czasu na cyrylicę) są czasami akcentowane, a czasem nie? Dobrze dedukuję, że ma to związek z tym, czy wyraz miał wcześniej długą samogłoskę?

bandziol20

spitygniew

A moje ostatnie pytanie? Nikt mi nie odpowie? Ha, sami nie wiecie, bo jesteście głupi i nie chcecie tego przyznać!

A jest mi do potrzebne do zachodniołużyckiego, jako że tam akcentowane jery dały inne kontynuanty niż nieakcentowane.

pittmirg

Sprawdź se w Derksenie, czy czymś tam, czy to się zgadza z prasłowiańskimi klasami akcentuacji a, b i c.

bandziol20

Co prawda akcentuacja to nie jest moja silna strona, ale spróbuj opisać problem na konkretnych przykładach, to może się coś wykombinuje Razz

aha, a oficjalnie jestem na wakacjach Very Happy

{pozdrawiam wszystkich wypoczywających forumowiczów i w ogóle całe bractwo)

spitygniew

Dynozaur

Skąd w ogóle э- w zaimku это? Nie ma chyba, poza tym jednym, żadnego wyrazu odziedziczonego zaczynającego się na э w rosyjskim.

W ogóle, mam skłonności do zapominania o istnieniu tej litery i pisania **ето it.p.

Kwadracik

Jak Rosjanie wskazywali na przedmioty lub opisywali sytuację, to zanim się zdecydowali i wykrzyknęli "то!", wachali się mówiąc "эээ".

bandziol20

Kwadracik

Feles

nuż w bżuhu, muwi śe trudno...

spitygniew

Jako że "to" ma też znaczenie zaimka dalszego, więc kiedy ktoś wskazał na jakąś odległą rzecz, mówiąc "to?", ktoś inny go poprawiał mówiąc "e, to!"

A na poważnie: to to samo co "oto". Wink

Jakieś wykrzyknienie doklejone to zaimka, a one mogą łamać prawidła fonetyczne (przypomina mi się "ęsi", tylko nie wiem co to znaczy).